Chciałbym wrócić do żony

święta były straszne, ja z obcymi ludźmi, cały czas myślałem o mojej byłej rodzinie i o tym co straciłem.

wtedy wydawał mi się, że odnalazłem sens życia, teraz się przekonałam, ze to pomyłka, a żona nie chce mnie już znać, i nie mogę się pogodzić z tym, że zamieniłem ją na gorszy model.

tak 3 lata minęły jak zadałem sobie sprawę, że żyję w wielkim kłamstwie, na początku było fajnie nie powiem, ale z czasem, i z każdym dniem to masakra. Na początku wydawało mi się, że Pana Boga za nogi chwyciłem, ale w życiu i z każdym dniem zdaję sobie sprawę, jaki błąd popełniłem. Każdy dzień jest taki sam, a nawet gorszy to jest fakt.

to niech może mi ktoś poda sposób, jak o nich zapomnieć, co zrobić, żeby nie budzić się każdego dnia i myśleć o nich, czy jest na to jakiś sposób? i czy to jest możliwe?

wiem, wiem, wiem. Moja wina, moja wina, moja bardzo wielka wina, nie miałem porównania, chciałem spróbować, i okazało się, że to jedno wielkie gówno jest. Nie sądziłem, że będzie aż tak ciężko. Ja na prawdę zdaję sobie sprawę, że ją skrzywdziłem, dopiero jej nieobecność pozwoliła mi dostrzec, że ja bez nich nie potrafię żyć i normalnie funkcjonować.

żona dalej jak głaz. Czy nie ma tu facetów, którzy przeżywają mój dramat? Chciałbym od nich usłyszeć, jak można zawalczyć jeszcze raz, i czy to jest możliwe?

Do Bartek wielki. Witaj kolego, no to ja jestem w podobnej sytuacji. Masz jakiś z nimi kontakt, ze swoją byłą rodziną. Jedna chwila głupoty a teraz strasznie cierpię, nie zdawałam sobie sprawy, z tego co robię, nie sądziłem, że tak bedę za nimi tęsknił. Jak często o nich myslisz, bo ja zawsze, cokolwiek robię myślę, dlaczego ich nie ma ze mną. Dobrze, ze napisałeś, bo tu wszyscy na mnie raczej plują, ja chcciałem tylko zapytać się, czy to jest normalne, ze tęsknię do kobiety, od której odszedłem, że ta wydawała mi się wtedy wyjatkowa, ale w życiu okazała się beznadziejna.

Czy nikt nie tęskni za swoją byłą żoną? Czy Wy nie myślicie o swojej byłej rodzinie. To chyba ze mną jest coś nie tak.

To nie jest ucieczka, ja tęsknię za moją rodziną. Ja tęsknię za moją byłą żoną i dzieckiem. Ta mnie omotała przez chwilę, zgłupiałem. Jedno wiem straciłem najlepszą kobietę mojego życia, najgorsze jest to, że przy tej dla której to zrobiłem to czuję. Moja była żona była idealna, ta jest hipochondryczką, z moją żoną mogłem robić absolutnie wszystko. Była moim partnerem. Szkoda, że tak późno się o tym dowiedziałem.

Najgorsze jest to, że z tą drugą kobietą mieszkam i niekiedy nie mogę już na nią patrzeć, sam nie wiem jak to się stało, bo moja była żona jest bardziej atrakcyjna, inteligentna i teraz widzę, jakim byłem gnojem.

Moja była żona nie wie, że ja do niego dzwonie, to jego komórka, nie wie o tych esemesach. Moja żona nie robiła nic, żebym nie mógł się z nim kontaktować.

Moja żona nie zabrania tych wizyt, ono nie chce mnie widzieć, i tym bardziej czuję się jak łajdak.

Ja z dzieckiem chciałem zawsze utrzymywać kontakt, to ono nie chciało od 3 lat je błagam o spotkanie, piszę esemesy na każdą uroczystość, do nich. Ja żyję chyba bardziej ich życiem, nie wiedziałem, że to takie trudne.

Moje dziecko jest strasznie uparte, wiem, że ich skrzywdziłem, nie byliśmy patologiczną rodziną, wręcz przeciwnie, dla wielu idealną. Dzwonię do niego ale nigdy nie odbiera, zablokowało mnie na nk i na gg, wysyłam esemesy, na które nigdy nie ma odpowiedzi. Strasznie się z matką zaprzyjaźniło. Od dnia rozwodu go nie widziałem. A ja tęsknię za nim, boli mnie, że nie mogę poznać jego znajomych i nie mogę robić z nim niczego.

Byliśmy 16 lat po ślubie. Jest bardzo atrakcyjną kobietą, adoruje ją wielu facetów ale ona chce być sama.