Poznałam algierczyka

Hejka, nie dawno poznałam chłopaka w Polsce z Algierii! ( na żywo, nie przez internet) ojciec algierczyk (nawet nw czy dobrze pisze) a matka francuzka. Chlopak jest bardzo mily, mlody (20 lat (ja 18)), przystojny zadbany, dobrze ubrany. Codziennie pisze/ dzwoni kiedy nie mozemy spotkać. Jest to dla mnie dziwne ze dwoje ludzi spotykaja sir na ulicy i jest wszystko pieknie ladnie.... on mi bardzo szybko wyznal miłość, marzy o rodzinie, w sumie jest ambitny uczy sie pracuje, stara sie o mnie, martwi, bardzo bierze sobie do siebie moje słowa ale bardzo boje sie tych wszystki stereotypów i różnicy kulur...chociaz mowi ze jest katolikiem....nw czy we wszystko mu wierzyc czy nie...dla mnie na luzie dla mnie to wakacyjna przygoda ale on sie bardzo wczowa i nie wiem czy serio sie zakochal czy potrzebuje obywatelstwa a ja bede jego służącą do końca zycia.... Chcialabym dodac ze mam ciemne włosy, zielone oczy, i bardzo uwydatnione kobiece kształty, jak my to grzecznie nazywamy....puszysta. Dziewczyny czy któraś miała podobna sytuację??? Nw czy brnąć w to czy nie? Teraz jest fajnie, miłe randki, dobry seks ale nie wiem czy nie bd z tego jakies tragedii bo każdy mnie straszy ze Afryka ze Arab itp. (Na poczatku znajomości przepraszal mnie za kolor skory oczu wlosow itp, i mówił ze polacy to rasisci czy ja taka jestem czy sie boje itp)