Kiciusia12132

i wiecie co facet miał 24 lata....ogólnie ciekawie mówił i inteligentny był no ale mnie podrywał a sorry jak sie ma dziewczyne czy narzeczoną no to przepraszam ale sie trzyma łapska przy sobie......dobrze, że mu nie ufałam i zachowywałam dystans..

jeszcze bardziej jestem w przekonaniu, żeby nie ufac...kurczę tak czułam, że cos jest nie tak....bo tak strasznie chciał mnie przekonać, że mówi prawdę...achh muszę sie jeszcze dużo nauczyć chyba...dobrze, że zachowywałam dystans do niego. Dariaa ja nie wiem co teraz zrobić wogóle....fakt jechałyśmy tam, żeby kogos spotkać ale ja jakoś tak bez przekonania no i coż poznałyśmy ale nastepnych frajerów, którzy chcą sie zabawic..a wyglądali na porządnych i inteligentnych facetów..no ale tylko wygladali widocznie...nie no normalnie ja nie wiem czy ja wygladam na jakaś łatwą zdobyć...głupiutka blondyneczka!;/ no żalll.......mężczyźni myślą tylko o sobie..

dariaa ja się załamałam....ale chociaż napisał i przeprosił...no ale samo to, że jeszcze w żywe oczy mi kłamał, że jest sam...eshhh....co za...faceci są okrutni...mówią nam to co chcemy usłyszeć;/

wiecie co..ja to chyba coraz bardziej przekonuje, ze faceci to świnie..(przepraszam naszych facetów z kafeterii)...moja kolezanka znalazła na gronie, ze ten facet ma dziewczyne...no po prostu załamać sie można...i mnie podrywał...ja już nie ogarniam tego wszystkiego..jak tu mozna wogole zaufac komuś...a sie pytałam czy nie ma dziewczyny;/ następny mnie oszukał:(

kurcze poznałam nawet fajnego chłopaka ale jak gadalismy to mi powiedzial ze sie odgradzam i ze cos mnie niemiłego spotkało, ze tak sadzi...nic nie odpowiedziałam..miło mi sie z nim rozmawiało no ale od naszego spotkania sie nie odezwał;/ eshhh nawet mi sie podobał;) bedzie ciezko cos czuje...za mało czasu jeszcze mineło....

kurczę ja z siebie też normalnie ;D nie no czas to skończyć, on ma swoje życie juz a ja swoje wiec nie ma sensu się już mieszać, a ja przez to tylko sie dołuje i myślę niepotrzebnie. Życzę Wam miłego weekendu, ja sie zaczynam szykować na imprezę. Nie mam jakoś chęci ale jak już tam będę to poleci już . Mam nadzieję, ze okaże sie że było warto jechać chociaż żeby sobie potańczyć...matko kiedy ja ostatnio gdzieś byłam...w sierpniu w tamtym roku;/ ;****

No i już ;) prosto usunąć tylko teraz trzeba w tym wytrwać. Postaram się, trzeba to zakończyć i iść dalej.

macie rację dziewczyny, usunę go z gg bo to nie ma sensu a ja przez to tylko sobie humor psuje, bedzie mnie korciło na pewno ale trzeba to zakończyc bo to nic nie da. Jego kolegów też usune bo ich opisy tez mnie denerwuja np że weekend i ze %% to ja od razu że jakaś impreza się szykuje i już myślę..muszę to skończyć dla świętego spokoju. Zakończyć raz na zawsze z mojej strony bo on już dawno to zakończył mnie usuwając. Dziękuję Wam;) ;*

miało być, że nie dam mu takiej satysfakcji;)

bo on mnie uważał zawsze że jestem bardzo uczuciowa, miękka, łatwo mnie złamać i napisał mi wtedy że na pewno będę strasznie cierpiała po nim bo wie jaka jestem a on niby ze nie chce zebym cierpiała...no ale tak troche mu nie wyszło....często płakałam jak sie kłóciliśmy.. i po tym powiedziałam sobie, że nie dam mu takiej sytuacji..że chce mu pokazać, ze wcale mnie nie znał tak na prawdę i jestem silna i że mnie obeszło to jego zerwanie i zdrada...pokażę mu ze jestem silna i wcale nie jestem taka jak mu sie wydawało.

ale takie myslenie to jest beznadziejne właśnie..nie chce patrzeć ale mnie tak korci..i szczerze to się ucieszyłam, ze jest w domu chociaż ma wolne;] tak to ja najpewniej bym byla u niego bo on nie mailby kasy przyjechać a tak on siedzi sam i z nia pisze najwyzej bo ona przeciez do niego nie przyjedzie...i byłam kurczę zadowolona;) no ale dzisiaj go nie ma...a przeciez wolne ma na pewno i już nie mam takiego humoru;/ muszę z tym skończyć bo mnie to tylko wyprowadza z moich postanowien, ze zapominam i żyje własnym życiem...chce z tego wyjść jak najszybciej bo mnie denerwuje taki mój stan. Chce mu pokazać, ze jestem silna i twarda i mnie już on nie rusza..

ja to dzisiaj mam dziwny nastrój...tak mi wpadło do głowy nie wiem skąd, ze byśmy sie teraz widzieli i spędzali razem czas...po jaką cholere mi to przyszło...;/ co ma być to będzie..jadę dzisiaj na impreze..nie będę siedziała w domu jak on się z nia zabawia i wiadomo co jeszcze już nawet myśleć o tym nie chce...wiecie ja go jeszcze tak czasami podglądam (nie wiem po co chhyba z ciekawości, niestety taka jestem;/) i jak widzę to super opisy pod zdjęciami się skończyly i zadnego zdjęcia razem...jak narazie...i na gg przez te dwa dni byl całe...czyżby w domu siedział?? nie ma kasy najpewniej żeby jechać do niej ;) tak jak do mnie nie miał...i nawet sie ucieszyłam bo ja sobie pojadę dzisiaj gdzieś;)) ale on ma tamta lale to ma większe pocieszenie..;/ mam jakieś dołujace myśli..muszę je odgonić szybko! mam nadzieje, że go jak na złość nie spotkam bo cała impreza do dupy..muszę być twarda!! on sobie wybrał to tak ma i jeszcze zobaczy co stracił;)) wiem, ze wygląd to nie wszytko ale niech sobie popatrzy co stracił ;D

wiola ja myślę, ze jesteś na takim etapie tzw "negocjacji". Chcesz walczyć bo uważasz, ze nie jest nic straconego, że to nie możliwe, że odszedł i że na pewno wróci tylko musisz z nim porozmawiać i na pewno wszystko się zmieni. Uwierz mi ale właśnie ten etap jest najgorszy...bo chcesz go błagac, prosić, zeby wrócił, mówić, ze kochasz bardzo i nie wierzysz, ze on Ciebie nie i że to da się na pewno naprawić...zrób jak uważasz, jeśli czujesz potrzebę to proś..ja zapytałam się tylko raz czy nie żałuje i czy nie chce wrócić..powiedział że nie i że tylko znajomość..może właśnie czegoś takiego Ci trzeba, moze potrzebujesz, żeby wprost Ci powiedział, że koniec i że na pewno już nic...wtedy będzie Ci łatwiej postanowić, żeby odpuścić i żeby jednak już nie walczyć...no bo co to ma za sens, żeby walczyć jak ta druga osoba wcale tego nie chce i nie potrzebuje już Twojej osoby i chce żyć sama lub z kimś innym...Jeśli czujesz, ze nic nie jest straconego i że chcesz walczyć to walcz! Napisz do niego, że chcesz porozmawiać, żeby Ci wytłumaczył co się stało..ale jeśli nie będzie chciał to go do niczego nie zmusisz...jakiegokolwiek uczucia od człowieka nie wymusisz a możesz tylko pogorszyć i sprawisz, że będzie miał dosyć Twojego poniżania sie i tym bardziej nie będzie chciał mieć kontaktu...musisz zadecydować sama..sama w odpowiednim czasie zrozumiesz jak postąpić..i czy sie opłacało..ja na pewno już nie będę walczyć ani błagać..chce spokoju, żeby zapomnieć..skoro tak chciał to tak będzie..chociaż cały czas będzie w moim sercu i nigdy go nie zapomnę to muszę poszukać szczęścia gdzieś indziej..może kiedyś zrozumie...może nie..to już jego sprawa..ja już dosyć się wycierpiałam przez niego i mam dosyć tego wszystkiego i chciałabym zacząć normalnie żyć i cieszyć się życiem na nowo...uśmiechać się tak jak kiedyś i żartować..czytać moje ulubione książki i marzyć o prawdziwym uczuciu....oby tak się stało..taki jest mój cel. trzymaj się Wiola;*

luka ten tekst jest fantastyczny...szkoda tylko,że nie napisali jak to zrobić w przypadku facetów;] ale można by spróbować tak samo;) chciałabym pokazać panu S jak sie zmieniłam i ze jestem lepsza tak żeby żałował co stracił i zeby jego nowa lala zobaczyła ze jednak tylko ja jestem ważna i nigdy o mnie on nie zapomni ;D achh pomarzyć dobra rzecz;) trochę motywacji dostarczonej ;)

wiola jest taki cytat "Jeśli coś kochasz, to puść to wolno. Jeżeli wróci, jest Twoje. Jeśli nie, nigdy Twoje nie było." jeśli chce odejść i tak zadecydował to musisz to uszanować..nic nie zrobisz..możesz tylko z nim porozmawiać i zapytac czemu chce odejsc... ale nie masz po co blagać bo to nic nie da..wiem ze to jest straszne jak odchodzi osoba którą kochasz i nie przyjmujesz narazie wogóle tego do świadomości...cierpisz bardzo i chcesz zeby było tak jak wczesniej..może uważa, ze skoro nie macie już razem dziecka to nic Was już nie łączy i chce odejść..trudno zrozumieć co myśli druga osoba, która odchodzi..wiem, że go kochasz..my wszyscy tutaj kochamy lub kochaliśmy osoby, które od nas odeszły i musieliśmy sie zmagać z tym wszystkim z czym nas zostawiła ta druga osoba...na pewno nie rób nic na siłę, nie naciskaj, nie błagaj bo to nic nie da a może być tez tak, że wymusisz na nim powrót i że wróci bo go tak bardzo błagałas i nie chciał Cię ranić..a z litości to nie ma to sensu i na długą metę nie potrwa...trzeba się pogodzić z decyzją drugiej osoby...poroozmawiać z nim mozesz jak chcesz ale skoro zadecydował to nie wiem czy to coś zmieni...

oj ja też...wtedy byłoby o wiele łatwiej i szybciej można by było zacząć normalnie życ tak jak kiedyś jeszcze przed poznaniem tej osoby. Ja tylko bym nie chciała go znowu spotkać bo wiem że by wszystko wróciło i znowu bym musiała wszystko sobie układać od nowa...a tak jest dobrze tak jak jest. Wystarczyłoby, że bym spojrzała na niego i koniec..wszystko rozwalone..narazie mam spokój..planuje sobie wyjscie na weekend majowy...myślę o tym weekendzie ze gdzieś sobie wyjdę i porozmawiam ze znajomymi i tego sie trzymam a jak nie mam z kim to rozmawiam z mama..pomaga. Najgorsza to ta hustawka..raz jest dobrze a za godzine mam dołka...ale płakać już dawno nie płakałam..powiedziałam sobie, ze już więcej żadnej łzy...bo nie jest wart zebym płakała za nim i przez niego i tego się trzymam.

slnead a ja to tak napiszę kolokwialnie przez niego mam "ryche na bani" niestety i nie będę potrafiła juz tak zaufać facetowi i sadze, że po jakims czasie dłuższym będę doszukiwać się zdrady. Staram sie tym nie przejmować i iść do przodu, nie myśleć, zyć sobie po swojemu. Ciezko jest ale nie mam z nim kontaktu i widzę ogromną różnicę już u siebie. Wiem, ze jeszcze to potrwa ale chcę coś zrobić dla siebie i zapomnieć że on wogóle był...wspomnienia dobre zostają i one tez mi trochę dają siłę bo wtedy wiem, że jednak było coś wspaniałego w moim życiu i kto wie może jeszcze będą lepsze...i dzisiaj koleżanka mi napisała, żebym się nie zamykała w sobie, zebym była otwarta na nowe znajomości i nie widziała w każdym pana S i ze jest taki sam bo każdy facet jest inny...mam tylko nadzieję ze nie spotkam znowu jakiegoś bez serca, z wysokim ego który sie po jakims czasie znudzi;/ ale trzeba ryzykować! i cieszyć się z tego co jest. Nie chciał, odszedł, jego sprawa, on będzie żałował nie ja, ja zrobiłam wszystko co mogłam. Nadał go kocham i na pewno zapamiętam na zawsze pomimo tego co zrobił ale to tylko człowiek..poszedł szukać szczęścia gdzieś indziej...ja też idę i nie czekam..chociaż tesknię za nim czasami...za tym co było i już niestety nie wróci. Może kiedyś go spotkam..nie wiem...może tak musi być...Pogodziłam się z tym bo inaczej to bym nie mogła dalej iść..Jest mi cięzko czasami i nie mam motywacji do niczego...ale potem podnoszę się i robię coś, z czasem się wszystko ułoży. trzymajcie się;*

u mnie to jest jakoś dziwnie...jest dzień kiedy jest dobrze i już mi się wydaje ze zapominam i czas mi płynie szybko...ale wtedy czuję, że jakoś za szybko zapominam i coś jest nie tak...czy jednak kochałam na prawdę??za szybko mi chyba to mija...coś jest nie tak... ale są dni kiedy tęsknię za nim i wszystko mi się przypomina i muszę na nowo uświadamiać sobie jak jest i ze mam zapomnieć bo to koniec i on już nie kocha...straszne to jest;/ już tyle czasu to trwa... "- Na pustyni jest się trochę samotnym. - Równie samotnym jest się wśród ludzi."

grzechoo trzeba..nie ma wyjścia..jak się z tym nie pogodzimy to nie zapomnimy i nie bedziemy szczesliwi. Ten chłopak boi się powiedzieć tej dziewczynie bo nie chce żeby cierpiała..nie ma odwagi a męczy sie potwornie na prawdę podobno widać to po nim już i sądzę że ta dziewczcyna tez coś podejrzewa a może właśnie i żyje nieświadomie i udaje że nie widzi....ale każda historia jest inna....u mnie to chyba właśnie było tak, ze już nie kochał a był bo był bo nikogo nie spotkał a jak spotkał to szybka decyzja i koniec... ja szukam swojego szczęscia na nowo..będzie dobrze zobaczycie. trzeba wybaczyć i iśc dalej..

chyba coś dzisiaj zrozumiałam.. rozmawiałam z koleżanką wczoraj. Opowiedziała mi, że jej kolega jej się zwierzył, że ma problem...Nic nie czuje już do swojej dziewczyny, nie jest o nią zazdrosny, nie ma ochoty się z nią widywać. Już nawet myślał, zeby powiedzieć jej ze jest chory...Są razem 4 i pół roku i on bardzo źle się czuje w tej sytuacji..męczy się bardzo ale ona chyba nic nie zauważyła. Nie chce jej zranić i boi się powiedzieć jej prawdę i że chce to zakończyć. Tkwi w tym bo nie wie jak jej wyznać prawdę a nie chce się zachować jak ostatni drań.. po tym jak mi to opowiedziala to coś do mnie dotarło...że u mnie chyba bylo podobnie tylko pan S zakończył to w najgorszy możliwy sposób.....przeanalizowałam sobie to i tak myślę, ze on chyba tez się meczył..nie byl o mnie zazdrosny..chciał zebym gdzieś wychodziła i moze wtedy bym kogoś poznała...i bał sie mi powiedzieć prawdę ze nic do mnie nie czuję bo wiedział ze będę cierpieć bo mnie znał i wiedział jaka jestem...i gdy się nadażyła okazja to odszedł...i sadze ze ta zdrada to byla bujda zebym sie odczepiła od niego bo wiedział ze mu tego nie wybaczę....i nic już nie czuł do mnie od tamtego roku najpewniej....bo wtedy sie zastanawiał i uważał ze to przyzwyczajenie chyba ale popisał wtedy ze mna i doszedł do wniosku ze jednak nie...to straszne ze mozna przestac kogoś kochać tak po prostu......nie wiem czy dobrze to sobie przeanalizowałam...ale chybba wolę tak mysleć niż ze to byl przypadek i szybka decyzja i ze jest bez serca..... szkoda tylko ze mi tego nie wytłumaczył....ze nic nie czuje od dawna...ze nie chciał mnie zranić i dlatego w tym trwał...tylko mnie tak potraktował..tak nietaktownie i ohydnie.... no taki moj maly monolog;)

to będzie ciężki dzień... jak się wogóle zmotywować do czegoś??

grzechoo no właśnie na szczęście się kończy;/ trzeba iść do ludzi bo jak jest się samemu to sie zaczyna myśleć i analizować. Trzeba sobie powtarzać cały czas to co nam powiedzieli i się tego trzymać...i żyć..tylko jak??;/ ja mam ciężko z motywacją i aż się boję o sesję w czerwcu;| będzie bardzo ciężko..nie potrafię się na niczym skupić na dłuższy czas...eshh...

ważka zgadzam sie z Tobą..po tym teraz przynajmniej tego sie nauczyłam;] słowa są ulotne.

musi być, ja się staram z tym pogodzić i ciągle powtarzam, ze nie mam sie oglądać za siebie bo on już wybrał i teraz ja muszę walczyć o swoje szczęście...u mnie on mi dał do zrozumienia, ze z jego strony tylko znajomość i ze już nie bedziemy razem- tak napisał... więc muszę sie tego trzymać...skoro tak uważa to muszę to uszanować i pomyślec teraz o sobie...odnaleźć swój sens życia na nowo;/

beatka ale właśnie zeby wrócić i to wszystko poskładać są potrzebne obie strony i obydwie muszą chcieć a jak narazie to u nas tylko jedna strona chce;/ ja moze bym i wybaczyła ale to na prawde by musiał pokazać, ze mu zależy...zrobić wszystko co możliwe...a i tak nie wiem czy bym umiała zaufać....ale sądzę, ze tego nie zrobi bo jest teraz szczesliwy z nia...a ja wiecznie czekać nie będę aż on dojrzeje..bo on jeszcze nie dojrzał, on sie zachowuje jak osiemnastoletni chłopaczek, który by chciał skakać z kwiatka na kwiatek i się nie nudzic..ciągła rozrywka najlepiej...i jeszcze tak sie zachował...jak mowiłam moje uczucia się nie zmieniły ale nie wiem co bedzie za pół roku..czy będę jeszcze wogóle chciała..teraz cierpie i mam żał, ze tak postąpił ze mną..nie po takim czasie i nie po tylu szcześliwych chwilach i nie po tym co nas łączyło...