Co myślicie o takim mężczyźnie

Ma 31 lat. W wieku 17 lat został ojcem bliźniąt, dziewczynek. Matka dzieci była dorosłą kobietą, jakieś 7 lat starszą od niego,  po porodzie wyjechała do Norwegii, nie utrzymywała kontaktu z nimi, zresztą ma teraz nową rodzinę właśnie w Norwegii. Gościu o którym piszę dzięki pomocy rodziców oraz braci, skończył studia, pracuje w szkole uczy młodych mechaników;-) dodatkowo prowadzi z braćmi mały warsztat. Ma wspaniały kontakt z córkami i one są strasznie za tatą. Powiedziały niedawno że nie mają żalu do matki że je porzuciła bo wyswiadczyla im tym przysługę, bo mają najlepszego tatę. Bardzo lubię tę dziewczyny, one mnie również, i wiem że ich tata też mnie lubi;-) na tą chwilę tylko grzeczne spacerkiem, czasem kawa ale myślimy o sobie coraz poważniej.  Wiem że nigdy nie będę dla niego najważniejsza ale z drugiej strony już usłyszałam że jestem tak samo ważna. Mnie by to wystarczyło ale jest jeszcze mój synek. Ma 2 latka. Dla mnie najważniejszy, Ma fantastyczny kontakt z panem o którym tu mowa oraz jego córkami. Wszystko jest bardzo skomplikowane. Przepraszam za chaos w wypowiedzi. Moja rodzina uważa że świetnie się dobralismy.