Szczerze podziwiam znajoma, matkę dziecka z ADHD i ZA, że zdecydowała się na drugie. Zdecydowalybyscie się?

Wiem tyle że tam to głównie mąż naciskał, bo jest pod wpływem katolickiej indoktrynacji że musi być kilkoro dzieci, dwoje to mus. Tylko że ich starszy syn, choć myśleli że z wiekiem będzie lepiej, jest nie do zniesienia. Koleżanka mówiła mi że nigdy się nie zdarza żeby on jako pięciolatek chwilę pobawił się sam. Mają u niego podejrzenie ZA, bo ADHD widać na kilometr. Skacze w niebezpieczny sposób, ostatnio skończyło się zwichnięciem nogi, cały czas mówi, gdy się bawic z nim próbuje to czuję się jak duch, bo on nie nawiązuje kontakty wzrokowego, bardzo egocentryczny, nie ogarnia że czegoś nie wolno mówić, gdy już się w coś bawi to musi to być niszczenie, uderzanie, rzucanie. Biorą go na piłkę nożną by się wyzyl. Ewidentnie chłopiec z problemami, trudności ze skupianiem uwagi stopień ciezki.

Ja sama mam dwoje dzieci ale mój syn nigdy aż tak się nie zachowywał i szczerze to na jej miejscu balabym się zachodzić w drugą ciąże. Wy nie balybysciw się?

Balabym się.

Też bym się bała. 

Pracowałam we wszystkich typach szkół, od podstawówki po liceum i mam taką obserwację, że dzieciaki z ZA i ADHD zazwyczaj wyrastają na bardzo fajne nastolatki. Pierwsze kilka lat to szczerze mordęga dla rodziców, trzeba się nieźle nagimnastykować żeby takiego człowieka wyprowadzić na prostą, ale po okresie dojrzewania to już naprawdę ciekawe osobowości z nietuzinkowymi pasjami. 

No chyba że ktoś zostawi takie dziecko samo sobie, zero terapii, zero psychologa, to wtedy współczuję.

1 godzinę temu, Gość gość napisał:

Pracowałam we wszystkich typach szkół, od podstawówki po liceum i mam taką obserwację, że dzieciaki z ZA i ADHD zazwyczaj wyrastają na bardzo fajne nastolatki. Pierwsze kilka lat to szczerze mordęga dla rodziców, trzeba się nieźle nagimnastykować żeby takiego człowieka wyprowadzić na prostą, ale po okresie dojrzewania to już naprawdę ciekawe osobowości z nietuzinkowymi pasjami. 

No chyba że ktoś zostawi takie dziecko samo sobie, zero terapii, zero psychologa, to wtedy współczuję.

Ta moja znajoma nigdzie nie chodzi z dzieckiem, zero terapii i psychologa. To co, jako nastolatek będzie agresywny?

Odważna jest.

nie odważna tylko głupia

7 godzin temu, Gość Gość napisał:

Wiem tyle że tam to głównie mąż naciskał, bo jest pod wpływem katolickiej indoktrynacji że musi być kilkoro dzieci, dwoje to mus. Tylko że ich starszy syn, choć myśleli że z wiekiem będzie lepiej, jest nie do zniesienia. Koleżanka mówiła mi że nigdy się nie zdarza żeby on jako pięciolatek chwilę pobawił się sam. Mają u niego podejrzenie ZA, bo ADHD widać na kilometr. Skacze w niebezpieczny sposób, ostatnio skończyło się zwichnięciem nogi, cały czas mówi, gdy się bawic z nim próbuje to czuję się jak duch, bo on nie nawiązuje kontakty wzrokowego, bardzo egocentryczny, nie ogarnia że czegoś nie wolno mówić, gdy już się w coś bawi to musi to być niszczenie, uderzanie, rzucanie. Biorą go na piłkę nożną by się wyzyl. Ewidentnie chłopiec z problemami, trudności ze skupianiem uwagi stopień ciezki.

Ja sama mam dwoje dzieci ale mój syn nigdy aż tak się nie zachowywał i szczerze to na jej miejscu balabym się zachodzić w drugą ciąże. Wy nie balybysciw się?

pytanie durne bo większość kobiet tutaj nie ma pojęcia co to ASD, znamy je z opisów na kafeteria, ewentualnie jakiś opowieści o jednym czy 2 przypadkach.

więc nie wiedzą co mówią.

Ja nie widzę przeszkód dlaczego miałaby się NIE zdecydować. Dla starszego brata będzie to świetna lekcja życia, nauka i być może nowy kompan do zabawy. A młodsze będzie mialo po prostu szansę się urodzić

do tego chyba większość chce mieć więcej niż 1 dziecko dlatego dlaczego ona ma być gorsza ?

56 minut temu, Gość poli36 napisał:

nie odważna tylko głupia

dlaczego ????

4 godziny temu, Gość Gość napisał:

dlaczego ????

jak to dlaczego...dlatego, że starszy syn jest problematyczny, wymaga (lub będzie wymagał jak pójdzie do szkoły) specjalnego traktowania, terapii, Bóg wie czego, to kosztuje czas i energię także rodziców pracować z takim dzieckiem. A tu jeszcze drugie dziecko. Ono zawsze bedzie w cieniu tego problematycznego dziecka, starszego. Młodsze bedzie zaniedbywane.

Bez przesady. Moja bliska kolezanka ma 2 synkow z ZA i prowadza normalne zycie. Fakt, jak ktos napial,bywalo ciezko (szczegolnie w podstawowce), ale te dzieci tez dojrzewaja, rozwijaja sie i dzis to naprawde rozgarnieci chlopcy. Mysle ze tutaj wiekszym problemem jest ADHD, ono chyba bardziej daje sie we znaki. Dodam jeszcze tylko ze ci chlopcy nie sa i nigdy nie byli agresywni. Ktos tutaj na kafe usilnie forsuje te teorie, ze ZA=agresja. 
dla porownania napisze, ze nigdy nie wiesz jak potoacza sie losy twojego dziecka. Syn mojej sasiadki wpadl w bardzo zle towarzystwo i w narkotyki. Ta ma z nim duzo wiecej problemow niz kolezanka z synami ZA.

oczywiscie mozna podejsc asekurancko i zrezygnowac z posiadania dzieci.

Czyli wg was kazdy kto ma dziecko z jakims problemem powinien rezygnowac z daleszego potomostwa?  Nawet przy ZA, ktore czesto jest diadnozowane dopiero w wieku 10-12 lat?

2 minuty temu, Gość Ola napisał:

Bez przesady. Moja bliska kolezanka ma 2 synkow z ZA i prowadza normalne zycie. Fakt, jak ktos napial,bywalo ciezko (szczegolnie w podstawowce), ale te dzieci tez dojrzewaja, rozwijaja sie i dzis to naprawde rozgarnieci chlopcy. Mysle ze tutaj wiekszym problemem jest ADHD, ono chyba bardziej daje sie we znaki. Dodam jeszcze tylko ze ci chlopcy nie sa i nigdy nie byli agresywni. Ktos tutaj na kafe usilnie forsuje te teorie, ze ZA=agresja. 
dla porownania napisze, ze nigdy nie wiesz jak potoacza sie losy twojego dziecka. Syn mojej sasiadki wpadl w bardzo zle towarzystwo i w narkotyki. Ta ma z nim duzo wiecej problemow niz kolezanka z synami ZA.

oczywiscie mozna podejsc asekurancko i zrezygnowac z posiadania dzieci.

Czyli wg was kazdy kto ma dziecko z jakims problemem powinien rezygnowac z daleszego potomostwa?  Nawet przy ZA, ktore czesto jest diadnozowane dopiero w wieku 10-12 lat?

Chyba w Polsce, która jak wiadomo jest krajem zacofanym, krajem trzeciego świata. Ja tam widzę dzieci, u których wyraźnie widać oczywiste i banalne do rozpoznania symptomy ZA, a mają po 3-4 lata. Nie trzeba być geniuszem by rozpoznawać echolalie, nadmiernie perfekcyjny język jak u osoby dorosłej, nietypowe zainteresowania, natręctwa, uparte powracanie w kółko do jednego tematu, brak empatii i kontaktu wzrokowego.

Ohhh, jaka ty jestes genialna!

Wymienilas ksiazkowe cechy ZA o ktorych mozna przeczytac w kazdym artykule. Niestety ZA ma bardzo wiele twarzy i zapewniam Cie,ze mozna nie miec echolalii, natrectw, miec kontakt wzrokowy a brak dostosowania spolecznego jest widoczny dopiero pozniej. A wiesz, ze echolalie moze miec 3 latek z opoznionym rozwojem mowy?! Nie masz pojecia o zaburzeniach ze spektrum, wiec nie probuj zgrywac madrzejszej niz jestes!

1 godzinę temu, Gość gość napisał:

jak to dlaczego...dlatego, że starszy syn jest problematyczny, wymaga (lub będzie wymagał jak pójdzie do szkoły) specjalnego traktowania, terapii, Bóg wie czego, to kosztuje czas i energię także rodziców pracować z takim dzieckiem. A tu jeszcze drugie dziecko. Ono zawsze bedzie w cieniu tego problematycznego dziecka, starszego. Młodsze bedzie zaniedbywane.

A skąd wiesz że będzie w cieniu??

to że będzie wymagał więcej opieki nie oznacza że będzie w cieniu. Szybko urośnie i zrozumie że dzięki temu że ono jest zdrowe i samodzielne  to rodzice nie muszą nad nim stać tyle co nad bratem. 

8 minut temu, Gość Gosc napisał:

Ohhh, jaka ty jestes genialna!

Wymienilas ksiazkowe cechy ZA o ktorych mozna przeczytac w kazdym artykule. Niestety ZA ma bardzo wiele twarzy i zapewniam Cie,ze mozna nie miec echolalii, natrectw, miec kontakt wzrokowy a brak dostosowania spolecznego jest widoczny dopiero pozniej. A wiesz, ze echolalie moze miec 3 latek z opoznionym rozwojem mowy?! Nie masz pojecia o zaburzeniach ze spektrum, wiec nie probuj zgrywac madrzejszej niz jestes!

mam ogromną wiedzę o zaburzeniach z ZA, nie podważysz tego, że jesli widzę WSZYSTKIE z wymienionych przeze mnie cech u pewnego chlopca, łącznie ze sztandarowym w jego przypadku niedostosowaniem spolecznym, to jednak szansa że ma on ZA jest bliska 99 %. Ja nie muszę udawać mądrej, ja po prostu jestem inteligentna, mam oczy, widzę, mam uszy i słyszę. Psychologią interesuję się od lat. łatwo wyłapuję takie niuanse. A ty za to musisz udawać mądrą bo w rzeczywistosci jestes głupia jak but z lewej nogi. Ojj, chciałaś zablysnac i nie udało sie

Współczuje Ci