Jak pokonać samotność?

Cześć, chcę opisać krótko swoją sytuację, żeby poznać Wasze zdanie na ten temat. Mam 30 lat i mieszkam w jednym z największych polskich miast. Wynajmuję pokój jednoosobowy z dwoma dziewczynami, które mają swoje życie, bliskich. Moi rodzice mieszkają 150 km ode mnie, dlatego bardzo rzadko tam jeżdżę. Nie mam żadnych bliskich osób w moim mieście, nie studiowałam tutaj, pewnie też dlatego. Chciałam jakoś wyjść do ludzi, ale nie bardzo widzę możliwości. Są grupki w mediach społecznościowych, ale rzadko kiedy ktoś odpowiada na jakieś propozycje. Wiem że są też kursy, szkolenia ale nie mam tyle pieniędzy na to wszystko. Może iść na studia? Może tam poznam ludzi? Jak myślicie, jak ruszyć? 

A praca? Tam nie masz możliwości nawiązania jakichś znajomości na początek?

Witaj,

1. wolontariat wszelkiej masci - pomoc przy zwierzakach
2. pasje - znajdz jakies zajecie, co lubisz robic, a nie sa/jest kosztowna
3. Grupy - fora z tego co lubisz, ale nie musi to byc juz Pasja big itp. np. jazda rowerem wycieczki poza Miasto, gra w pingponga - fani jakiegos zespolu muzycznego - serialu itp. 

4. Darmowe kursy lub refundowane - warsztaty - w duzych miastach jest tego sporo (u wladz  miasta pytaj)
5. Sluchacz na wykladach uczelniach

Jestes plcia zenska - powinno byc Ci o niebo latwiej w tej materii niz Facetom.

Studia i wizja: tam poznam ludzi / nie rownowazy sie, ze spotkasz akurat w danej grupie wartosciowe na tyle % osoby, ze stana sie kims pod realne kolezenstwo-przyjazn - czego wg mnie Glownie szukasz
+czesto na Studiach w PL tworza sie dzis mocniej grupki, ktore zaleza od wielu czynnikow pod zadawanie sie mocniej z Kims... nierzadko jest to status materialny czy korzysci - mozliwosci kogos pod wieloma kwestiami np. jestes niezla z Matmy i moze ktos zyskac sporo dzieki tobie na egzaminach itp.

trzymaj sie! i pamietaj - Przeciwności losu uczą mądrości, powodzenie ją odbiera. – Seneka M.