Psychiatra po 10 min podejrzewa autyzm u mojego dziecka

Moj w wieku 2 lat mowil pieknie zdaniami i ma spektrum autyzmu.

13 godzin temu, Gość irina napisał:

Witam. Czy są tu może mamy autystów? Moje dziecko ma 22 miesiące i nie mówi, nie naśladuje też zwierzątek, dlatego wybrałam się do logopedy. Pani zrobiła wywiad, pobawiła się z synkiem i na koniec godzinnego spotkania stwierdziła, że mały może mieć zaburzenia ze spektrum autyzmu. Głównie chodzi o mowę i stwierdziła, że dziecko osiągnęło tylko połowę umiejętności jakie powinno osiągnąć w tym miesiącu. Synek m.in. nie je jeszcze sam sztućcami, nie ubiera się sam, nie pije samodzielnie z kubeczka. Jest też bardzo ruchliwy i trudno mu się skoncentrować. Wysłała nas do psychiatry dziecięcego, który po przeczytaniu jej opinii po 10 min stwierdził że to na 100% autyzm i mamy sobie poszukać ośrodka żeby zdiagnozować dokładnie i zdobyć orzeczenie wtedy można zacząć terapię. Szczerze mówiąc jestem w szoku, owszem synek mówi tylko po swojemu i nie przybywa mu nowych słów, ale nawiązuje kontakt wzrokowy, lubi dzieci, porozumiewa się gestami. Nie wiem co myśleć i czy faktycznie iść na tą diagnozę. Czy któraś z Was była i czy te diagnozy są rzetelne? Nie chciałabym żeby synek dostał diagnozę po 10 minutach...

Zwróć uwagę czy on jest leworęczny. Dzieci leworęczne uczą się wszytkiego wolniej. Kiedyś wszyscy mieli dysleksje teraz mają autyzm. Ja nie wiem co się dzieje z tym światem! Poczekaj na rozwój sytuacji i obserwuj malucha moze poprostu potrzebuje troszkę więcej czasu. 

nie widzieliscie dziecka autorki i nie wiecie na co zwrocili uwage specjalisci. Czesto rodzicom wydaje sie ze ich dziecko posiada jakas umiejetnosc a ono na przyklad nawiazuje kontakt wzrokowy, ale nieprawidlowo. Poza tym nie wydaje mi sie zeby specjalisci oceniali tylko mowe, bo tu wazniejsza jest komunikacja i jesli brak mowy jest kompensowany przez gesty i tzw. dialog wzrokowy to raczej ciezko stwierdzic autyzm. Wazne tez jest jak dziecko sie bawi, czy nasladuje, rozumie gesty spoleczne, czy sygnalizuje potrzeby, dzieli sie spostrzezeniami. Picie z kubeczka jest malo istotne diagnostycznie, to kwestia wyuczenia, znam duzo autystow pijacych z kubkow i jedzacych sztuccami.

Lekarz nie postawił diagnozy  tylko ma podejrzenie. Skierował cie do ośrodka , który po bardzo dokładnych badaniach potwierdzi lub wykluczy autyzm. Tak właśnie się diagnozuje autyzm.  Nad czym się tu zastanawiać i oburzać? Chcesz na siłę szukać innego lekarza który przytaknie ci że dziecko nie ma autyzmu?  Chcesz zaklinać rzeczywistość czy znać prawdę?