Iva29

Dzięki Lusia, ale obawiam się że to wszystko nie jest takie proste. Rzeczywiście bardzo chcę tego dziecka, chociaż miałam chwile załamania, Na szczęście nie jestem w tragicznej sytuacji finansowej, i mogę liczyć na pomoc rodziny. Sytuacja nie jest beznadziejna ale za dobrze też nie jest. Jak sobie pomyśle że kiedyś oje dziecko będzie szykanowane przez kolegów że nie ma taty, albo że nie ma tego czy tamtego to mi się plakać chce. A co z jego życiem emocjonalnym?? Przecież kiedyś spyta gdzie jest tatuś. Co mu wtedy powiem?

Niedługo zostane matką. Niestety mój facet zostawił mnie więc będę musiała wychowywać dziecko sama. Nie wiem nawet czy będę mogła liczyć na jakąś pomoc finansową z jego strony. Jestem trochę zagubiona w tym wszystkim. Czy są wśród was osoby w podobnej sytuacji?