Między młotem a kowadłem

Jak pogodzić to że ja chcę mieszkać z rodzicami a on nie. 

1 minutę temu, Gość Ewi napisał:

Jak pogodzić to że ja chcę mieszkać z rodzicami a on nie. 

Ile macie lat?

33 i 34 ale to bardziej skomplikowane

Przed chwilą, Gość Ewi napisał:

33 i 34 ale to bardziej skomplikowane

 

To musi być prowokacja. Skoro to bardziej skomplikowane, to może opisz dlaczego? To dość ważne nie sądzisz?

W normalnym życiu ludzie nie powinni mieszkać z rodzicami w takim wieku. Nie ważne, czy to osobne mieszkanie w tym samym domu, czy wspólne gospodarstwo. Po prostu nie powinni. 

1 minutę temu, Gość Ewi napisał:

Jak pogodzić to że ja chcę mieszkać z rodzicami a on nie. 

Ile macie lat?

Jesteś małżeństwem od 10 lat, mamy 3 dzieci, zaraz po ślubie zamieszkalismy u mnie z moimi rodzicami i młodsza siostrą.My nie okreslilismy się tak do końca że chcemy mieszkać sami, a inni nie pytali uznali że tak bo ja zawsze jestem pomocna rodzicom i nie wyobrażał sobie tego inaczej. Mąż jest dosyć cichy ale tylko w stosunku do moich bliskich, nie potrafi im powiedzieć co się mu nie podoba tylko odbija to na mnie.Mo rodzice mieli ciężka sytuację finansową parę lat temu i wtedy zdecydowałam że ich nie zostawię samych a on na to przystało chociaż wiedziałam że robi to tylko chuba dla mnie. Ale teraz znów wraca temat mieszkania osobno, klocimy się się przez to, albo on chodzi jak struty i się nie odzywa.

3 minuty temu, Gość Ewi napisał:

Jesteś małżeństwem od 10 lat, mamy 3 dzieci, zaraz po ślubie zamieszkalismy u mnie z moimi rodzicami i młodsza siostrą.My nie okreslilismy się tak do końca że chcemy mieszkać sami, a inni nie pytali uznali że tak bo ja zawsze jestem pomocna rodzicom i nie wyobrażał sobie tego inaczej. Mąż jest dosyć cichy ale tylko w stosunku do moich bliskich, nie potrafi im powiedzieć co się mu nie podoba tylko odbija to na mnie.Mo rodzice mieli ciężka sytuację finansową parę lat temu i wtedy zdecydowałam że ich nie zostawię samych a on na to przystało chociaż wiedziałam że robi to tylko chuba dla mnie. Ale teraz znów wraca temat mieszkania osobno, klocimy się się przez to, albo on chodzi jak struty i się nie odzywa.

Może czas odciąć pempowine? zostaniesz w końcu sama z trójka dzieci, bo wybierasz rodziców, a nie męża. Rodzice swój czas już mieli. Mąż chce mieć normalne życie, a dla Twojego dobra spędza je nieszczęśliwie mając u boku ludzi, których dostał z Tobą w pakiecie. 

Z własnych samolubnych pobudek narzucasz na niego sposób życia. To nie jest fair. 

Z własnych samolubnych pobudek narzucasz na niego sposób życia. To nie jest fair. 

Mąż się zgodził na mieszkanie z nimi, by im pomóc ale to było 10 lat temu! Albo kilka lat temu. Nie możesz go całe życie trzymać na uwięzi, kazać mu żyć nieszczęśliwym, bo 10 lat temu się na coś zgodził. Jesteś mega samolubna Ci powiem.

Co do rodziców. Jeśli przez kilka lat nie poradzili sobie z trudną sytuacją finansową, to ich wina, mieli wystarczająco dużo czasu.


Stracisz tego faceta.

Nie stracę bo mnie bardzo kocha, wiem o tym, i wiem że robi to dla mnie a ja jestem na tyle słaba, nie samolubna że nie potrafię tego zmienić.