Dlaczego inni mnie upokarzają?

Tak się zastanawiam.Mam łagodny charakter ,dobre serce, jestem wesola.Nie robie ludziom świnstw. Może czasem słownie dokuczę czy okłamie ale to tyle.Mam duuuzo znajomych, ale niektórzy,cóż... nie wszyscy, wiadomo, ale zawsze byłam częsciej upokarzana niż inni. W szkole była np.sytuacja, opowiadam grupce dzieci że wyjeżdzam na wakacje do Hiszpanii a jeden chłopak rzucił: chyba na wysypisko smieci...Nikt nie zareagował smiechem czy cos, ale tez nikt nie stanął w mojej obronie. Gdy podobał mi sie jakis chłopak, dziewczyna z którą przyjaźniłam się, nocowałysmy u siebie i byłysmy jak siostry a ja czesto ją pocieszałam gdy jej matka z babcią stawiały mnie za wzór i wyzywały ją za to że się nie uczy i źle prowadzi, z wypiekami na twarzy opowiadała jak to się z nim przespała. Wiedziała o tym ze podko...e sie w nim. Jakis czas póżniej poszła plotka z ust innej bliskiej przyjaciółki że podoba mi się ktoś (to było jakieś 2-3 lata po tej sytuacji). Inna koleżanka z którą często rozmawiałam i naprawdę nie zrobiłam nic złego, byłam zyczliwa dla niej i wydawało mi się ze mnie lubi bo była miła, sama zagadywała itd., dowiedziala sie i uwierzyla w plotke.A facet byl naprawde straszny. Opowiadała mi kilka razy,że się całowali i byli  razem pod namiotem itd, czekała na moja reakcje i głupio sie usmiechała.Zwróciłam na to uwage, zastanowilo mnie to, bo nie czulam szczerosci, ale olałam.Jeszcze jej kibicowałam ,cieszylam sie jej szczesciem itd-i ona po tym jakos pochmurniała,przestala sie odzywac.Od innej kolezanki dowiedzialam sie,ze podrywała jej chłopaka (albo  dala mi do zrozumienia ze wie), a ja nie moglam uwierzyc. Jakis czas pozniej napisal do mnie ten chlopak z pytaniem czy naprawde mi się podoba i ja dopiero wtedy skojarzyłam cała sytuację. Inna zaś koleżanka byla miła, a gdy dowiedziała sie ze z kims kręce i dowiedziala sie ze byłam wtedy dziewicą za kilka tygodni zadzwoniła do mnie, ze niby jej kolega chce ze mna rozmawiac, cos tam pogadal, potem sie zasmiał do mnie ze jednak nie chce mnie poznac itd., ze jestem nówka i krzyknął to gdzies do towarzystwa,ona do mnie ze smiechem;nie przejmuj sie, mysle ze to bylo ustawiane ale sama nie wiem.

Czy to moze byc z zawisci ? Czy cos jest ze mna nie tak.Nie jestem brzydka, mam pozornie pełną, kochającą się rodzinę, dość bogatą.A mieszkam w biednej miejscowosci

No i gdzie to upokarzanie?

1 minutę temu, Gość gamoń napisał:

No i gdzie to upokarzanie?

 

 

Przeczytaj post to sie dowiesz...

Dobra 

W skrocie i obrazowo:

Nie ma zadnego powodu.

Bo jaki do koirfy nedzy mialby być powód do upokarzania?

Chodzi mi o to czy w jakiejkolwiek etyce, moralnosci i zasadach wspolzycia jest miejsce na upakarzanie i jaki mialby być cel?

Albo jaki jest cel ponizania?

I co to znaczy być ponizonym?

Jak szczekają na ciebie psy to czujesz ponizenie?

Jesteś ładna i w miarę bogata, to wystarczy by zawistne babska (których pełno, malo która nie jest zazdrosna) kopały pd Toba dołki i były wredne. Od razu skreslaj ,,przyjaciółki" po takich akcjach bo jeśli będziesz się litowac to się będzie powtarzać. Trzymaj się kochana 

Boże dziewczyno. Weź Ty się ogranij. Ile masz lat? 15?

Napisze Ci bardzo ważna rzecz, której do tej pory może nie ogarnelas: nie rozmawiaj z jakimiś koleżankami/kolegami o sprawach o których nie chcesz żeby ktoś się dowiedział. Zachowuj rzeczy dla siebie. I tylko dla siebie. A dobrze na tym wyjdziesz

Wracajac do upokorzenia.

Slowo ma jakis zwiazek z karą a kara z winą.

Kara budzi strach.

Ale to sa tylko słowa.

Problem sie zaczyna kiedy ktoś sie czuje powolany do karania lub upokarzania kogos innego w obecnosci osob trzecich.

W tym momencie odbywa sie ciche glosowanie nad przyjeciem kandydatury na stanowisko sedziego.

Glosowanie konczy sie najczesciej po oddaniu jednego glosu za jej  przyjeciem.

Bo

Jest juz dwuch na jednego.

A cala reszta w tym "winny" ciagle sa sami.

Mam nadzieję, ze wyjasnilem ci podstawy systemu sadowniczego