Poszłam do pracy

i przemyślałam to znowu i przepraszam, nie powinnam była pytać o to jak bardzo Ci się podobałam... jestem głupia, nie przemyślałam konsekwencji, a takie gadanie tylko otwiera rany w sercu i przywodzi wspomnienia... Wspomnienia jak to brzmi, to już tyle czasu minęło...

Miałeś prawo się zdenerwować, postapiłam tak, że pomyślałeś iż de facto piszę z Tobą tylko po to, by się dowartościowywać... przepraszam nie powinnam była tego robić, nie powinnam robić nic co pozwoliło by Ci myśleć w ten sposób.

I jeszcze coś, nigdy nie nazwałabym naszego dziecka bachorem, to wszystko to jedno wielkie nieporozumienie. Wybacz.