nokturn

co do związków: nie jest to ograniczenie! Związek powinien być oparty na zasadzie równości, "ciągnąć powinny dwie strony a nie tylko jedna". Można być wolnym w związku, mieć swoją przestrzeń, wszystko zależy od tego jak co spostrzegamy.

anerii - każdy ma kompleksy - ważne by zaakceptować samego siebie i szanować się . Wtedy inni bedą cie szanowali.

moje wszystkie koleżanki są już po ślubie, mają 2 dzieci i traktują mnie dziwnie....bo jestem sama. Same nie są szczęśliwe - bo mężowie ich ograniczają, ale nie są same, wiec się cieszą. Smutne to jest i wcale im nie zazdroszczę. Choć nie ukrywam, że fajnie by było się do kogoś przytulić.

Nie zamierzam być z kimś by się z nim użerać - bo to nie ma sensu i szkoda moich nerwów, albo pasujesz do drugiej osoby albo nie - i nie ma co się męczyć.

dzięki :)

ciągle sama...mam dość, czy ktoś może powiedzieć gdzie można spotkać normalnego dojrzałego do związku faceta, który wie czego chce? Przez młody mój wygląd i to iż natura obdarzyła mnie super urodą i szczupła sylwetką - podchodzą do mnie Panowie tylko w wieku 17 lat. A ja tak bardzo szukam kogoś kto będzie powyżej 29 roku życia. Imprezy i kluby odpadają, sportowe kluby też...

Polecam Myślenie pozytywne :) naprawdę warto

Jeśli fajnie się wam rozmawiało -to się odezwie na pewno, powodzenia

Byłam w związkach, które rozpadały się, z różnych powodów, braku szacunku do mnie, wierności z ich strony, nie wiem czemu tak jest. Miejscami myślę ze jestem za bardzo wymagająca...ale z drugiej strony muszę mieć "połówka" takiego z którym będę mogła rozmawiać o wszystkim. Inaczej nie będę szczęśliwa. Przelotne znajomości łóżkowe mnie nie kręcą, bo jeśli osoba jest dojrzała emocjonalnie to wie, że seks jest piękniejszy jeśli się drugą stronę kocha. Dodam że, nie szukam na siłę..tylko czasem ciężko być samotnym...

Mam 29 lat - wykształcona, niezależna, inteligentna, szczupła - ciągle sama...odstraszam wiedzą... i młodym wyglądem (wyglądam na góra 20 lat)

Szukam drugiego skrzydła anioła. Jak na razie bezskutecznie.

Trzymam kciuki za wszsytkie wcześniaki i ich troskliwe mamy! Nie mam swoich dzieci, ale sama jestem wcześniakiem. Jestem zdrowa, na nic nie choruje, w ogóle po mnie nie widać, że tak śpieszyło mi się na świat. Ważyłam bardzo bardzo mało - bo nawet nie 1 kg (brakowało sporo), przeszłam po urodzeniu reanimacje, transfuzje krwi, a punkty (apar) były fatalne. To był 8 miesiąc. Dziś mam 27 lat, jestem wykształcona i mam wielki pęd do wiedzy.Wręcz uwielbiam sie uczyć i być w ciągłym ruchu. Wszystkim mamom i ich maluszkom życzę zdrowia oraz brak problemów.