Halasy ciszy

Halasy ciszy

One podobne sa do szumu usznego ktory niby gluchy , a jednak slyszalny stuka w glowie jak dziecial wdrazajacy sie w kore drzewna. To nieuniknione ze przez tak uporczywy bodziec jak halas slyszalny jedynie Tobie w koncu poddasz sie i upadniesz. Upadek ten uczyni Cie niemym i odpornym na ludzka krzwde. Powoli zaczniesz tracic resztki empatii , nie bedac swiadom ze razem z tym utracisz czlowieczenstwo. Stracisz prace , godnosc , rodzine i przyjaciol wciaz staczajac sie w dol niczym metalowa kulka po stromej sciezce , co nieco uskakujac potykawszy sie o roznorakie przeszkody ktore beda zmieniac trajektorie upadku. Tylko czy mozna nazwac upadek staczaniem sie w nieskonczonosc? A moze czekasz na ten moment az dojdzie do ostatecznego zderzenia ktore zatrzyma Cie raz na zawsze. Tylko co potem. Czy kula potrafi toczyc sie w gore? Swiadom jestem tego ze nie jestem jedyny ktory pragnie pomocy lecz nie odwazy sie o nia nikogo poprosic. W mej glowie halasuje cisza samotnosci i bezdennej bezradnosci. Jam jest Panem swego losu. Jam jest Krolem - wladca kleski ktora niczym miecz przeszywa me krolewskie serce , a korona ciezsza.jest niz kamien mlynowy i wiele bym dal aby w koncu sie od niej uwolnic