Czy jest jakaś różnica

Czy z doświadczenia widzicie dużą różnicę między spotykaniem się z facetami po 40-tce, a tymi, z którymi randkowałyście podczas pierwszej młodości? I nie pytam o sex. Ja nie ogarniam ich emocjonalnie, dałam sobie na długi czas spokój, teraz mam 30 lat i ciągle spotykam takich (pewnie dlatego, że jest o czym rozmawiać), ale nie wiem, jak interpretować zachowania dojrzalszych gości - są zamknięci w sobie, ale pomocni, snują plany na przyszłość, a potem długo milczą, żeby się znów odezwać i snuć dalsze plany, budowanie zaufania trwa wieki, kontakt fizyczny jest zdawkowy "bo nie wypada", "bo to, bo tamto". Na randkach się gapią, ale nie podejmują inicjatywy. I każdy tak. A raczej nie jest możliwe, że akurat ja trafiam na samych dziwnych.

Ludzie dorastają, dojrzewają, zmieniają im sie oczekiwania od życia i drugiej osoby. Młodzi żyją bardziej na spontanie. A osoba po 30 juz ocenia potencjalnego partnera pod kątem zarobków, pracy, tego co osiągnął, czy się nadaje na ojca, analizuje jego przez źle związki, jak jej się to opłaca itd. Faceci myślą podobnie. Z czasem mniej im sie spieszy do ustatkowania sie, bo widzą że im sie to mało oplaca

Jak chcesz kontaktu fizycznego to musisz im powiedziec wprost, albo przejac inicjatywe, szczegolnie jesli nie chodzi ci o dlygotrwala powazna relacje tylko seks przez pewien czas, taki bez zobowiazan. Powiedz wprost, albo daj do zrozumienia wprost. Jesli oboje nie widzicie siebie razem na dluzsza mete ale macie potrzeby normalne fizjologiczne i uwazacie ze pociag fizyczny miedzy wami jest wystarczajacy to mozecie sie umowic, ze bedziecie np. regularnie ze soba wspolzyc kilka razy w miesiacu do momentu kiedy poznacie kogos odpowiedniego do zwiazku na dluzej. Wtedy trzeba o tym powiedziec i zapezestac widywania sie w zgoszie i po przyjacielsku i skupuc na docelowym zwiazku. Ale to tylko bedzie dzialac jesli zadna ze stron w rakim ukladzie nie ma wobec siebie nawzajem powaznych uczuc, zeby nikogo nie zranic i zeby nikt nie czul sie wykorzystany i odtracony. 

zaprzestac widywania sie w zgodzie i po przyjacielsku

6 godzin temu, Gość losia napisał:

Czy z doświadczenia widzicie dużą różnicę między spotykaniem się z facetami po 40-tce, a tymi, z którymi randkowałyście podczas pierwszej młodości? I nie pytam o sex. Ja nie ogarniam ich emocjonalnie, dałam sobie na długi czas spokój, teraz mam 30 lat i ciągle spotykam takich (pewnie dlatego, że jest o czym rozmawiać), ale nie wiem, jak interpretować zachowania dojrzalszych gości - są zamknięci w sobie, ale pomocni, snują plany na przyszłość, a potem długo milczą, żeby się znów odezwać i snuć dalsze plany, budowanie zaufania trwa wieki, kontakt fizyczny jest zdawkowy "bo nie wypada", "bo to, bo tamto". Na randkach się gapią, ale nie podejmują inicjatywy. I każdy tak. A raczej nie jest możliwe, że akurat ja trafiam na samych dziwnych.

kontakt fizyczny jest zdawkowy, bo po 40stce erekcja jest słabsza

Ci wartościowi są już zajęci. A ci wolni to po wielu związkach, wiele kobiet w łóżku. Zepsuci. Egoiści. Nie mówię że wszyscy ale na pewno większość. 

Z tymi dojrzalszymi z którymi się spotykałam to dokładnie jak pisze autorka,spotkania,planowanie wspolnej przyszłości i to natychmiast,długa cisza bez powodu,z powrotem odzywanie sie i znowu planowanie przyszlłosci wspolnej. Ogólnie porazka