Czy ktoś taki jak on może być mną zainteresowany?

Przez parę lat chodziłam do szkoły z pewnym chłopakiem, nazwijmy go X. Byliśmy w różnych klasach, nigdy nie rozmawialiśmy ze sobą. On był jednym z grona tych popularnych osób, które każdy kojarzył z korytarza, bo byli głośni i wszędzie było ich pełno, a w weekendy można było oglądać filmiki z ich szalonych imprez. Ja miałam wąskie grono bliskich znajomych, a dla reszty byłam raczej niezauważalna. Ale raczej on też mnie kojarzył z mediów społecznościowych, przynajmniej na tyle, że wiedział jak mam na imię i że chodzimy razem do szkoły.

Niedługo po skończeniu szkoły X nagle do mnie napisał i zadał jakieś pytanie. Byłam bardzo zdziwiona, ale odpowiedziałam i wyniknęła z tego długa rozmowa, rozmawialiśmy przez prawie całą noc. Następnego dnia znów napisał i w sumie pisze tak do mnie ciągle od 2 tygodni. Nigdy w ciągu tych kilku lat nie byłam nim zainteresowana, w sumie czasami trochę śmiałam się z niego i jego znajomych z koleżankami podczas oglądania tego co odwalali na tych swoich imprezach. Jednak teraz poznałam go od całkiem innej strony, okazał się znacznie inny od tego jak go oceniałam. 

Boję się tego, że zaczynam powoli przywiązywać się do rozmów z nim, chociaż niedługo to trwa. Bardzo dobrze nam się ze sobą pisze, mamy podobne poczucie humoru i nie mamy problemów z podtrzymaniem rozmowy, jednak już na pierwszy rzut oka widoczne jest jak bardzo nasze życia się różnią.
On jest wiecznie zajęty, nigdy go nie ma w domu, ciągle ma jakieś wypady ze znajomymi, których ma dosłownie wszędzie; co weekend jakiś szalony melanż, na którym nie żałuje sobie alkoholu; jest bardzo wesołą, otwartą, pewną siebie osobą; do tego uprawia sport.
Z kolei ja mam kilkoro bliskich przyjaciół, z którymi spotykam się pojedynczo mniej więcej co drugi dzień, a czas spędzamy w miarę spokojnie, raz w domu, raz w galerii, czasami wyskoczymy na piwo;  jak mam szkołę to na imprezę pójdę jakoś raz na 2 miesiące, w wakacje znacznie częściej, ale to i tak jest nic w porównaniu do niego; lubię sobie czasami po prostu posiedzieć w domu, pooglądać serial itd.; chociaż szczerze, gdybym miała możliwość częstszych wypadów i imprezek to bym nie narzekała, ale jednak nie jestem tak otwarta jak on, sam na sam czuję się dość pewnie z ludźmi, ale w większej grupie już zupełnie nie; nie mam też jakiegoś konkretnego hobby.

Znaczy w sumie mimo tego że na pierwszy rzut oka wydaję się być taką szarą myszką, to nie jest to do końca prawda; gdy jestem ze znajomymi jestem bardzo otwartą i pozytywnie pokręconą osobą, potrafię się też świetnie bawić na jakiś imprezach, obozach itd, ale po prostu mogę potrzebować na początku chwili, żeby się przełamać. No ale oczywiście X nie wiedział nigdy jaka jestem naprawdę.

Dlatego zastanawia mnie bardzo jaki jest powód tego, że tego, że tak chce ze mną rozmawiać. Powiedzcie mi czy myślicie, że takiemu rozrywkowemu chłopakowi może spodobać się taka cicha, spokojna dziewczyna? Wiem, że być może jakoś się to wyjaśni w następnych tygodniach, ale te myśli nie dają mi spokoju. Myślę, że gdyby on chciał czegoś więcej, to ja z chęcią dałabym mu szansę, ale też kolejne pytanie - czy jest w ogóle sens, żeby osoby tak bardzo się od siebie różniące próbowały czegoś więcej?

Trochę się rozpisałam, także szacunek dla tych, którym chciało się dobrnąć do końca i z góry dziękuję za jakieś opinie albo pytania o ważniejsze rzeczy, których nie dopowiedziałam