Problem z poznawaniem nowych osób

Cześć, przychodzę tutaj z takim pewnym problemem i w sumie nie wiem po co, może o jakąś pomoc, a może po prostu żeby się wygadać, a mianowicie moje życie było zawsze normalne, miałem dużo kolegów, koleżanek i przyjaciół, codziennie się widywaliśmy, graliśmy w gry, czy rozmawialiśmy na Skype, praktycznie nie było dnia żebym się nudził, nie miałem problemów z poznawaniem nowych osób, czy rozmawianiem z nowo poznanymi osobami, ale to wszystko się zmieniło po ukończeniu 3-ciej klasy gimnazjum. W czasie gimnazjalnym znacząco przytyłem, ale jeszcze wtedy nie miałem problemów z poznawaniem nowych osób, czy rozmawianiem, ale już miałem lekkie kompleksy z tego powodu, że jestem grubszy i dalej miałem dużo znajomych. Największe problemy zaczęły się w technikum, kompletnie nowe miejsce, nowe osoby i do tego w klasie w której byłem miałem tylko kilku znajomych z gimnazjum, z nikim nowym nie mogłem złapać żadnego kontaktu i przez to, że prawie nikogo w klasie nie znałem po prostu bałem się przychodzić do szkoły i nawet przez ten strach nie zdałem tej klasy, głównie przez frekwencję. Po wakacjach musiałem się przenieść do innej szkoły i oczywiście zacząć od nowa 1-szą klasę technikum, tam było jeszcze gorzej, bo nawet nie miałem znajomych z gimnazjum i dalej było to samo, bałem się przychodzić do szkoły, na zajęcia, bo nikogo z mojej klasy nie znałem i nie czułem się swobodnie, wtedy akurat uratowały mnie lekcje zdalne i zdałem, ale gdyby dalej były lekcje stacjonarne to podejrzewam, że znów przez frekwencję bym nie zdał. Jak tak teraz patrzę na swoje życie porównując je do przeszłości to chcę mi się płakać, bo teraz nie mam żadnej swojej głównej "paczki" znajomych, każdy z mojej klasy gimnazjalnej ma taką paczkę, bo nie mieli problemów z poznaniem nowych osób ze szkoły średniej, a ja mam tylko kilku znajomych z którymi widuję się może raz na 2 tygodnie, bo oni też już mają swoje paczki, a ja nie chcę się wpychać. Koleżanek też kiedyś miałem dużo, a teraz nie mam żadnej. Mam teraz 19 lat i w takim wieku właśnie życie towarzyskie powinno być najbogatsze, a u mnie tak nie jest, bogate życie towarzyskie to miałem do 16-17-ego roku życia, a teraz nic. Najbardziej boję się, że po ukończeniu szkoły już nikogo nigdy nie poznam. Przez okres technikum bardzo obniżyła mi się pewność siebie i samoocena, większość dnia spędzam przed komputerem, a z chęcią bym gdzieś w końcu wyszedł, bo już nie wytrzymuję z nudów, jeszcze z 4 lata temu byłem w stanie normalnie sam na sam rozmawiać przez Skype z przyjaciółką, a teraz jestem pewien, że bym tak nie umiał, bo bym nawet nie wiedział o czym rozmawiać. Już sam nie wiem co mam robić, czy to może przez okres dojrzewania, który u mnie zaczął się na prawdę późno, bo np. mutację dopiero przechodziłem w wieku 17 lat. Mam jeszcze nadzieje, że się zmienię i znów wróci do mnie pewność siebie, ale coraz bardziej w to wątpię.