Czy powinnam żałować jeśli w przeszłości

gdy miałam 15 lat to poznałam faceta gdzie motyli do niego nie czułam ale podobał mi sie z wyglądu i charakteru, na poziomie intelektualnym mi odpowiadał. Zerwałam z nim bo chemmi nie było potem sie przyjazniliśmy i zaczełam sie zastanawiać może jednak spróbować drugi raz ale wybrał inną innej powiedział że ją kocha.

Nie dziwie mu sie z jednej strony że nie próbował ze mną znów próbować, bo też chyba bym nie chciała kogoś kto kiedyś mnie odrzucił. ale czy mam czego żałować? potem już po nim nie poznałam nikogo kto by mi tak odpowiadał jak on. Może dlatego tak o nim myśle bo był moim pierwszym facetem, ja dla niego też pierwszą. Teraz dopadł mnie po latach taki kryzys że zastanawiam się jak jemu się ułożyło życie, bo nie mam z nim zadnego kontaktu. Z ciekawości zastanawiam się czy ma żone i dzieci czy jest samotny. Proszę o jakąś ocene sytuacji.

Dopadł Cię kryzys, bo "nie próbował z Tobą próbować". Kiedy wydaje nam się, że mamy coś w garści i jesteśmy tego zbyt pewni, a potem niepostrzeżenie wymyka nam się z rąk, cierpi nasza ambicja i duma. To jest takie echo niespełnienia, które sprawia, że przeceniamy ludzi, którzy przestali być nami zainteresowani i wszystkie szanse będące kiedyś w naszym zasięgu, a dziś nie. Zwykłe gdybanie. Z tego się wyrasta.

21 godzin temu, Gość dkdd napisał:

gdy miałam 15 lat to poznałam faceta gdzie motyli do niego nie czułam ale podobał mi sie z wyglądu i charakteru, na poziomie intelektualnym mi odpowiadał. Zerwałam z nim bo chemmi nie było potem ...

Nie czas żałowac róż gdy płona lasy