Samotność za granicą

temat rzeka, trudne jest życie emigranta, nie ważne czy nowego czy będącego za granicą wiele lat

14 godzin temu, Gość nie łatwe życie napisał:

temat rzeka, trudne jest życie emigranta, nie ważne czy nowego czy będącego za granicą wiele lat

bzdura.

Poza tym, kto po np kilkunastu latach określa siebie mianem emigranta? chyba ktoś , kto żyje jedna nogą tu, drugą nogą tam - są to zwykle ci ze słabym językiem obcym.

Kompletna bzdura. Ja zyje poza Polska wiele lat i uwielbiam ten kraj, nie mam juz dawno polskiego obywatelstwa,  w Polsce bywam bardzo rzadko i czuje sie obco.

zawsze jest się emigrantem w innym kraju, nawet po 30+ latach tam, a w Polsce też można czuć się obco, więc nie rozumiecie o czym mowa

8 godzin temu, Gość zdalnie napisał:

zawsze jest się emigrantem w innym kraju, nawet po 30+ latach tam, a w Polsce też można czuć się obco, więc nie rozumiecie o czym mowa

No nie rozumiem, bo po niecałych 10 latach się absolutnie nie czuję obco. Ba, powoli obco zaczynam się czuć przyjeżdżając do Polski.

Dnia 19.04.2019 o 03:34, Gość nana napisał:

Kompletna bzdura. Ja zyje poza Polska wiele lat i uwielbiam ten kraj, nie mam juz dawno polskiego obywatelstwa,  w Polsce bywam bardzo rzadko i czuje sie obco.

W jaki sposob pozbyles sie polskiego obywatelstwa?

Dnia 21.04.2019 o 14:50, Gość zdalnie napisał:

zawsze jest się emigrantem w innym kraju, nawet po 30+ latach tam, a w Polsce też można czuć się obco, więc nie rozumiecie o czym mowa

Zgadza sie, nawet znajac jezyk bardzo dobrze po wielu latach nie da sie nie mowic bez chocby malego akcentu i od razu ktos zwraca uwage skad jestes itd. Zawsze bedzie sie emigrantem ,nawet z obywatelstwem danego kraju.

3 minuty temu, Gość iza napisał:

W jaki sposob pozbyles sie polskiego obywatelstwa?

Decyzję o przychyleniu się do wniosku o zrzeczenie się obywatelstwa polskiego podejmuje Prezydent Rzeczypospolitej i w przypadku zgody, decyzja jest ostateczna. Oznacza to, że w przypadku, gdy wnioskodawca po oddaniu polskiego paszporturozmyśli się, to raczej nie ma co marzyć o przyznaniu ponownie obywatelstwa polskiego. Prezydent RP ma niczym nieograniczony czas na wydanie decyzji, czyli jednym słowem, można czekać kilka miesięcy, a może się nie doczekać wcale.

Udalo ci sie otrzymac zgode prezydenta czy sciemniasz z tym polsim obywatelstwem?

11 minut temu, Gość iza napisał:

W jaki sposob pozbyles sie polskiego obywatelstwa?

ważność paszportu mu się pewnie skończyła i myśli że pozbył się obywatelstwa, oj

Dnia ‎2019‎-‎04‎-‎22 o 04:11, Gość gość napisał:

No nie rozumiem, bo po niecałych 10 latach się absolutnie nie czuję obco. Ba, powoli obco zaczynam się czuć przyjeżdżając do Polski.

ja tez sie czesto czuje nieco obco w Polsce. 

W Szkocji mieszkam 11 lat. tu urodzilam dwoje dzieci. - w 2012  i w 2016.

pracuje na recepcji duzego osrodka zdrowia, na 3/4 etatu - 4 stale dni w tygodniu

Ja sie bardzo dobrze czuje za granica, ale ostatnio mam dola. Musialam zrezygnowac z pracy z powodu choroby, teraz szukam nowej. Nie powinnam pracowac fizycznie, ale nie znam az tak super jezyka by pracowac gdzie indziej. Nie wiem co robic . Moze ktos byl w podobnej sytuacji

11 godzin temu, Gość tysssssa napisał:

Nie powinnam pracowac fizycznie, ale nie znam az tak super jezyka by pracowac gdzie indziej.

To teraz masz czas, by się języka nauczyć . wiem, brzmi wrednie, ale 90% tyhc, którzy mają słaby język lokalny - zwałszcza jesli mowa o naprawdę łatwym angielskim - to lenie, nie chce się im porzadniej nauczyć. a wystarczy naprawdę rozmawiać DUŻO  z lokalnymi, niewazne o czym; czytac w danym języku gazety, różne blogi, książki (ksiązki dla dzieci są super bo są  całkiem łatwo/przystępnie, ale poprawnie napisane).

niestety, tak jest.

11 godzin temu, Gość tysssssa napisał:

Nie powinnam pracowac fizycznie, ale nie znam az tak super jezyka by pracowac gdzie indziej.

To teraz masz czas, by się języka nauczyć . wiem, brzmi wrednie, ale 90% tyhc, którzy mają słaby język lokalny - zwałszcza jesli mowa o naprawdę łatwym angielskim - to lenie, nie chce się im porzadniej nauczyć. a wystarczy naprawdę rozmawiać DUŻO  z lokalnymi, niewazne o czym; czytac w danym języku gazety, różne blogi, książki (ksiązki dla dzieci są super bo są  całkiem łatwo/przystępnie, ale poprawnie napisane).

niestety, tak jest.

Języka dobrze nie sposób się nauczyć chyba że się chodzi od bardzo młodego wieku do lokalnych szkół. Możesz się uczyć słówek i zwrotów i wymowy ( i próbować bez akcentu ) do upadłego a dalej nie umieć lokalnego języka. Bo język to nie tylko słówka i zwroty ale całe zaplecze którego nie sposób się nauczyć jako emigrant. To rozumienie rzeczy niedosłownie, niuanse kulturowe, literatura, przenośnie, to ich rozumienie się między sobą tak jak polacy z polakami się rozumieją. Żadne kursy, szkółki językowe ani inne wynalazki nie są w stanie tego nauczyć. Pewnie że możesz ( nawet płynnie ) mówić, pisać, czytać i nawet rozumować w obcym języku, ale nie będąc otoczonym tz. zanurzonym w tym wszystkim od dziecka po prostu jesteś tylko dobrze znającym język emigrantem. ZAWSZE. Mieszkam za granicą ponad 30 lat, mam porobione różne szkoły, szkolenia zawodowe, język płynny, doświadczenie w różnych branżach, pracowałem z ludźmi z całego świata, obecnie pracuje z samymi lokalnymi i jestem jedyną osobą w firmie urodzoną w innym kraju, jestem dla nich ciekawostką. Jednak zawsze będe emigrantem dla nich. Nie to że traktują mnie inaczej lub gorzej, ale brak z nimi tej tz. wspólnoty. Jestem inny i zawsze będe, nie ważne ile tu jestem lat lub jak bardzo chce się wtopić lokalnie. Takie jest życie emigranta.

Ja sie wcale nei obrazam , jak ktos doradzi, fajnie ze piszecie. Dobrze tu ktos napisal. Ja mam 42 lata. W Polsce po studiach zawsze jakas prace ze tak powiem w biurze znalazlam. Nie bylo problemu. Mieszkam w Hiszpanii. Jezyka sama sie uczylam, bylam tylko na krotkim kursie. Mowie w tym jezyku, ale robie bledy, bo za pozo sie zaczelam uczyc- wiadomo; Bylo mi wszystko jednak gdzie pracuje, praca byla ok. Mam nawet dyplom znajomosci jezyka na B2. Wiec niby umiem. Musze chyba o przetlumaczeniu dyplomu pomyslec, ale i tak widze ze ciezko bedzie znalezc prace niefizyczna.

15 godzin temu, Gość taki jeden za granicą napisał:

Języka dobrze nie sposób się nauczyć chyba że się chodzi od bardzo młodego wieku do lokalnych szkół. Możesz się uczyć słówek i zwrotów i wymowy ( i próbować bez akcentu ) do upadłego a dalej nie umieć lokalnego języka. Bo język to nie tylko słówka i zwroty ale całe zaplecze którego nie sposób się nauczyć jako emigrant. To rozumienie rzeczy niedosłownie, niuanse kulturowe, literatura, przenośnie, to ich rozumienie się między sobą tak jak polacy z polakami się rozumieją. Żadne kursy, szkółki językowe ani inne wynalazki nie są w stanie tego nauczyć. Pewnie że możesz ( nawet płynnie ) mówić, pisać, czytać i nawet rozumować w obcym języku, ale nie będąc otoczonym tz. zanurzonym w tym wszystkim od dziecka po prostu jesteś tylko dobrze znającym język emigrantem. ZAWSZE. Mieszkam za granicą ponad 30 lat, mam porobione różne szkoły, szkolenia zawodowe, język płynny, doświadczenie w różnych branżach, pracowałem z ludźmi z całego świata, obecnie pracuje z samymi lokalnymi i jestem jedyną osobą w firmie urodzoną w innym kraju, jestem dla nich ciekawostką. Jednak zawsze będe emigrantem dla nich. Nie to że traktują mnie inaczej lub gorzej, ale brak z nimi tej tz. wspólnoty. Jestem inny i zawsze będe, nie ważne ile tu jestem lat lub jak bardzo chce się wtopić lokalnie. Takie jest życie emigranta.

Ja napisalam (nadal piszę) sporo felietonów i kilka krótkich opowiadań (opowiadania od 2,000 do 6,000 słów) do magazynow  w moim drugim języku - angielski - ktorego zaczęłam sie na dobre uczyc mając 16 lat, a wyjechalam mając 25 ... 11 lat temu... pisze też bloga  i mam anglojęzczne fanki...

W pracy robię korektę, poprawiam Brytyjczyków ...

2 godziny temu, Gość ushigatanoniyto napisał:

Ja napisalam (nadal piszę) sporo felietonów i kilka krótkich opowiadań (opowiadania od 2,000 do 6,000 słów) do magazynow  w moim drugim języku - angielski - ktorego zaczęłam sie na dobre uczyc mając 16 lat, a wyjechalam mając 25 ... 11 lat temu... pisze też bloga  i mam anglojęzczne fanki...

W pracy robię korektę, poprawiam Brytyjczyków ...

 

Ależ wyobraźnia :)

4 godziny temu, Gość żaba napisał:

Ależ wyobraźnia :)

Zauważyłaś, jak piszą Polacy (choćby słynny "język madki")? Zapewniam cię, że wielu Anglików, Niemców czy Francuzów, zwłaszcza z młodego pokolenia, takie same byki ortograficzne czy gramatyczne sadzi w ojczystym języku. Osoba ucząca się tego języka siłą rzeczy uczy się go poprawnie a nie "pisze jak słyszy", więc nie wiem, czemu cię dziwi, że może  poprawiać błędy innych?

Emigracja to bardzo ciężki kawałek chleba niestety, tu ciekawy artykuł o tym

https://wiadomosci.onet.pl/tylko-w-onecie/amerykanski-sen-jaka-jest-cena-za-marzenia/8lcs5ce