Jestem bez niczego prócz urody

Witam, postanowiłam napisać żeby ktokolwiek cokolwiek mi powiedział. Mam 25 lat mam chłopaka  który mimo mojego ciężkiego charakteru jest przy mnie. Znajomych miałam kiedys mnóstwo teraz nikt nie został poniewaz dlugo siedzialam za granica. Moja rodzina calkiem sie odemnie odwróciła. WSZYSCY moja siostra nawet moich ukochanych siostrzencow odemnie odwrocila gdzie bylam z nimi od pierwszej minuty do 12 roku życia chcialam byc najlepsza ciocia na swiecie. Poblokowali mnie na fb a ostatnio jak sie poklocilam z chlopakiem ktory w stosunku mnie jest baaardzo agresywny gdzie ja reaguje tez agresja i czesto dochodzi do rekoczynow nie mam do kad pojsc to od babci mnie wyrzucili. Stracilam prace, mam komornika. Nie pale nie pije jestem mądra nie dam sobą manipulować czego wszyscy odemnie oczekują nawet znajomi mnie mnie juz mniej lubia bo tyle co.w.zyciu przeszlam (nawet więzienie 3 miesiace zaliczylam przez najbliszysch nie przez siebie )sklania mnie do tego ze szybko oceniam ludzi a wiekszosc to pozoranci usmiechaja sie a za plecami chca cie żywcem zakopać. Ja jestem serdeczna usmiechnieta zawsze chce kazdemu pomóc jak widze ze trzeba to trzeba.  Nie wiem co robic mieszkam u chlopaka ktory moze tez jak to wszyscy maja w zwyczaju mnie poprostu wyrzucić. Czuje sie zagubiona, jak śmieć nikomu niepotrzebny. Żyje tylko dlatego ze jest kilka osób (w tym matka) ktore czekaja az znowu sie targne na życie wiec nie daje im satysfakcji. Raz gdy już nie mogłam tylko raz to zrobiłam i zazylam tabletki nasenne popijajac piwem obudzilam sie na ziemi jak brat (tylko od strony matki co sie niedawno okazalo) nademna stoi i krzyczy ze " jestem chora pojszczałam sie w majty," dal mi dwa konkretne liscie ze aż gozy mialam przeciagnal za wlosy i wyrzucili z matką z domu. Nie zapomne jej wzroku i szyderczego usmiechu gdy sie zamykaly drzwi...Pracowalam cale zycie od kad 17 lat bo matka alkoholiczka ja sama z nia mieszkalam po melinach bo najmlodsza a teraz nagle wszyscy sa za nią. Ciagla mnie po melinach ledwo gimnazjum skończyłam  ( oceny mew 3,4,5) i musialam jechac zbierać truskawki do Austrii. Pracowalam też w Niemczech (jeżdżę konno tam trenowalam do filmów konie i psy lamy, nawet swinie ) Holandii(magazyn) Anglii (w kawiarni) Belgi (produkcja). I znowu jestem w pkt wyjscia bez mieszkania bez pracy bez rodziny (matka tak zechciala wiec tak jest) co ja mam teraz zrobić ? Wybaczam wszystkim wszystko, trudno tak ma być ale ja nic im nie zrobiłam wrecz przeciwnie. Teraz leżę i mam pustke wiara w dobro zanika ale wiem ze w koncu musi zwyciężyć ale kiedy ? Ile mam znieść jeszcze. Myslalam ze dziecinstwo to moj dramat mialam tylko Boga plakalam codziennie teraz tez to robie w dzien staram się nie ale łatwo mnie zranić bo nawet moj chlopak nieraz krzyczy że nie jestem jakas święta i nie wierzy mi ze ja.naprawde NIGDY nie mam zlych intencji chce dla niego dobrze dla nas chcialabym zeby ktos kiedys tak chcial dla mnie...

Bezczelne, denne  Prowo psychola won zwyrodnialcu

I jeszcze dodam- co to post stręczycielski? Nie mam nic prócz urody to trzeba się sprzedać piszącemu jako kobieta? Nie mam nic ? Ktoś do tego doprowadził? Pochwał się  jak moc sprawcza ma niszczenie poprzez szkodzenie i tworzenie niesprzyjających sytuacji i prowokacji .

Albo post typu przegrałem życie nie mam przyjaciela i nie będę miał ,interesowni,,przyjaciele,,