Zostałam opiekunką - prośba o rady

Hej,

od miesiąca odbieram 4 letnią dziewczynkę z przedszkola, gotuję obiady, spędzam czas z dziewczynką dopóki jej tata nie wróci z pracy.

Dziecko ponad dwa miesiące temu straciło mamę, zdaję sobie sprawę, że przechodzi potworną traumę i nie zastąpię jej ukochanej mamy. 

Odbieranie z przedszkola i powrót do domu czasami jest mega fajny, mała chętnie ze mną wraca, opowiadam jej różne rzeczy, próbuję zaciekawić i jakoś nam się udaje spokojnie opuścić przedszkole.

Niestety, czasami dziewczynka kurczowo trzyma się przedszkolanki, nie chce jej puścić, tuli się do niej,  a ja mimo wymyślania najróżniejszych powodów powrotu do domu, prób zaciekawienia jej itd. nie mogę jej zachęcić żeby ze mną wróciła. Oczywiście prędzej czy później mi się to udaje i w końcu wracamy do domu. Do tego ostatnio w domu zaczęły się u niej jakby wybuchy złości, odpychanie mnie, zaprzeczanie tego co mówię albo powtarzanie z przekąsem moich słów.

Moja prośba do Was, mam, niań, jak mogę pomóc temu dziecku? W jaki sposób do niej "dotrzeć"?

Będę wdzięczna za każdą odpowiedź.

Pozdrawiam

Smutna sprawa. A co sie stalo z mama ?

Bardzo smutna. To co stało się z mamą jest nieistotne.

Polecam książkę Dialog zamiast kar, Zofii Aleksandry Żuczkowskiej. Pięknie opisuje jak uszanować uczucia dziecka i jak sobie radzić ze złością i w ogóle z trudnymi  emocjami, których dziecko dopiero się uczy.

Pokazuje jak wybrnąć z sytuacji gdy dziecko nie współpracuje. 

Dziękuję