Mój sposób na wiarę. Niezwykłe doświadczenie

Dziś do kościółka trafiłam pierwsza, nie było jeszcze nikogo. Weszłam do świątyni z pewnym bagażem cierpienia. Klęknęłam przed Tabernakulum i ze łzami, zgięta w pół wymówiłam pewną żarliwą modlitwę. Czekałam na słowa Pana Jezusa w sercu....Nic nie usłyszałam...Pomyślałam Bóg milczy...A kiedy wstałam, ogarnęło mnie takie ciepło, taki spokój (stan porównywalny po zażyciu środków uspokajających). Cały czas byłam taka spokojna, jakby w ramionach Bożej Miłości. Myślę, że Pan Jezus czeka na każdego z nas, w pustym kościele, sam na sam...Czeka, aż zabije twoje serce dla Boga. Czeka...Uczyńcie podobnie, wstaniecie obdarowani.

Chwała Panu!

I jeszcze dodam: moja modlitwa została wysłuchana

chyba napiszę książkę o swych doświadczeniach

szukam wydawcy

Mam tak dużo doświadczeń, że czuję potrzebę ciągłego dzielenia.