Samotna żona w małżeństwie.

Hej, postanowiłam się odezwać, bo czuje się strasznie samotna. Mam roczne dziecko, męża pracoholika, prace. Ciągle radze sobie sama. Bo mąż ciągle w pracy. Nie radzę sobie psychicznie z tym wszystkim. Czy któraś z Wam ma podobne problemy?

Wkurza mnie ta sytuacja. Idealny tata tylko od święta. Zorganizował roczek, a od 4 dni nie widział się z dzieckiem.

Mam tak samo. Czuje się samotna raczej w rodzicielstwie niż małżeństwie (pal licho małżeństwo, przestało mi zależeć, ale bardzo brakuje mi tego żeby mąż zajmował sie dzieckiem)

Podobnie  mój mąż jest ogólnie bardzo dobrym człowiekiem, ciężko pracuje, po pracy chętnie sam zajmuje się obowiązkami w domu i przy córce... No ale bardzo często bywa tak, że praca pochłania go do późnego wieczoru. Prosiłam żeby znalazł inną pracę, ale jest nadzieja na awans w niedalekiej przyszłości więc tym bardziej haruje za dwoje. Mi samej niczego nie brakuje, poza mężem.... 

Założyliście rodzine, miałaś jedna z druga ślub i biała suknie z welonem, wcześniej pierścionek zaręczynowy i wielkie halo a teraz masz konsekwencje swojego wcześniejszego niby szczęścia. Proza życia, wasze matki miały gorzej a i tak ich nie doceniacie. Witamy w dorosłym życiu. 

8 godzin temu, Gość Ola napisał:

Założyliście rodzine, miałaś jedna z druga ślub i biała suknie z welonem, wcześniej pierścionek zaręczynowy i wielkie halo a teraz masz konsekwencje swojego wcześniejszego niby szczęścia. Proza życia, wasze matki miały gorzej a i tak ich nie doceniacie. Witamy w dorosłym życiu. 

Mam 31 lat, nie od dziś wiem z czym je się dorosłe życie. Od kiedy wróciłam do pracy ciągle się mijamy, co z tego że dobrze zarabia? Co z tego że ma poważanie? Mnie to nie ratuje.

41 minut temu, Gość Zona napisał:

Mam 31 lat, nie od dziś wiem z czym je się dorosłe życie. Od kiedy wróciłam do pracy ciągle się mijamy, co z tego że dobrze zarabia? Co z tego że ma poważanie? Mnie to nie ratuje.

widać masz niskopłatne zajęcie a pracę niezbyt perspektywiczną w związku z czym on czując się bardziej dojrzały przejął na siebie finansowe zabezpieczenie rodziny. wiek metrykalny niekoniecznie skorelowany jest z wiekiem emocjonalnym.

Mu się też prawie mijamy. Każdy ma swoje zajęcia, pracę, sport,hobby,w tygodniu brakuje na wszystko czasu. No ale weekendy spędzamy razem, często gdzieś wyjeżdżamy. Ja to się nawet cieszę że w tygodniu mi nie zawraca glowy, bo też nie mam czasu.

9 godzin temu, Gość Ola napisał:

Założyliście rodzine, miałaś jedna z druga ślub i biała suknie z welonem, wcześniej pierścionek zaręczynowy i wielkie halo a teraz masz konsekwencje swojego wcześniejszego niby szczęścia. Proza życia, wasze matki miały gorzej a i tak ich nie doceniacie. Witamy w dorosłym życiu. 

Dokładnie bajka skończyła się na etapie welonu i pięknej sukni. Nasze matki do tego jeszcze prały, sprzątały wszystko ręcznie , miały po kilkoro dzieci a nie jednego małego brzdaca, nie jedna miała jeszcze gospodarke albo budowę domu na głowie  

27 minut temu, Gość gość napisał:

widać masz niskopłatne zajęcie a pracę niezbyt perspektywiczną w związku z czym on czując się bardziej dojrzały przejął na siebie finansowe zabezpieczenie rodziny. wiek metrykalny niekoniecznie skorelowany jest z wiekiem emocjonalnym.

Pracuje w korpo, mąż jest lekarzem. Dla niego finanse to drugorzędna sprawa. Więc nie obceniaj póki nie wiesz wszystkiego.

21 minut temu, Gość Gość napisał:

Mu się też prawie mijamy. Każdy ma swoje zajęcia, pracę, sport,hobby,w tygodniu brakuje na wszystko czasu. No ale weekendy spędzamy razem, często gdzieś wyjeżdżamy. Ja to się nawet cieszę że w tygodniu mi nie zawraca glowy, bo też nie mam czasu.

U nas nawet weekendy są osobno. Ja poświęcam się dziecku na 100%, bo dla kogo innego? Weekend jest jej. Mi nawet brakuje bliskości, dobrego spotanicznego seksu.

5 minut temu, Malaczarna napisał:

Dokładnie bajka skończyła się na etapie welonu i pięknej sukni. Nasze matki do tego jeszcze prały, sprzątały wszystko ręcznie , miały po kilkoro dzieci a nie jednego małego brzdaca, nie jedna miała jeszcze gospodarke albo budowę domu na głowie  

Jeśli dla kogoś ślub to koniec albo początek czegoś. Szczerze? Dla mnie przed ślubem jak i po ślubie było tak samo. Ba! Ja nawet go nie chciałam. 

PS. Moja mama pracowała zawodowo, miała 1 dziecko, babcia faktycznie nie pracowała zaowdowo, miała 2 dzieci ale nie miała również gospodarki. Nie przesadzajmy.

8 minut temu, Malaczarna napisał:

 Dokładnie bajka skończyła się na etapie welonu i pięknej sukni. Nasze matki do tego jeszcze prały, sprzątały wszystko ręcznie , miały po kilkoro dzieci a nie jednego małego brzdaca, nie jedna miała jeszcze gospodarke albo budowę domu na głowie  

Aha i myślisz, że nie czuły się samotne i nieszczęśliwe? Pewnie nawet zmęczone? To, że o tym nie się nie mówiło, nie znaczy, że one tego nie czuły. To, że tłumiły w sobie emocje, zaniżały oczekiwania wobec życia i związku nie znaczy, że było dobrze. Po prostu dużo więcej czasu zajmowało im zaspakajanie potrzeb podstawowych, a resztę gdzieśtam spychały. Czasy naszczęście się zmieniły.

10 minut temu, Gość Gość napisał:

Aha i myślisz, że nie czuły się samotne i nieszczęśliwe? Pewnie nawet zmęczone? To, że o tym nie się nie mówiło, nie znaczy, że one tego nie czuły. To, że tłumiły w sobie emocje, zaniżały oczekiwania wobec życia i związku nie znaczy, że było dobrze. Po prostu dużo więcej czasu zajmowało im zaspakajanie potrzeb podstawowych, a resztę gdzieśtam spychały. Czasy naszczęście się zmieniły.

Dokładnie. Dla mnie nie ma co porównywać dawnych czasów do czasów teraźniejszych. 

Nie przejmuj sie Autorko, ja tez sie mijam z mezem bo ten pracuje na nocki. Wiec w sumie spimy razem 2 razy w tygodniu :)

Lubie spedzac czas sama, ale brakuje mi czasem wspolnych wyjsc.

No coz, takie zycie trzeba sie pogodzic. 

21 minut temu, Gość Zona napisał:

Pracuje w korpo, mąż jest lekarzem. Dla niego finanse to drugorzędna sprawa. Więc nie obceniaj póki nie wiesz wszystkiego.

U nas nawet weekendy są osobno. Ja poświęcam się dziecku na 100%, bo dla kogo innego? Weekend jest jej. Mi nawet brakuje bliskości, dobrego spotanicznego seksu.

a to Ty jakieś dziecko jesteś, że musisz mieć koniecznie zainteresowanie ze strony dorosłego człowieka/

14 minut temu, Gość Gość napisał:

Aha i myślisz, że nie czuły się samotne i nieszczęśliwe? Pewnie nawet zmęczone? To, że o tym nie się nie mówiło, nie znaczy, że one tego nie czuły. To, że tłumiły w sobie emocje, zaniżały oczekiwania wobec życia i związku nie znaczy, że było dobrze. Po prostu dużo więcej czasu zajmowało im zaspakajanie potrzeb podstawowych, a resztę gdzieśtam spychały. Czasy naszczęście się zmieniły.

i o dziwo te układy lepiej funkcjonowały gdy dorośli ludzie mieli męskie podejście do życia czyli zadaniowe a nasze matki nie były malusimi dziewczynkami, którymi trzeba było się interesować, dopieszczać i wypełniać czas, dzięki czemu mniej było chociażby rozbitych rodzin lub niepełnych.

4 minuty temu, Gość GOŚĆ napisał:

a to Ty jakieś dziecko jesteś, że musisz mieć koniecznie zainteresowanie ze strony dorosłego człowieka/

Z takim podejściem zadam pytanie - Czy masz męża? 

Rozumiem, że żyjecie razem ale osobno i z takim założeniem wchodziliście w związek? Nie? No widzisz. Dla mnie małżeństwo to przedewszystkim wspólna droga przez życie. Mamy część osobną, ale rodzina jest nasza. I nie uwierzę, że nie lubisz zjeść śniadania z mężem, spędzić z nim trochę czasu. Dla mnie to mega fajny czas czy też zostawić dziecko/dzieci u dziadków i trochę poszaleć RAZEM.

5 minut temu, Gość gość napisał:

i o dziwo te układy lepiej funkcjonowały gdy dorośli ludzie mieli męskie podejście do życia czyli zadaniowe a nasze matki nie były malusimi dziewczynkami, którymi trzeba było się interesować, dopieszczać i wypełniać czas, dzięki czemu mniej było chociażby rozbitych rodzin lub niepełnych.

Nie fukncjonowały lepiej. To była era kiedy ludzie żyli w nieszczęśliwych związkach, faceci zdradzali, a kobiety i tak były z nimi. Teraz jest era wyzwolenia, a kobiety nie boją się mówić tego co myślą, skąd więcej rozodów. Nikt nie boi się wziąść rozwodu ,,bo co ludzie powiedzą".

a to lepiej się żalić na forum zamiast z mężusiem pogadać w cztery oczy?

sama wbiłaś się w kierat małżeństwa i rodzenia dzieci, a teraz narzekasz? nie równo pod kopułą

coś z wami jest nie tak, idziecie w to, bo początek jest super, a jak już przychodzą konsekwencje to jeden wielki jęk

WTF

17 minut temu, Gość Zona napisał:

Z takim podejściem zadam pytanie - Czy masz męża? 

Rozumiem, że żyjecie razem ale osobno i z takim założeniem wchodziliście w związek? Nie? No widzisz. Dla mnie małżeństwo to przedewszystkim wspólna droga przez życie. Mamy część osobną, ale rodzina jest nasza. I nie uwierzę, że nie lubisz zjeść śniadania z mężem, spędzić z nim trochę czasu. Dla mnie to mega fajny czas czy też zostawić dziecko/dzieci u dziadków i trochę poszaleć RAZEM.

 

aleś ty głupiutka widać, że masz braki emocjonalne z dzieciństwa wynikające z niezaangązowanym ojcem i chciałaś go wypełnić mężem. bez poszanowania niezależności i autonomii względem drugiego człowieka.

jest wspólna droga przez życie, ale idziecie w niej obok siebie a nie przyklejeni.

ja nie traktuje męża jako wypełniacza wolnego czasu, gdyż doskonale potrafię go wypełnić sama - on również. tak postępują dorośli ludzie, nie uwieszają się na sobie emocjonalenie. są ważniejsze sprawy niż jęczenie połączone z wypatrywaniem inicjatywy ze strony męża, bo jak nie to czuje się niedopieszczona i samotna w małżeńśtwie.

DOROŚNIJ.

19 minut temu, Gość Zona napisał:

Nie fukncjonowały lepiej. To była era kiedy ludzie żyli w nieszczęśliwych związkach, faceci zdradzali, a kobiety i tak były z nimi. Teraz jest era wyzwolenia, a kobiety nie boją się mówić tego co myślą, skąd więcej rozodów. Nikt nie boi się wziąść rozwodu ,,bo co ludzie powiedzą".

 

i znów są samotne - ale tym razem formalnie.

pewnie już nie jęczą, że nikt nie lata za rozwódką z dzieckiem

20 minut temu, Gość Zona napisał:

Nie fukncjonowały lepiej. To była era kiedy ludzie żyli w nieszczęśliwych związkach, faceci zdradzali, a kobiety i tak były z nimi. Teraz jest era wyzwolenia, a kobiety nie boją się mówić tego co myślą, skąd więcej rozodów. Nikt nie boi się wziąść rozwodu ,,bo co ludzie powiedzą".

 

W rodzinie najważniejsze jest dobro dzieci, a nie komfort kobieto-dziewczynki uważającej, że ma źle bo mąż nie chce z nią spędzać czasu.

PS. nie mierz rodziny miarą swoich rodziców, u moich zdrady nie było.

4 minuty temu, Gość gość napisał:

aleś ty głupiutka widać, że masz braki emocjonalne z dzieciństwa wynikające z niezaangązowanym ojcem i chciałaś go wypełnić mężem. bez poszanowania niezależności i autonomii względem drugiego człowieka.

jest wspólna droga przez życie, ale idziecie w niej obok siebie a nie przyklejeni.

ja nie traktuje męża jako wypełniacza wolnego czasu, gdyż doskonale potrafię go wypełnić sama - on również. tak postępują dorośli ludzie, nie uwieszają się na sobie emocjonalenie. są ważniejsze sprawy niż jęczenie połączone z wypatrywaniem inicjatywy ze strony męża, bo jak nie to czuje się niedopieszczona i samotna w małżeńśtwie.

DOROŚNIJ.

A Ty dorośnij i zacznij pisać zdania od wielkiej litery! 

7 minut temu, Gość nie ogarniam napisał:

sama wbiłaś się w kierat małżeństwa i rodzenia dzieci, a teraz narzekasz? nie równo pod kopułą

coś z wami jest nie tak, idziecie w to, bo początek jest super, a jak już przychodzą konsekwencje to jeden wielki jęk

WTF

prawda

29 minut temu, Gość gość napisał:

i o dziwo te układy lepiej funkcjonowały gdy dorośli ludzie mieli męskie podejście do życia czyli zadaniowe a nasze matki nie były malusimi dziewczynkami, którymi trzeba było się interesować, dopieszczać i wypełniać czas, dzięki czemu mniej było chociażby rozbitych rodzin lub niepełnych.

Te układy fukcjonowały tak świetnie, że już ich nie ma. Takie były doskonałe  Oj skoro dawniej było lepiej, to czemu się zmieniło? 

Ach to incelowskie czarno białe podejście do swiata...

No i oczywiście rozbite i niepełne rodziny to wina roszczeniwych kobiet, które śmią chcieć czegoś od faceta... Jak żyć?

oj incele, incele...

incelki to mysla, ze trzeba brac slub - dlaczego jestescie takie glupie?

7 minut temu, Gość gość napisał:

W rodzinie najważniejsze jest dobro dzieci, a nie komfort kobieto-dziewczynki uważającej, że ma źle bo mąż nie chce z nią spędzać czasu.

PS. nie mierz rodziny miarą swoich rodziców, u moich zdrady nie było.

Z dziećmi też nie, wieć po co mu ta rodzina?

8 minut temu, Gość gość napisał:

W rodzinie najważniejsze jest dobro dzieci, a nie komfort kobieto-dziewczynki uważającej, że ma źle bo mąż nie chce z nią spędzać czasu.

PS. nie mierz rodziny miarą swoich rodziców, u moich zdrady nie było.

Albo o niej nie wiesz  

7 minut temu, Gość Uta napisał:

A Ty dorośnij i zacznij pisać zdania od wielkiej litery! 

ohhh aleś mi dopiekła pani polonistko