Tak oto przegrałam życie. Ludzie się dziś bawią a ja siedzę w domu z dzieckiem. Nawet mąż się na mnie wypiął.

Poszedł na imprezę chociaż już dawno prosiłam go, żeby został w domu. Zgodził się, a dziś się okazało, że to było kłamstwo i od dawna planował, że wybierze się na imprezę. Dziś od tak sobie na nią poszedł nie licząc się ze mną. I nawet nie odbiera telefonów. Ludzie się bawią, a ja zostałam sama z dzieckiem. Nawet nie mam nastroju, żeby coś poczytać albo obejrzeć. Spać też nie mogę. Tylko zapłakana włóczę się po internecie. Jestem załamana i zaraz chyba spakuję mu walizki i wystawię za drzwi.

Przed chwilą, Gość Gość napisał:

Poszedł na imprezę chociaż już dawno prosiłam go, żeby został w domu. Zgodził się, a dziś się okazało, że to było kłamstwo i od dawna planował, że wybierze się na imprezę. Dziś od tak sobie na nią poszedł nie licząc się ze mną. I nawet nie odbiera telefonów. Ludzie się bawią, a ja zostałam sama z dzieckiem. Nawet nie mam nastroju, żeby coś poczytać albo obejrzeć. Spać też nie mogę. Tylko zapłakana włóczę się po internecie. Jestem załamana i zaraz chyba spakuję mu walizki i wystawię za drzwi.

wiec masz cały wieczor by zastanowic sie nad tym zwiazkow i podjąc kroki na nowy rok

Czy twoj facet to twoje zycie? To jest wlasnie złe podejscie do zycia,bo swoje zycie uzalezniłas od tego czy on jest i jak sie zachowuje w stosunku do Ciebie.Przykre ,ze jest takim gnojem,ale nic nie przegralas, tylko musisz wyniesc smieci z tego zycia

Ale jak poszedł? Gdzie? Nie mogłas isc z nim? 

Ile (miesiecy, lat) ma dziecko?

1 minutę temu, Gość Gość napisał:

Ale jak poszedł? Gdzie? Nie mogłas isc z nim? 

Nie, bo po pierwsze jestem świeżo po ciąży i wyglądam jeszcze okropnie. W dodatku ostatnio mam problemy ze zdrowiem i ostatnia rzecz na jaką mam ochotę to pokazywać się ludziom. Bo drugie to jakaś impreza w jego pracy, a on dobrze wie, że nie znoszę, po prostu nie znoszę ludzi z jego pracy i nie chcę z nimi żadnego kontaktu. A tym bardziej pokazywać się im w takim stanie i udawać, że się z nimi dobrze bawię.

5 minut temu, Gość gosc napisał:

Czy twoj facet to twoje zycie? To jest wlasnie złe podejscie do zycia,bo swoje zycie uzalezniłas od tego czy on jest i jak sie zachowuje w stosunku do Ciebie.Przykre ,ze jest takim gnojem,ale nic nie przegralas, tylko musisz wyniesc smieci z tego zycia

No niestety był moim życiem, ale teraz mi je złamał, bo już mam dość życia z facetem, który się tak zachowuje. Nie będę żyć obok niego jak gdyby nigdy nic. A jestem teraz w takim stanie, że nie mam siły wziąć dziecko, przeprowadzać rozwody i jeszcze szukać pracy, itp... Poświęciłam wszystko dla niego i ciąży, a teraz się okazuje, że przez to przegrałam życie. Straciłam pracę, podupadłam na zdrowiu i psychice.

To chociaż masz zajęcie. Pakowanie trochę potrwa. Ja bym czegoś takiego nie darowała - kłamstwo z premedytacją i zignorowanie...

To straszne

Ja też jestem uwiązana z małymi dziećmi, ale mój mąż jest w domu ze mną. Musisz z nim poważnie porozmawiać.

Skoro to taki cwaniak wolny kawaler to postrasz go trochę, że jak się rozstaniecie to on bierze dziecko a ty mu będziesz jakieś groszowe alimenty płacić i chodzić na imprezki  

Ale dupek!! Współczuję. 

No to nieźle musiałaś narozrabiać, że cię tak odtrącił. Masz czas to przemyśl swoje zachowanie i się popraw

10 minut temu, Gość Gość napisał:

Straciłam pracę, podupadłam na zdrowiu i psychice.

Czyli siedzisz w domu, nic nie robisz, masz jakieś psychiczne odjazdy, wymyślasz sobie choroby

I jeszcze narzekasz??? Masz skarb nie faceta!

3 minuty temu, Gość Hmm napisał:

Czyli siedzisz w domu, nic nie robisz, masz jakieś psychiczne odjazdy, wymyślasz sobie choroby

I jeszcze narzekasz??? Masz skarb nie faceta!

A skąd wiesz, że tak jest? 

8 minut temu, Gość gość napisał:

To straszne

Ja też jestem uwiązana z małymi dziećmi, ale mój mąż jest w domu ze mną. Musisz z nim poważnie porozmawiać.

Skoro to taki cwaniak wolny kawaler to postrasz go trochę, że jak się rozstaniecie to on bierze dziecko a ty mu będziesz jakieś groszowe alimenty płacić i chodzić na imprezki  

Już nie mam sił na rozmowy. Zmienił się przez ludzi z nowej pracy. Zaczął z nimi imprezować, bawić się, chociaż wcześniej był praktycznie abstynentem. A teraz zaczął wracać pod wpływem i jeszcze naburmuszony, że jest dorosły i ma prawo się bawić. Kompletnie przestał się ze mną liczyć. Przeraża mnie to, bo przed ciążą jakoś sobie radziłam. Miałam pracę, oszczędności, zdrowie, samodzielność. A on był jedyną bliską mi osobą, bo nigdy nie mogłam liczyć na rodziców i siostrę. Myślałam, że stworzymy super rodzinę, dobrze nam się układało, a dziś nie mam nic. Od rana jestem na lekach, w dodatku psychicznie też mnie to przerasta. Jeszcze na chwilę włączyłam telewizor, zobaczyłam jak ludzie się bawią i zrobiło mi się przykro...

5 minut temu, Gość Hmm napisał:

Czyli siedzisz w domu, nic nie robisz, masz jakieś psychiczne odjazdy, wymyślasz sobie choroby

I jeszcze narzekasz??? Masz skarb nie faceta!

Skarb by miała jakby jej przystojnego kolegę załatwił na noc, a sam z dzieckiem wyszedł. 

3 minuty temu, Gość Gość napisał:

Już nie mam sił na rozmowy. Zmienił się przez ludzi z nowej pracy. Zaczął z nimi imprezować, bawić się, chociaż wcześniej był praktycznie abstynentem. A teraz zaczął wracać pod wpływem i jeszcze naburmuszony, że jest dorosły i ma prawo się bawić. Kompletnie przestał się ze mną liczyć. Przeraża mnie to, bo przed ciążą jakoś sobie radziłam. Miałam pracę, oszczędności, zdrowie, samodzielność. A on był jedyną bliską mi osobą, bo nigdy nie mogłam liczyć na rodziców i siostrę. Myślałam, że stworzymy super rodzinę, dobrze nam się układało, a dziś nie mam nic. Od rana jestem na lekach, w dodatku psychicznie też mnie to przerasta. Jeszcze na chwilę włączyłam telewizor, zobaczyłam jak ludzie się bawią i zrobiło mi się przykro...

Wie, że jesteś na dnie (finanse, siła psychiczna, niezależność) i wie że nie musi się z Tobą liczyć, bo nigdzie nie zwiejesz, pewnie w waszym związku zawsze byłaś uległą stroną, to teraz ponosisz konsekwencje. 

12 minut temu, Gość Hmm napisał:

Czyli siedzisz w domu, nic nie robisz, masz jakieś psychiczne odjazdy, wymyślasz sobie choroby

I jeszcze narzekasz??? Masz skarb nie faceta!

Fajnie, że mnie oceniasz, nie znając sytuacji. Zanim poznałam męża miałam dobrą pracę, oszczędności i ułożone życie. Na początku nasz związek był sielski, dlatego wyszłam za mąż i zgodziłam się zamieszkać z nim w mieszkaniu jego babci, która przeniosła się do jego rodziców dla nas, układało nam się dobrze, kiedy zaszłam w ciążę to zdecydowaliśmy, że zrezygnuję z pracy, bo ciąża była zagrożona, przez to podupadłam psychicznie, bo bałam się o dziecko. Oszczędności zainwestowałam w remont, w pokój dla dziecka. Jak się jest po ślubie, w szczęśliwym małżeństwie, spodziewa dziecka, a mąż pracuje i się opiekuje, to nikt nie myśli, że to jakieś ryzyko inwestować w mieszkanie, w którym mieszkacie. Po urodzeniu dziecka było coraz gorzej, nie mogłam do siebie dojść, doszły problemy ze zdrowiem. Mąż się od tego odsunął, zmienił pracę, tam poznał nowych ludzi i zaczął zupełnie inne życie i bardzo się zmienił. W tej chwili nie czuję się bezpiecznie, bo mi nie pozwala na to zdrowie, a mój mąż okazał się być nieodpowiedzialny. W krótkim czasie straciłam wszystko i nie mam siły, żeby to odbudować.

37 minut temu, Gość Gość napisał:

Poszedł na imprezę chociaż już dawno prosiłam go, żeby został w domu. Zgodził się, a dziś się okazało, że to było kłamstwo i od dawna planował, że wybierze się na imprezę. Dziś od tak sobie na nią poszedł nie licząc się ze mną. I nawet nie odbiera telefonów. Ludzie się bawią, a ja zostałam sama z dzieckiem. Nawet nie mam nastroju, żeby coś poczytać albo obejrzeć. Spać też nie mogę. Tylko zapłakana włóczę się po internecie. Jestem załamana i zaraz chyba spakuję mu walizki i wystawię za drzwi.

Straszne jest to co piszesz. Serio, straszne i bardzo smutne. W noc sylwestrową zostawić żonę i dziecko i wybyć do znajomych bo on się chce bawić. Nic dobrego Cie z nim już nie czeka.

To jest zwykłe docieranie się związku. Trzeba przetrwać a z czasem jakoś się ułoży. Nie ma ideałów. Ani z niego  ideał ani z ciebie. Życie to sztuka kompromisów. Nic takiego się nie dzieje, żeby trzeba było się pakować. Skoro jest już wspólne dziecko, trzeba odpowiedzialnie podejmować decyzja. Wkraczacie w dorosłość

1 minutę temu, Gość Gosc napisał:

Straszne jest to co piszesz. Serio, straszne i bardzo smutne. W noc sylwestrową zostawić żonę i dziecko i wybyć do znajomych bo on się chce bawić. Nic dobrego Cie z nim już nie czeka.

A i jeszcze jedno. Nie przegrałaś żadnego życia. Uszy do góry! Jest tak, że ta noc jako jedna jedyna w roku i Twoja samotność tego wieczora tak działa na Ciebie depresyjnie. Jutro będzie nowy dzień a Ty rozpocznij nowe życie z postanowieniem, że żaden facet dupek nie jest Ci do niczego potrzebny.

5 minut temu, Gość Hmm napisał:

To jest zwykłe docieranie się związku. Trzeba przetrwać a z czasem jakoś się ułoży. Nie ma ideałów. Ani z niego  ideał ani z ciebie. Życie to sztuka kompromisów. Nic takiego się nie dzieje, żeby trzeba było się pakować. Skoro jest już wspólne dziecko, trzeba odpowiedzialnie podejmować decyzja. Wkraczacie w dorosłość

Docieranie się? Tak nie wygląda docieranie się

3 minuty temu, Gość Gosc napisał:

A i jeszcze jedno. Nie przegrałaś żadnego życia. Uszy do góry! Jest tak, że ta noc jako jedna jedyna w roku i Twoja samotność tego wieczora tak działa na Ciebie depresyjnie. Jutro będzie nowy dzień a Ty rozpocznij nowe życie z postanowieniem, że żaden facet dupek nie jest Ci do niczego potrzebny.

Dziękuję bardzo za takie słowa  Mam nadzieję, że będzie lepiej i że mimo wszystko znajdę siłę, aby się z tym uporać. Bo na razie jedynie dziecko sprawia, że jakoś się trzymam i boli mnie taki cios od osoby, która wydawała mi się bliska.

3 minuty temu, Gość Gość napisał:

Dziękuję bardzo za takie słowa  Mam nadzieję, że będzie lepiej i że mimo wszystko znajdę siłę, aby się z tym uporać. Bo na razie jedynie dziecko sprawia, że jakoś się trzymam i boli mnie taki cios od osoby, która wydawała mi się bliska.

Powiem Ci tak. Nie przebaczyłabym mężowi czegoś takiego i albo wychodzimy razem albo zostajemy w domu. To, że jesteś w takiej sytuacji o jakiej piszesz nie upoważnia męża do samotnego wyjścia na imprezę. Nie jest kawalerem, jest mężem i ojcem. Nawet nie myśl o tym, że życie przegrałaś. No coś Ty! Jest dzieciaczek i jesteś Ty!

Powodzenia! Wszystkiego dobrego.

Jeśli twój mąż zostawił ciebie w sylwestra i swoje dziecko to ja bym w ten wieczór zastanowiła się nad związkiem. To nie ty przegrała życie. Uwierz. Ja też nigdzie nie wychodzę bo mam małą córeczkę i Uwierz zostałam zaproszona do kilku osób a nie idę tylko że względu na dziecko jednakże mój partner został ze mną. Nie wyobrażam sobie tego inaczej 

No i to jest właśnie liczenie na faceta. Zawsze powtarzam, ze mądra kobieta liczy tylko na siebie.

Już nie jeden "ideał" dopiero po ślubie pokazuje swoje prawdziwe oblicze.

Pociesz sie tym, że Twoja sytuacja nie jest wyjątkiem, autorko. Większosc facetów po ślubie zaczyna mieć w doopie żony mniej lub bardziej, o braku jakiegokolwiek starania się nie wspomnę. A jednoczesnie wymagają, aby żonka skakała przy nich, była wiecznie uśmiechnięta i aby nigdy nie była zmęczona (HAHA). Śmiech na sali. 

Pogadaj z nim szczerze. Ale ktoś komu by zależało tak by się nie zachował. To nie wróży nic dobrego.Nie ma co się użalać bo jeszcze wiele cię w życiu dobrego spotka jeśli dasz sobie na to szanse i nie daj się uwiązać w nieszczęśliwym związku na całe życie. Dziecko podrośnie i będzie łatwiej

1 godzinę temu, Gość Gość napisał:

Dziękuję bardzo za takie słowa  Mam nadzieję, że będzie lepiej i że mimo wszystko znajdę siłę, aby się z tym uporać. Bo na razie jedynie dziecko sprawia, że jakoś się trzymam i boli mnie taki cios od osoby, która wydawała mi się bliska.

Mnie kiedyś mąż zostawił w ciąży i sam poszedł na ślub i wesele. Nie moglam tego przełknąć i powiem Ci, że nasze małżeństwo dziś jest tylko na papierze. Każdy sobie rzepkę skrobie.

Ostrzegam Cię na przyszłość. Lepiej bądź zabezpieczona na wypadek odejścia.

17 godzin temu, Gość gość napisał:

Mnie kiedyś mąż zostawił w ciąży i sam poszedł na ślub i wesele. Nie moglam tego przełknąć i powiem Ci, że nasze małżeństwo dziś jest tylko na papierze. Każdy sobie rzepkę skrobie.

Ostrzegam Cię na przyszłość. Lepiej bądź zabezpieczona na wypadek odejścia.

Zalezy kogo to byl slub I wesele oraz czy nie chcialas lub moglas pojsc. Ale Sylwester to co innego...sama mam 3 miesieczna corke I sue cieszylismy z mezem ze w koncu spedzamy ten wieczor a trojke a nie swoje jak do tej pory. 

Nie chce cie tez straszyc ale moze poznal w nowej pracy jakos fajna kolezanke I dlatego teraz mu tak na leb bije. 

Tobie zycze szczesliwego nowego roku i lepszego meza bo dziecko i ty na takiego samsona nie zaluguje.

Z jednej srony zal ci patrzec, jak ludzi sie bawia, a z drugiej piszesz,ze pokazywanie sie komus jest ostatnia rzecza na jaka nmasz ochote i w dodatku nie lubisz jego znajomych.. Cos u was nie gra, bo to nie kwastia tej jednej nocy. Zawsze sie mozna dogadac, a u was to chyba szerszy problem. Pamietam sylwestra - jq miesiac pzred porodem, gruba i spuchnieta , z rocznym dzieckiem Wiadomo,ze nie bal. Zrobilismy domoweczke przyszly 2 pary znajomych z podobnymi malenstwami, dzieci sie ułozyło spac pokotem i było miło.Moze na przyszlosc podsuwaj mu jakieś alternatywne rozwazania?