Żal mamy

Hej

mama ma do mnie żal że zwierzałem się innym osobom a nie jej i ze wiele sytuacji które wydarzyły się w domu powiedziałem obcym a nie powinienem tego robić bo to co w domu zostaje w domu. Ale nie rozumie ze zrobiłem to dlatego ze nie miałeś w niej wsparcia nie mogłem porozmawiać a kłótnie były ponad moje możliwości i musiałeś komuś się wyżalić. Dzis ma pretensje ale mówiłem żeby nie robiła tego czy tego bo mnie to boli i nadal robiła wiec musiałeś z kimś o tym porozmaiwac. Dziś moja druga połowa jej nie lubi za to jak mnie traktowała przy kłótniach i ogolnie  ma o niej złe zdanie i nie chce przyjeżdżać do niej do domu, ona ma do mnie żal ze nastwilam przeciw niej, ale to nie tak . Wiem ze te rzeczy które robiła to po to ze chciała dla mnie dobrze ale niee w taki sposób .. a ja tego sposobu nie mogłem znieść te kłótnie były zbyt ostre. Nie chce jej tego tłumaczyć bo będzie jej przykro i i tak nie zrozumie ale nie może mieć do mnie żalu . Niektórych rzeczy slow żałuje bo mama jest w zyciunajwwzniejsza ale niektórych nie czuje się winny bo gdybym miał w domu oparcie i mógł zawsze o wszytskim porozmawiać  nie szedł bym żalić się innym i dziś by to tak nie wyglądało . Próbuje to naprawić namawiać druga polowe ze mama jest już dobra i się zmieniła bo tak jest a mamie odwrotnie ale to nic nie daje ani jedno ani drugie mi nie wierzy ze ktoś może się zmienić . I wina rzucona na mnie , ja nie czuje się winny bo powód podałem wyżej zreszta czasu nie cofnę a wiele rzeczy zrozumiałem  ale nie chce żeby mamie i drugiej połowie było smutno i chce aby mieli ze sobą dobre relacje . Poradzicie 

Nie wiem jak wytłumaczyć jej żeby nie obwiniała innych ze sytuacja tak teraz wyglada ale zrozumiała ze coś do tego doprowadziło .. jej zachowanie .. ale nie wiem czy uda mi się to wytłumaczyć czy skończy się na kłótni nie wiem jak zacząć i prowadzić te rozmowę