jejku co sie porobilo

czytam zale mamy ktorej corka majac 13 lat przechodzi okres buntu i krew sie we mnie gotuje!!!9 miesiecy nosisz w brzuchu , wycierasz dupsko calujesz po nozkach ,drzysz gdy kichnie, ziewnie ...uczysz cierpliwie chodzic, mowic..czytac, liczy apotem ci powie spadaj...i pisze ze mama sie wtraca w jej zycie!!!!!!!!! to niech idzie zarobic na to zycie!! jak jest dojrzala na calowanie i pyskowanie to niech zapracuje na wszystko !!!!

ta, poszła.... i kurwą została zarabiając na swoje życie....

heheh przejdzie Ci ta zlosc

no niewiem

ale to naturalny okres buntu

slyszeliscie o "Kasi - gazowniczce"???

Mamcia---a ty zawsze byłaś grzecznym dzieckiem?Nie sądzę.Każdy człowiek sprawiał jakieś kłopoty swoim rodzicom.

ok zgadzam sie z tym ale wiekszy wplyw maja rowniesnicy!!!!

bylam bo szanuje mame :) wadomo ze przechodzilam okres buntu ale nigdy nie wyzywalam na mame

poza tym jak 13latka moze powiedziec ze matka sie wtrac w jej zycie!! ludzie ona niedwano bawila sie lalkami!!!

mamciiia _ szkoda że nauczyłaś się przy okazji poprawnie wyrażać po polsku :(:(

ja wracajac ostatnio z zebrania czulam sie pode :o zadzwonilam do mamy czy tez tak miala..wiecie co mi powiedziala...ze tydzien przed owym zebraniem miala juz klopoty z zoladkiem :o:)

Może nie powiedziałaś tego głośno ale w duszy wszystko krzyczało. Zgadza się,że rówieśnicy mają duży wpływ ale to chyba dobrze,że matka chce mieć normalny kontakt z córką.Gdyby wszyscy rodzice mieli taki stosumek do własnych dzieci to dziś nie było by tych samobójstw nastolatek.

do brak brak - kazdy sie moze pomylic:(

zdaje sobie sprawe z tego jak sie czuje mlody czlowiek gdy zmienia szkole:( przeciez sama to przeszlam wiem ze zaczyna sie walka o swoje zdanie....wiem jednak ze niektore mamy same robia na sile ze swoich coreczek super pieknosci!znam matke ktora zaczela kupowac 10 latce stringi!!!a potem sie dziwimy czemu dziewczynki padaja ofiarami pedofili???

dobra dobra wszyscy jestescie teraz tacy tolerancyjni bo dziecko musie przejsc okres buntu ciekawe jak zareagujecie jak przyjdzie do was corka w wieku 13 lat i przedstawi wam chlopaka w wieku 26....lat!!!!

Mamcia---i o to właśnie chodzi,że nie każda matka wie jak postępować z dzieckiem by takie rzeczy nie miały miejsca. Zrozpaczona matka właśnie stara się niedopuścić do czegoś takiego.I chwała jej za to.

Ja też aniołem nie byłam,pyskowałam,buntowałam się,a teraz pragne nieba mamie przychylić za to,że ze mną wytrzymała :D Myślę,że jak ktoś jest dobry z natury to po okresie buntu będzie potrafił jakoś odpokutować za swoje czyny.Nie skreślajmy więc nikogo,teraz liczy się wychowanie jakie dziecko uzyskało.

tu nie c hodzi o skreslanie:( mysle ze to problem rowniez rodzicow...

w pewnym momencie pozwalamy na zbyt duzo a potem okazuje sie ze dziecko mysli ze wszystko mu sie nalezy:(

Kobitka pisze o 13-latce a mój syn ma 11 i sie zaczyna. Pyskówki ( raczej musi poprostu mieć ostatnie słowo) i reakcje dokładnie odwrotne do tego o co sie go prosi. Patrząc na to z boku wydaje mi się że nie robią tegego celowo, odnoszę wrażenie że jest to jakiś taki wewnętrzny przymus silniejszy od nich. W domu nagminnie toczy wojny z młodszą siostrą, i zauważyłam że sa to walki dla samej chęci zrobienia jej na złość. Staram się reagować w sytuacjach ekstremalnych. Nie pozwalam na odnoszenie sie do mnie w sposób lekceważący lub złośliwy. Myślę że te nasze dzieciaki nie są naprawdę takie złe poprostu przyszedła taki okres i koniec, trzeba zacisnąć zęby i przeczekać . dorosną zrozumieją. Pozdrawiam

żeby wygonić myśli głupie !!!

Może i masz rację ale ja mówie ze swojego doświadczenia.Rodzice zawsze mi pozwalali na wszystko,a ja dopiero po czasie to doceniłam.Zrozumiałam ich i teraz mam nadzieje stałam się dużą podporą :) Mogę się jednak wypowiadać tylko z poziomu córki,nie matki,także nie jestem odpowiednią osoba do dyskusji :) W każdym razie pozdrawiam wszystkie mamy :)

no faktycznie chłopaka 158 cm można zlać co najwyżej ścierą po głowie

czyli co dzieci maja nami rzadzic a my mamy czekac az im to minie?/

młaaaaaaaaaaaa - masz racje!!

Nie wiem :( Też mi żal tych wszystkich rodziców,bo jestem z nimi całym sercem.Nie wiem co zrobie z własnym dzieckiem kiedy tak się zachowa...Wiem tylko,że moi rodzice w żadnej sytuacji mnie nie zostawili samej,a ja umiałam im zaufać i to jest największy sukces.

:(

a i jeszcze jedno ja przynajmniej tak uważam powinno wyznaczyć sie jasne granice co wolno a czego nie. Wiem z doświadczenia że dzieciaki pomimo tego że się buntują przeciwko zakazom , potrzebują ich. Daja one paradoksalnie poczucie bezpieczeństwa :))i są one sygnałem że rodzicom zależy i się dzieckiem interesują. Oczywiście nie należy przeginać w drugą stronę i zakazywać kontrolować itd. Sztuką jest to wszystko wypośrodkować ale widać po społeczeństwie ( w większości) że nam rodzicom sie to udaje i to jest pocieszające Pozdrawiam