Jestem chvjową matką, chbjowym człowiekiem i w ogóle jestem chvjowa

Witajcie, mam 21 lat. Dziecko ma 13 miesięcy. Teraz mnie tak naszło, myślałam nad wszystkim i ryczeć mi się chce. Dzieckiem się zajmuję ale to jest tak ,,na chwilę", pobawię się trochę i mam dość. Ogólnie męczy mnie bycie z dzieckiem 24 na dobę, na początku było fajnie ale teraz mam juz dość. Patrzę tylko żeby dziecko komuś podrzucić, a to babci, a to prababci, a to proszę kuzyna żeby się z dzieckiem pobawił. Nigdy uczciwie nie pracowałam. Niedługo chcę dać dziecko do żłobka i iść do pracy. Myślę że tak będzie lepiej i dla mnie i dla dziecka. Bo ja się za bardzo nie potrafię nim zajmować, to raz. Wydaje mi się że kocham dziecko ale jestem raczej jak koleżanka a nie jak matka. Druga sprawa, jestem leniem i nienawidzę żadnych prac domowych, w domu praktycznie nie robię nic a jak już robię to na odwal się. Co robię? Żrę, śpię i siedzę na necie przeglądając jakieś głupie tematy na forum zwykle A, i siedzę przed lustrem. Dla mnie wygląd jest najważniejszy, muszę byc zawsze najpiękniejsza i wyglądać wyzywająco żeby zwracać na siebie uwagę. Dodatkowo jestem zawistna, zazdrosna i wydaje mi się że gardzę brzydkimi ludźmi, ludźmi z nadwagą itp. Zawsze muszę obrażać i wyzywać. Jestem ...owym człowiekiem i nie wiem co zrobić ze swoim życiem. Nie wiem jakiej pracy się podjąć, praca z większością innych kobiet, praca gdzie potrzebny jest kontakt z ludźmi odpada bo zaraz zrobię zadymę znając mnie i wywalą mnie Co do wykształcenia, mam tylko skończone liceum, średnie bez matury. Co zrobić z moim życiem?

Niestety jestem strasznie leniwa i mam do wszystkiego słomiany zapał. Nie potrafię się zmobilizować. Zawsze mi wszystko łatwo przychodziło ,,na cycki i słodkie oczka", oceny, jakas kilkudniowa praca, czasem pozowałam do rozbieranych zdjęć żeby zarobić i poczuć się ,,gwiazdą". Generalnie to chyba nic sobą nie reprezentuję, rola ładnego przedmiotu do bzykania zawsze mi odpowiadała choć podswiadomie szukałam ,,miłosci". A teraz tak się nie da...

Up

To moze ja Ci napisze... wydajesz sie bardzo pogubiona. Moim zdaniem powinnas zmienic swoj spoosb myslenia o sobie. Sama siebie uprzedmiotowiasz, spedzajac godziny przed lustrem i wmawiajac ze ladny wyglad/szczupla sylwetka to Twoj najwiekszy atut.  Czy mialas blisko siebie np w rodzinie osobe ktora doceniala Twoj charakter, ktora mowila Ci ze jestes madra czy np zabawna? Jesli kogos takiego zabraklo, moglas wyrasnac na osobe przekonana o tym ze jest do niczego i jedyne co ma to ladny wyglad. Ale to mozna zmienic, bo na szczescie charakter to cos co mozna ksztaltowac. Natomiast podstawa jest uswiadomienie sobie ze jestes wartosciowym czlowiekiem w srodku i byc sama dla siebie dobra. Mowienie ze jestes "chvjowa" do niczego dobrego nie doprowadzi.

Wiele z tego co piszesz mam i ja. Tylko trochę inaczej bo ja jestem brzydka i gruba na dodatek.