Koleżanka nie potrafi podjąc decyzji bez psychologa

Cześć,

mam pytanie o to jak bardzo trzeba polegać na psychologu?

Chodzi mi o moja koleżankę, leczy się już ponad 10 lat i zauważyłam, że ona nie może już sama funkcjonować tzn. jest jakaś ostrzejsza sytuacja w pracy ona na to "nie wiem, co robić, poradzę się psychologa, on coś doradzi". Ostatnio myślała nad jakimś kwasem na zmarszczki, ale potem dodaje "psycholog mi odradzała, wiec chyba nie pojde".

Mam wrazenie, ze pomimo tego, ze jest osoba wesola i towarzyska,to bardzo bojaca sie powiedziec swoje zdanie, tak jakby wszystko trzymala w sobie (bo ktos moze ja ocenic za wyrazone zdanie) i dopiero u psychologa zdaje relacje co kto powiedzial, co kto zrobil itp.

Nie chodzi mi o ocene jej jako osoby, ale czy mozna miec takie "relacje" z psychologiem? Czasem mi się wydaje, ze kolezanka bedzie tam  chodzic nastepne 10 lub wiecej lat.

Czy na tym polega terapia?

Psycholog nie doradza, nie mówi co trzeba zrobić. Kieruje rozmową tak, aby to pacjent podjął decyzję w oparciu o racjonalne przesłanki. 

Chyba, ze to jakiś hochsztapler. 

Może taniej by wróżka wyszła? 

Co dwie glowy to nie jedna. Ci co do psych. nie chodza, a maja jakis problem to czesto mowia o nim glosno w towarzystwie bliskich osob, w nadzieji na jakis feedback. I czesto tak jest, ze ktos cos im madrze doradzi, zmotywuje, utwierdzi w przekonaniu lub wybije z glowy. Samo zycie.

Pytac o kwasy psychologa? Twoja kolezanka jest niesamodzielna po prostu. 

25 minut temu, Gość Oschła napisał:

Pytac o kwasy psychologa? Twoja kolezanka jest niesamodzielna po prostu. 

Tzn. nie pyta czy ma je zrobić, ale na sesji mówi np. o swoich planach i jej psycholog odradziła. Nie wiem, czy na zasadzie, ze to brak akceptacji siebie, bruzd, zmarszczek czy w innym kontekscie. Mi powiedziała, że mysli o wizycie u kosmetologa, ale psycholog nie poparła jej wyboru. Dala do zrozumienia, ze to jeszcze rozwaza, bo odmienne zdanie ma psycholog.