Jestem w ciąży. Ryczec mi się chce.

Jestem w ciąży. Mój narzeczony jest sportowcem. On chce mieć dziecko, ale nigdy nie rozmawialiśmy kiedy. Zawsze chciał mieć duży wkład w wychowanie. Boję się, że nie będzie się cieszyć.

Skoro chce mieć dziecko, a ty jesteś w ciąży, to chyba wszystko OK.

Tylko nigdy nie rozmawialiśmy kiedy chcemy mieć dziecko. A on teraz jest w rozkwicie. Wiadomo to ja będę musiała zostać w domu, a dopiero co miałam zacząć pracę po skończeniu praktyk.

Możesz się wypłakać, wyżalić obcym lub znajomym ale...cóż nic innego tylko oswoić sie z ta myślą. Jak urodzisz to dziecko będzie oczkiem w glowie. Wiem co mówię bo moja pierwsza ciąża tez nie byla planowana.

Boje się jego reakcji. Będziemy znaczy ka będę musiał zmienić kompletnie styl życia. Stolujemy się na mieście, najwięcej czasu spędzamy ze znajomymi.

Skoro nigdy nie ustaliliście kiedy chcecie mieć dziecko, to dlaczego później a nie teraz ? Teraz tak samo dobre jak i później. A w im młodszym wieku spłodziliście dziecko, tym mniejsze ryzyko wad wrodzonych. Generalnie mało jest par które planują precyzyjnie że chcą mieć dziecko np. w 2016 roku. Większość planuje na zasadzie "gdy się urządzimy". Tylko że to urządzenie się, to może być np. spłacenie kredytu na 20 lat, a mając te 40 czy 50 lat, to już trochę za późno na dziecko.

Ja mam 25 lat, narzeczony 26. Od 3 lat mamy właśnie mieszkanie bez kredytu. Ogólnie mieszkanie o jakie chcieliśmy - duże przestronne. Strasznie się boje. Na dzień dzisiejszy nie umiem sobie wyobrazić siebie jako mamy.

Generalnie zakładanie w Polsce rodziny, to życie na krawędzi. Strach czy się nie straci pracy, czy się będzie miało na następną ratę kredytu, czy wystarczy pieniędzy na dziecko... ryzyko jest, bo można trafić wraz z dzieckim do noclegowni dla bezdomnych. Ale gdyby myśleć w ten sposób, to zamiast robić dziecko, możecie np. kupić chomika.

Na szczęście nie mieszkam w Polsce i warunki życia mamy rewelacyjne.

A gdzie mieszkacie ?

Na zachodzie.

Ale w jakim konkretnie kraju ? Jestem ciekawy.

W Niemczech. W sierpniu będzie 5 lat jak tu mieszkam i dopiero tutaj zaczęłam żyć. Mając 20 lat byłam na ciągłym utrzymaniu rodziców -płacili za moje studia, życie. Stać ich było na to, ale ja się z tym źle czułam. Tutaj poznałam obecnego narzeczonego, świetnych przyjaciół.

To fajnie masz. Będzie dobrze. Nie martw się na zapas, to tzw. "polska klątwa" :)

A jednak mam nerwy.

Dzieci się po ślubie robi.

Majac 20 lat bylas na utrzymaniu rodzicow. Majac 25 jestes na utrzymaniu faceta. No to zbyt duzo sie u ciebie nie zmienilo. Ponad to jestes rozpieszczona ( nie jest to wcale obraza) wiec nie dziwie sie ze nie jestes gotowa na dziecko. Ktos wyzej napisal ze jak on chcial dziecka i maci spoko sytuacje to chyba ok. No chyba wlasbie nie ok bo to przede wszystkim ty powinnas go chciec i byc na niego gotowa.

i w tej całej sytuacji najważniejsze jest to, ze narzeczony jest sportowcem:D spadaj durna prowokatorko. Już wiemy, ze gra w piłkę nożnę kretynko:O

masz mieszkanie, pracujacego partnera, nie rozumiem w czym tu problem? jest wiele par ktore chcialyby byc w takiej sytuacji zeby miec dziecko. jestes zwyczajnie niedojrzala i tyle - trzeba bylo sie zabezpieczac.

Ja się zwyczajnie boje. Boję się, że mogę być złą mamą.

Nie jestem na utrzymaniu faceta. Ostatni rok miałam praktyki i teraz miałam zacząć pracę. Jestem rozpieszcza - zgadzam się i nie będę oszukiwać.

idiotka :)

Miałaś zacząć pracę, ale nie zaczniesz - zatem jesteś na utrzymaniu... współczuję, bo co, jeśli facet odejdzie?

Jeszcze jak zaczynaliśmy nasz związek to pracowałam jako fotograf, później musiałam zakończyć prace, ponieważ najważniejsze były studia.

Rozumiem, a jakie studia skończyłaś?

Protetyka- jeszcze nie skończyłam czeka mnie jeszcze egzamin. Ale po egzaminie, odebraniu dyplomu miałam podpisać umowę o pracę, a w ciąży pewnie mnie nie zechcą.

To czemu się nie zabezpieczałaś?

Do grudnia miałam spirale dla kobiet przed porodem. Od grudnia używaliśmy prezerwatyw, ale cóż.

Co cóż? Plemniki dziurę w gumie wygryzły czy jak?

Być może pękła ?