Ekshibicjonizm. W jakim celu

Cześć, jestem Iga i mam 37 lat. Nurtuje mnie już wiele lat sytuacja, którą wyparłam z pamięci będąc niewinnym dziewczęciem. Co takiego mógł chcieć uzyskać mężczyzna, który gdy miałam 13 lat zapytał mnie idącą pustą ulicą o to jak dojechać do innej miejscowości? 

Pytanie rzecz jasna było tylko wabikiem, abym podeszła bliżej do jego samochodu. Po podejściu bliżej do okna samochodu czekała mnie (niemiła) niespodzianka. Mężczyzna miał rozpięte spodnie i hipnotyzując mnie spojrzeniem badał moją reakcję na ten fakt... Czy ten mężczyzna chciał mnie tylko przestraszyć? 

Kiedyś czytałam, że tak działa właśnie ekshibicjonizm: przypadkową osobę spotyka sytuacja, że w parku albo innym ustronnym i mało uczęszczanym miejscu ma miejsce akt negliżu. Zalecane jest aby wtedy nie reagować strachem, a raczej śmiechem i poczuciem humoru. 

Tak więc ponawiam swoje pytanie: co mógł chcieć uzyskać mężczyzna, prosząc jednocześnie o powstrzymanie wszelkiego rodzaju krytyki i nie zarzucanie mi, że historia ta nie wydarzyła się naprawdę, będąc jedynie wytworem mojej wyobraźni.

Przy odpowiedziach proszę również o o uwzględnienie, że byłam jeszcze 13-letnim niewinnym dziewczęciem... 

Czy istnieje jakieś krótkie i zwięzłe wytłumaczenie, bez zbędnych analiz, tego, co mnie spotkało idącą drogą w piękny jesienno-letni dzień?