Strach ze urodze chore dziecko... Przez to odwlekam decyzje

Odwlekam decyzje o ciazy, choc pragne dziecka. Boje sie wad genetycznych, chorob, zespolu Downa u dziecka... koleżanka urodzila ostatnio dziecko z ZD i jestem przerazona. To moja najwieksza obawa. Jak to zwalczyc?

Ryzyko wystąpienia niektórych wad rośnie wraz z wiekiem matki, to po pierwsze. Po drugie nie nastawiaj się na to, że bedziesz miała chore dziecko, tylko bądź dobrej myśli i dbaj o siebie. Łykasz już kwas foliowy? Jeśli nie, to warto to robić jeszcze przed ciążą. Jeśli już zajdziesz w ciąże, to dla świetego spokoju możesz zrobić NIFTY, od 10 tygodnia ciąży można go wykonać. Kosztuje ponad 2 tysiące, ale daje w 99% wynik zgodny ze stanem faktycznym płodu. Wtedy się uspokoisz  i nie będziesz się stresować.

Ryzyko będzie zawsze, ale można je bardzo zminimalizować. Tak jak ktoś wyżej pisał - NIFTY daje naprawdę duuużo spokoju. Do tego dbanie o siebie w ciąży, kwas foliowy, badania. W Polsce (jeszcze?) masz prawo do badań prenatalnych i aborcji w przypadku ciężkich chorób.

Nie walczyć. 

Wyobrazić sobie najgorszy dla Ciebie koszmar jaki Twoim zdaniem może Cię spotkać i przeżyć "W glowie" ten strach. Przyjąć wszystko co przyjdzie. Poczuć w ciele emocje. Pozwolić im być tak długo jak będą. I robić tak tyle razy, ile trzeba, tzn. aż wyobrażając sobie ten koszmar, nie pojawi się strach. 

Przeciez mozesz zrobic badania genetyczne w ciazy i w razie czego usunåć, nie zyje my w sredniowieczu

Strach jest stałym elementem macierzyństwa. Jeśli dziecko urodzi się zdrowe, to nie oznacza jego konca. Matka zawsze martwi się o dziecko. Sytuacja Twojej koleżanki jest bardzo przykra i zapewne ona umacnia Twoje obawy, bo dopiero gdy problem dotknie kogoś z bliskiego otoczenia do człowieka dociera, że takie rzeczy mogą spotkać każdego. Tak jak ktoś już pisał, ryzyko rośnie z wiekiem. Jeśli chcesz dziecko, to jako matka chce Ci powiedzieć, że jest to warte każdego strachu, trudu czy cierpienia. Zrobisz sobie te badania i nie będziesz całą ciąże się stresować

Autorko macierzyństwo niestety wiąże się ze strachem. Czy to gdy dzieciątko będzie jeszcze w brzuchu czy strach czy przy porodzie wszystko pójdzie dobrze. I tak już cały czas......zawsze można zachorować, mieć wypadek, może ktoś porwać..... Warianty zależą tylko od naszej wyobraźni. Jeśli chcesz dziecko to je miej ale musisz zdać sobie sprawę że wszystkiego nie przewidzisz i nie Ma sensu się nakrecac

51 minut temu, Gość Gość napisał:

Autorko macierzyństwo niestety wiąże się ze strachem. Czy to gdy dzieciątko będzie jeszcze w brzuchu czy strach czy przy porodzie wszystko pójdzie dobrze. I tak już cały czas......zawsze można zachorować, mieć wypadek, może ktoś porwać..... Warianty zależą tylko od naszej wyobraźni. Jeśli chcesz dziecko to je miej ale musisz zdać sobie sprawę że wszystkiego nie przewidzisz i nie Ma sensu się nakrecac

Ano właśnie....z moich doświadczeń wynika, że jeśli matka i ojciec są ogólnie zdrowi, to bardzo rzadko dziecko jest chore. No ale wiadomo ryzyko zawsze jest, bo nie tylko geny mają na to wpływ. Rozumiem twoje obawy, bo ja mam takie myśląc o ewentualnej trzeciej ciąży, i dlatego chyba się nie zdecyduję.

2 ciąże to była droga przez mękę. Strach okropny. Ciągle coś czytałam i sobie wkrecalam. Na szczęście mam dobrego lekarza, który jest specjalistą z certyfikatami jeżeli chodzi o badania prenatalne usg i przynajmniej na tym etapie mogłam czuć się ok. Wiem, że gdyby z plodem było coś nie tak, to bym usunęła. Niestety niektóre wady widać dopiero po 20tc lub po 30  I wtedy jest za późno. Nie wspomnę o chorobach genetycznych, ktore można zdiagnozować dopiero po porodzie. 

W moim otoczeniu rodzi dużo starszych dziewczyn, grubo po 30tce w tym i ja- 31 i 37lat. I żadna nie urodziła chorego dziecka. 

Nigdy nie  zdecyduje się więcej na ciążę. Ten strach mnie za bardzo dobija