Czy według was Niemcy to fantastyczni ludzie ?

Jaki mają charakter ? Bardziej wyluzowani czy poważni ?

Młodsi mega wyluzowani.

Nienawidzę tej nacji i pielęgnuję w sobie te uczucie, które chyba mam w genach. 

Odrażający bełkot zamiast mowy, brak kręgosłupa moralnego, tchórzliwość i podatność na manipulację. A tfu! Nie spaprałabym genów dziecku dolewką niemieckiej krwi.

Nie znam żadnego Niemca osobiście, ale byłam w tym kraju na wycieczce kilka lat temu i bardzo mi się podobało.

Nie znam żadnego Niemca osobiście, ale byłam w tym kraju na wycieczce kilka lat temu i bardzo mi się podobało.

Część mojej rodziny to Niemcy i nie ma się czym chwalić, tak szczerze.

Mieszkam w Niemczech, mój mąż jest Niemcem, poznałam tu samych fantastycznych ludzi, nigdy mentalnie nie czułam się z Polakami związana, nie jestem zawistna, nie obgaduję, cenię sobie pracowitość i właśnie takie osoby spotkałam tu na swojej drodze. Lubię ich jedzenie, różne tradycje no i Niemcy to niewątpliwie piękny kraj, bardzo byłam zaskoczona kiedy zaczęliśmy zwiedzać weekendowo różne miejscowości, tak że turystycznie bardzo polecam. 

Studiowałam w Niemczech, Niemcy z poludnia sa o wiele sympatyczniejsi, niz ci z pólnocy, zwlaszca z byłego NRD. Generalnie - dokladni, punktualni. przewidywalni  i bez poczucia humoru, ich zarty strasznie ciezkie, a wspolczesna muzyka to rąbanka . Jak wypija , sa strasznie głosni . Malo fantazji - jesli np zmienilo sie cos w zajeciach,to byl dramat, zupelnie nieelastyczni. Oczywiscie mowie o wiekszosci, bo sa mile wyjatki.

Ja mam dobre doswiadczenia z Niemcami. Zagranica (a mowa o kraju innym niz Niemcy) Polak drugiemu Polakowi nigdy nie pomoze nawet jak ma taka mozliwosc (o czym sie osobiscie przekonalam), za to Niemcy pomagaja bez problemu i sa bardzo zyczliwi (nawet w sytuacji gdzie sami sa imigrantami poza wlasnym krajem).

Polacy mysla na zasadzie: skoro ja mialem trudny start to ty tez musisz przez to samo przejsc, bo z jakiej racji masz miec latwej/latwo. Nie ma nawet mowy.

Niemcy mysla na zasadzie: wiem jak to jest, bo bylem w podobnej sytuacji i rozumiem twoje polozenie, dlatego ci pomoge. Nie ma problemu.

Ich jedzenie jest praktycznie identyczne do tego w Polsce to nie bardzo rozumiem co tak lubisz? Albo skad jestes, ze to dla ciebie taka egzotyka. Przeciez jedza to co w PL kotlet, kartofle, kapuste, surowke, kielbase, kanapki, zupy, knedle, kluski podobne do kladziochow i kopytek. Roznic w diecie miedzy nami jest bardzo niewiele.

Poza tym to sa jedyni ludzie, ktorzy robia ci upominkowe podarunki np. jak sie wyprowadzasz ze wspolnego mieszkania to kupia ci ladna karte i napisza zyczenia, albo jak sie wprowadzaja do ciebie to przywioza ci przykladowo od siebie z kraju kosz prezentowy z roznymi lokalnymi smakolykami, winem itd. To takie fajne grzecznosciowe gesty. Nie spotkalam sie z tym u innej narodowosci.

* tj. zyczenia na pozegnanie

Najgorsze doswiadczenia poza Polakami (co jest typowe niestety) zagranica mam osobiscie z Hiszpanami. Moze Hiszpanie u siebie w kraju sa inni, czyli zyczliwi i normalni, ale ci na emigracji zachowuja sie okropnie: probuja oszukac i wykorzystac innych finansowo na kazdym kroku, zuzwaja czyjes rzeczy ile moga byle tylko oszczedzic kase na swoich, nie lubia sie niczym dzielic za to chetnie biora wszysyko od innych, poza tym nie obchodzi ich ze ktos potrzebuje np. ciszy, albo przeszkadza mu smrod fajek. Trzeba z nimi bardzo stanowczo ustalac granice i wszystko jasno wprost komunikowac, bo jak sie jest milym i daje subtelne sugestie liczac po cichu ze sie wreszcie ogarna i sami zalapia ze ich zachowanie nie jest ok, to sie jest bardzo biednym, bo oni wykorzystuja to jak tylko moga doskonale wiedzac co robia. Jak sie nie jest asertywnym tylko z natury super milym to stanowczo odradzam mieszkanie z tymi ludzmi.

Ja mieszkam w de. Niemcy to taka zimniejsza, bardziej zdyscyplinowana wersja Polaków. Są też bardzo cisi i tej ciszy potrzebują. Tutaj nawet dzieci się nie dra. Można mieszkać koło placu zabaw i nie oszalec. Nie zazdroszczą az tak bardzo innym kasy. Mało mówi się tu o polityce. W ogóle nie wiem, kto popiera jaką partie. Nie ma nacisku na dzieci. Nawet dla tych najglupszych znajdzie się w przyszłości praca. Moja córka dopiero w vorschule zaczęła robić jakieś pracę. Nie ma też tego nacisku, że trzeba karmić piersią, rodzic sn, a dziecko musi czytać i pisać w wieku 2 lat. 

Z tych co znam lub ze slyszenia maja w zwyczaja rzucac dziewczyny/narzeczone dla kariery zupelnie z zimna krwia bez jednej lzy, oceniaja po wygladzie, uwazaja sie za nacje "uber alles" (nie mam klawiatury) i celowo nie ucza angielskiego "bo niemiecki to miedzynarodowy jezyk, i ty powinnas znac".To uogolnienie, ale pewnie sa i fajni ludzie, pojedynczo.Jak slysze Niemiec to jakos nieprzyjemnie sie nastawiam.Za to gust muzyczny maja dokladnie taki jak ja!

Pracuję od lat z Niemcami - zarówno tymi z ex-NRD, jak i RFN (głównie NRW i Hesja). Ludzie jak wszędzie. Są wśród nich jednostki sympatyczne, z poczuciem humoru, jak i antypatyczne gbury. Ogóle jednak są pomocni i kulturalni, czasem może nieco zbyt sztywni. Dzieci raczej mniej rozpuszczone niż nasze, za to 40-/50-latki dużo bardziej rozrywkowi niż nasi, czasem aż do przesady. Sporo wśród nich miłośników Europy Wschodniej, ale i takich, którzy myślą stereotypowo. 

A język? Znam go na poziomie C2, absolutnie nie uważam, że jest bełkotliwy czy brzydki. Jest sporo różnych dialektów, więc wymowa i słownictwo są różne. Nie przepadam za dialektem szwabskim, ale ten z Hesji jest całkiem miły dla ucha. 

Myślę, że niesłusznie źle myślimy o Niemcach. Oczywiście, dużo zależy od doświadczeń, ale większość opinii to zwykłe farmazony powtarzane od lat. 

9 godzin temu, Gość Agnes napisał:

Ja mieszkam w de. Niemcy to taka zimniejsza, bardziej zdyscyplinowana wersja Polaków. Są też bardzo cisi i tej ciszy potrzebują. Tutaj nawet dzieci się nie dra. Można mieszkać koło placu zabaw i nie oszalec. Nie zazdroszczą az tak bardzo innym kasy. Mało mówi się tu o polityce. W ogóle nie wiem, kto popiera jaką partie. Nie ma nacisku na dzieci. Nawet dla tych najglupszych znajdzie się w przyszłości praca. Moja córka dopiero w vorschule zaczęła robić jakieś pracę. Nie ma też tego nacisku, że trzeba karmić piersią, rodzic sn, a dziecko musi czytać i pisać w wieku 2 lat. 

Brzmi jak kraj marzeń