Miłość.

"Miłość mi wszystko wyjaśniła,
Miłość wszystko rozwiązała -
dlatego uwielbiam tę Miłość,
gdziekolwiek by przebywała.
A że się stałem równiną dla cichego otwartą przepływu,
w którym nie ma nic z fali huczącej, nie opartej o tęczowe pnie,
ale wiele jest z fali kojącej, która światło w głębinach odkrywa
i tą światłością po liściach nie osrebrzonych tchnie.

Więc w tej ciszy ukryty ja - liść,
oswobodzony od wiatru,
już się nie troskam o żaden z upadających dni,
gdy wiem, że wszystkie upadną."

Cytować to i ja potrafię, ale żyć miłością to już niewielu potrafi. 

8 minut temu, Gość Miłość. napisał:

"Miłość mi wszystko wyjaśniła,
Miłość wszystko rozwiązała -
dlatego uwielbiam tę Miłość,
gdziekolwiek by przebywała.
A że się stałem równiną dla cichego otwartą przepływu,
w którym nie ma nic z fali huczącej, nie opartej o tęczowe pnie,
ale wiele jest z fali kojącej, która światło w głębinach odkrywa
i tą światłością po liściach nie osrebrzonych tchnie.

Więc w tej ciszy ukryty ja - liść,
oswobodzony od wiatru,
już się nie troskam o żaden z upadających dni,
gdy wiem, że wszystkie upadną."

Gdybym miała pewność, że autorem tematu jest MM, byłabym niezwykle uradowana, że w końcu jego życiowe burzę się uspokoiły....

"Miłość to odpowiedzialność. Gdy kobietę i mężczyznę łączy miłość prawdziwa, każde z nich troszczy się o los tej drugiej osoby, jak o swój własny. Czasem miłość kosztuje wiele wysiłku i cierpienia, ale tylko wtedy jest prawdziwa, bo miłość to nie jest zabawa."

"Lecz taka już jest gwałtowność i siła miłości, że wszystko wydaje się jej możliwe i sądzi, że wszyscy tak myślą, jak ona. Nie wierzy, by inni mogli zajmować się czymś innym lub szukać czego innego prócz tego, czego ona szuka i co ona miłuje. Wydaje się jej, że nie ma innej rzeczy godnej pragnienia i wysiłku nad tą, którą ona miłuje. I mniema, że wszyscy o niej myślą."

Mój ulubiony 

"Aby dojść do smakowania wszystkiego, nie chciej smakować czegoś w niczym. Aby dojść do poznania wszystkiego, nie chciej poznawać czegoś w niczym. Aby dojść do posiadania wszystkiego, nie chciej posiadać czegoś w niczym. Aby dojść do tego, by być wszystkim, nie chciej być czymś w niczym"

❤ kocham Cię 

Schyl się, serce, schyl się, słońce przybrzeżne,
zamglone w głębinach oczu
nad kwiatem niedosiężnym,
nad jedną z róż.
Więc w mroku jest tyle światła,
ile życia w otwartej róży. 
I stać tak przed Tobą i patrzeć tymi oczyma,
w których zbiegają się drogi gwiazd 
Schyl się, serce, schyl się, słońce przybrzeżne,
zamglone w głębinach oczu
nad kwiatem niedosiężnym,
nad jedną z róż.
I ktoś się długo pochylał nade mną.
Cień  krążył na krawędziach brwi.
Światło pełne zieleni,
dobre, pełne chłodu i zarazem żaru.. 
I często myślę o tym dniu widzenia,
ta milcząca wzajemność.
Zamknięta w takim uścisku, jakby muśnięcie po twarzy,
po którym zapada zdziwienie i cisza, cisza bez słowa,
wtedy konieczność prosta coraz większą się staje tęsknotą
za dniem,
który wszystko obejmie  prostotym
miłosnym tchem. 

50 minut temu, Gość Miłość. napisał:

Schyl się, serce, schyl się, słońce przybrzeżne,
zamglone w głębinach oczu
nad kwiatem niedosiężnym,
nad jedną z róż.
Więc w mroku jest tyle światła,
ile życia w otwartej róży. 
I stać tak przed Tobą i patrzeć tymi oczyma,
w których zbiegają się drogi gwiazd 
Schyl się, serce, schyl się, słońce przybrzeżne,
zamglone w głębinach oczu
nad kwiatem niedosiężnym,
nad jedną z róż.
I ktoś się długo pochylał nade mną.
Cień  krążył na krawędziach brwi.
Światło pełne zieleni,
dobre, pełne chłodu i zarazem żaru.. 
I często myślę o tym dniu widzenia,
ta milcząca wzajemność.
Zamknięta w takim uścisku, jakby muśnięcie po twarzy,
po którym zapada zdziwienie i cisza, cisza bez słowa,
wtedy konieczność prosta coraz większą się staje tęsknotą
za dniem,
który wszystko obejmie  prostotym
miłosnym tchem. 

W wszystkich jasnościach i wszystkich ciemnościach,
w róży i lilii,
w głębinach wody i w górach pustynnych,
słucham szeptu twojej miłości.
Okryłaś się wielkim sekretem.
Odeszłaś, lecz nigdy nie umarłaś.
I gdy ziemię spowija gęsta mgła a światło w mroku ginie,
w powietrzu głucha cisza trwa a miłość wolniutko płynie. 

Dobrej nocki.

14 minut temu, Gość Miłość. napisał:

W wszystkich jasnościach i wszystkich ciemnościach,
w róży i lilii,
w głębinach wody i w górach pustynnych,
słucham szeptu twojej miłości.
Okryłaś się wielkim sekretem.
Odeszłaś, lecz nigdy nie umarłaś.
I gdy ziemię spowija gęsta mgła a światło w mroku ginie,
w powietrzu głucha cisza trwa a miłość wolniutko płynie. 

Dobrej nocki.

Dobranoc slodziutki

Moja miłość jest jak słońce, które ogrzewa mnie, gdy jest mi zimno,
I jak chłodna woda z potoku, która mnie odświeża.
Moja miłość zna sekretne mojej duszy,
Kim jest moja miłość? 
To dusza mojej duszy,
I powód każdego bicia mojego serca.
Która napełnia mnie życiem w radości.