Czy to jest przyjaźń, czy to jest kochanie

Jakiś czas temu poznałam faceta i się zauroczyłam. Spotykaliśmy się parę mies., było parę romantycznych chwil, jego pocałunki, bliskość były dla mnie czymś miłym. Jednak, gdy to przemyślałam, zrozumiałam że jest on dla mnie bardziej kolegą, przyjacielem. Powiedziałam mu, że tylko tak możemy się spotykać w takiej relacji i że b. tego chcę, że może kiedyś coś się zmieni, ale nie chcę robić mu nadziei, i że raczej nic się nie zmieni. Odpowiedział,że nigdy nie będzie moim kolegą/przyjacielem. I miał pretensje że zachowywałam się jakbyśmy byli parą.  Przestaliśmy się widywać. 

Jednak ostatnio spotkaliśmy się znowu, dziś będę widziała się z nim znów. To spotkanie było bardzo miłe. Zgodziłam się nawet pójść z nim na sylwestra, ale potem odwołałam bo miałam inne zobowiązania wcześniejsze, choć chciałam z nim spędzić ten czas. . W końcu nie byłam nigdzie, bo mnie dopadło przeziębienie. Dopytywał o zdrowie, martwił się o mnie. Pisze do mnie, komplementuje, zaprasza na spotkania, imprezy... Na początku mówiłam żeby przestał, teraz przemilczam. Sama już nie wiem, myślę ze to dobry człowiek, że bardzo go lubię, cenię... ale ... przyjaźń to czy kochanie? I nie chcę robić mu złudzeń... 

Na takie pytanie musisz sobie sama odpowiedzieć

Na takie pytanie musisz sobie sama odpowiedzieć

Chamskich komentarzy nam tu nie trzeba. 

43 minuty temu, Gość Gość napisał:

no jak cie nie swędzi w kroku przy nim to nic nie zrobisz, ale daj mu kurrwo święty spokój i sie odpieerdol od niego. Żaden facet nie chce kończyć na przyjaźni chyba że masz na ryju syfilis, garba i śmierdzi ci z pizzdy

Prymityw

13 minut temu, Gość Sylv napisał:

Chamskich komentarzy nam tu nie trzeba. 

ale prawdziwych jak na lekarstwo, jestem prawdziwym chłopem i w życiu nie zamierzam sie przyjaźnić z atrakcyjną laską. I żadnemu desperatowi nie życzę podjęcia takiej decyzji. Znam jednego prawwika 42 lata który biega za moją koleżanką 30 lat i po prostu oczy aż mnie szczypią od patrzenia na ten cyrk. Zgadza sie na przyjaźń bo liczy na coś, ale to masochizm a z jej strony znęcanie sie nad nim - "bo przecież zgodził sie na przyjaźń"

Zdecyduj się w końcu, bo masz dobry materiał na faceta/ męza, ale sama nie wiesz czego chcesz. Albo albo... przyjaźni tu nie będzie, a facet też długo czekał nie będzie

1 godzinę temu, Gość Anja35 napisał:

Jakiś czas temu poznałam faceta i się zauroczyłam. Spotykaliśmy się parę mies., było parę romantycznych chwil, jego pocałunki, bliskość były dla mnie czymś miłym. Jednak, gdy to przemyślałam, zrozumiałam że jest on dla mnie bardziej kolegą, przyjacielem. Powiedziałam mu, że tylko tak możemy się spotykać w takiej relacji i że b. tego chcę, że może kiedyś coś się zmieni, ale nie chcę robić mu nadziei, i że raczej nic się nie zmieni. Odpowiedział,że nigdy nie będzie moim kolegą/przyjacielem. I miał pretensje że zachowywałam się jakbyśmy byli parą.  Przestaliśmy się widywać. 

Jednak ostatnio spotkaliśmy się znowu, dziś będę widziała się z nim znów. To spotkanie było bardzo miłe. Zgodziłam się nawet pójść z nim na sylwestra, ale potem odwołałam bo miałam inne zobowiązania wcześniejsze, choć chciałam z nim spędzić ten czas. . W końcu nie byłam nigdzie, bo mnie dopadło przeziębienie. Dopytywał o zdrowie, martwił się o mnie. Pisze do mnie, komplementuje, zaprasza na spotkania, imprezy... Na początku mówiłam żeby przestał, teraz przemilczam. Sama już nie wiem, myślę ze to dobry człowiek, że bardzo go lubię, cenię... ale ... przyjaźń to czy kochanie? I nie chcę robić mu złudzeń... 

Ten facet jest zakochany więc nie myśli racjonalnie. Jest frajerem, ale o tym nie wie. Marnuje czas, gdyż jego uczucie nie jest odwzajemnione, ale niestety on tego nie rozumie. Zamiast szukać szczęścia / którego nie znajdzie/ u autorki, mógłby zakręcić się koło kobiety, która odwzajemniłaby jego uczucie. Tymczasem klops. Mam nadzieję, że facet w końcu przejrzy na oczy i zakończy to platoniczne uczucie, które go zatruwa i wykańcza emocjonalnie. Doskonale rozumiem tego faceta, gdyż mi też przytrafiła się taka historia. Zakochałem się w przyjaciółce, ale ona zaproponowała jedynie przyjaźń gdy wyznałem jej uczucie. Oczywiście żadnej przyjaźni nie ma. Przyjaźń w takiej sytuacji nie jest możliwa. 

Chyba nie jesteś głupia i widzisz ze gość jest szczerze zakochany wiec nie wciskaj mu przyjaźni.  Jeśli go chcesz , to możesz go mieć jako calkiem chyba fajnego faceta. Albo zero kontaktu 

NO własnie. wiec odetnij się od niego zupełnie i nie rób mu nadziei

Problem w tym że ty mu wciąż robisz nadzieję. a to że na sylwka z nim pójdziesz, a to umawiająć się z nim

ja jesli wiem ze nie dam tego najmilszego elementu to nie bawie sie w przyjaznie, czasem ze znajomym pogadam ale rzadko, doradze co do postepowania z babami itp ale zadne spotkanka:) nie oswajam jesli nic nie dam

Ty byś chciała mieć kolegę.  Ale po co ??? Przecież wiesz , że on  cię kocha , wiec nie pastw się nad nim .