W zagubieniu ;)

Nie nasycisz swego serca
powłóczystym spojrzeniem
Nie oszukasz go słowem
żadnym gestem czy westchnieniem
I miłości nie zatrzymasz
pustymi łzami
I nie odnajdziesz jej potem
za siedmioma górami
Będziesz jak spadająca gwiazda
wypalać się powoli
Będziesz płonąć całą duszą
wbrew własnej woli
I próżnia Twego umysłu
pochłonie cierpienie
I nadejdzie czas nadziei
odzyskasz swoje marzenie 

Ładny wiersz.. życiem pisany..Miłego wieczoru.

1 godzinę temu, Gość Dragonn ;D napisał:

I próżnia Twego umysłu
pochłonie cierpienie
I nadejdzie czas nadziei
odzyskasz swoje marzenie 

I pjerdolenie o Szopenie