aneczqa82

Aga, ja nie miałam takich akcji ze stelażem, ale jeśli chodzi o takie wynalazki jestem staromodna .

Aga, może to i przez pełnię. Teraz okna szybko zasłonięte, to nie widać czy pełnia czy nie. Ale czuję się okropnie. Najlepsze życzenia dla Córeczki Powiem Ci, że nie wiem jaki mam brzuch, zupełnie się na tym nie znam. Ale jak tak patrzę to raczej okrągły

Moja gwiazda jest ułożona pośladkowo, kopie w dole brzucha, po bokach mogę wymacać rączki, jeśli się bardzo wypnie. A nóżkami czuje jak się odbija od pęcherza. Smoothiemaker, u mnie będzie 13 lat różnicy. Mam wrażenie, że momentami jestem jak dziecko we mgle. W pierwej ciąży o tą porę miałam już wszystko gotowe, uszykowane łóżeczko i cały kącik dla syna. Wszystko poprawne, poprasowane. A teraz gdyby nie daj Boże Mała urodziła się wcześniej cóż.. naga by nie wyszła że szpitala, ale.. Muszę się w końcu śie zebrać i ogarnąć pokoik, żeby chociaż to było gotowe. Tak sobie myślę, że po wizycie u doktorka (30tc) spakuje torby do szpitala, żeby chociaż to było gotowe .

Co za okropna noc, prawie nie spałam. Śniły się nie same głupoty, że spóźniłam się na ktg przed wizytą u gin. Później coś o protestach, co 40 min siku, Mała umoscila się na pęcherzu, masakra.. O 2 obudzialam się głodna zjadłam jogurt i spałam do 6, później siku i wstałam o 7.30. Tez się zastanawiam jak to będzie w styczniu, w szpitalu w którym chce rodzić raczej nie ma szans na poród rodzinny. Z resztą mój mąż jest średnio chętny. Z synem czekał pod drzwiami sali porodowej. Trochę zbladl jam wywozili mnie na salę operacyjną, bo Młodemu spadało tętno. Jak mnie przywieźli po godzinie, siedział już na sali wpatrzony w syna Lessy, nie martw się, ja też się boję 12 lat różnicy i uwierz mi, że czuję się jakby to było moje pierwsze dziecko .

Aurelia, może to przez stres? Postaraj się poleżeć godzinkę i skupić na swoim ciele, powinno się udać. Ja mam spora nadwagę i na początku było różnie. Teraz jak kopnie to tylko się posikać. Upodobała sobie pęcherz Powiem Wam dumna jestem z syna. Dał sobie usunąć dzisiaj dwa mleczaki, bo dwa stałe były już na wierzchu.

Ja dzisiaj jestem mega śpiąca, a do 17 nie mam się jak położyć. Na 15 idę do dentysty z sobą na przegląd i z synem, ma do usunięcia dwa mleczaki. Później Młody ma korepetycje z matmy, na zdalnym nauczaniu nie wszystko ogarnia, koło 17 będę w domu. I tak szczerze to już się nie opłaca kłaść, bo będę siedzieć do 24. Aga, ja kupiłam tutek timer, myślę, że będę z niego zadowolona. Z synem miałam taki standardowy 2w1. Standard sprzed 12 lat czyli szału nie było. U nas wózek nie musi być lekki, mieszkamy w domku jednorodzinnym i nie trzeba go nigdzie dźwigać

Aurelia , przepraszam ale jedyne co mi się ciśnie na usta jeb.. ch.. j. Ja pier.. co za typ. Rozumiem Twoje rosterki w związku z wagą. Również mam hashimoto, do tego guzy na tarczycy, które żyją swoim życiem i wyrzucają hormony kiedy chcą. Moja waga cóż.. Jest dużo za duża. Próbowałam wszystkich diet i udało mi się nawet schudnąć 30 kg, ale wróciło 35 i tak kilka lat. Miałam nawet pewne plany, żeby rozprawić się z wagą, ale pojawiła się Marysia, więc zrobię to później. Jednak nigdy mój mąż nie powiedział złego słowa na to jak wyglądam, z resztą spróbowałby. Jestem z Tobą całym sercem. Jesteś silną kobietą, na pewno dasz sobie radę.

Smoothiemaker, moja gwiazda puki co się nie odwróciła, więc 1000 razy dziennie ugniata mi pęcherz rączkami i nóżkami. Czasami zahacza o wątrobę i żołądek. Ćwiczy boks🥰 Wróciłam od fryzjera, zrobiłam henne i czuję się piękniejsza Ja też nie mam specjalnego parcia na zakupy. Wózek, nosidełko i kołyske mam, więc ma w czym wrócić do domu i gdzie spać. Moje koleżanki szaleją i juz mają coś tam dla Małej. A ja myślę, że zdążę. Musiałabym ogarnąć temat torby do szpitala, bo zupełnie nie pamiętam co tam się pakowało

Co racja to racja, kobieta zawsze sobie poradzi, nawet jeśli sytuacja wydaje się beznadziejna. Aniaaap dajesz radę? Dla mnie OTTG to najgorsze badanie świata. Nawet gastroskopia była o niebo przyjemniejsza. Daj znać jak wyniki. Dziaiaj robię się na bustwo a tak serio serio idę do fryzjera schować wszystkie siwe wlosy

Bardzo chciałabym karmić, z synem mi się nie udało, może teraz.. U mnie laktacji puki co nie widać i chyba nie tęsknię za nią puki co. Golenie czegokolwiek i gdziekolwiek to ogromny problem, nie sięgam już nigdzie . Puki co ogarnęłam jakoś, ale szału nie ma. Za 2 tygodnie muszę to zrobić porządnie, chociaż nie mam jeszcze pomysłu jak. Nie żebym miała jakąś fobie na punkcie włosów, ale jak są za dlugie to już nie jest fajne. Ja mam 38 lat i chyba trafiłam na NFZ na takich lekarzy, którzy niespecjalnie się przykładali. Ot takie szczęście. Co prawda nie jestem łatwą pacjentką, bo mam sporą nadwagę i najłatwiej jest wpisać otyłość/nadwaga utrudnione warunki badania. Chociaż rozmawiałam niedawno ze znajomą, która ma może z 8 kg nadwagi i też jej wpisali utrudnione warunki badania/otyłość. Byłam w szoku. Ja śpię na zmianę na lewym i na prawym boku, udaje się to tylko z poduszka typu C. To mój najlepszy zakup ciążowy

Oj dziewczyny, faceci świeci nie są, mój jak coś sobie wbije do głowy, to ciężko ogarnąć, aktualnie 2 tydzień rozmawiam z nim służbowo, właściwie przez .... Mamy takich wspólnych znajomych, oni mają syna niepełnosprawnego lekkie uposledzenie umysłowe i mają wizyty w Szczecinie u jakiejś psycholog.. Kilka lat temu ta nasza znajoma poprosiła żeby mąż pojechał z nią pierwszy raz pokazać, bo ona nie bardzo się umie odnaleźć w dużym mieście.. Ok, raz czy dwa żeby zapamiętać trasę nie ma sprawy, zgodziłam się bo trzeba pomagać. W każdym razie ta sytuacja trwa od jakiś 6 lat mniej więcej co dwa miesiące. Dodatkowo znajoma ma wizyty w centrum onkologii bo coś tam znaleźli, albo rezonans, albo co kolwiek innego. Ostatnio tak mnie to wkurzyło, że pytam się gdzie jest jej mąż. I uslyszlam od mojego chłopa że w pracy i że on się nie nadaje żeby z nią jechać bo się boi. Nosz kur.. Ale się zagotowałam. Nie minęło kilka dni pyta się mnie mój chłop co ja na to żeby zawiózł te znajomą na rezonans, więc mówię że absolutnie się nie zgadzam, bo ma swojego męża i niech się łaskawie on pomartwi.. Przyszlo do wyjazdu i pojechał bez słowa, komentując że mam fochy bo hormony i ciąża. Dzisiaj znów, bo jej syn ma wizytę u psychologa, czy gdzieś. Mi jest już wstyd go tłumaczyć przed rodziną, bo sami zauważają ze to dziwne, że mąż tej znajomej ma w dupie i przyjmuje za oczywiste że mój mąż pomoże, a mój chłop nie umie odmówić. Uff, wygadalam się, aż mi lżej Dzisiaj postanowiłam, że poskarżę się teściowej pierwszy raz w życiu, 18 lat jesteśmy razem. Skoro ja nie mogę wpłynąć na męża to może mamusia nim wstrząśnie. Aurelia, jak widzisz nigdzie szału nie ma. Ja ogólnie nie mogę narzekać na męża, bo to dobry facet. Ale czasami jak mu coś strzeli do łba to nie wytłumaczysz. Wy jesteście świeżym związkiem, może trzeba się dotrzeć? Aga91, powiem Ci, że myślałam jiz że wylądowałaś w szpitalu, bez wifi. Dobrze, że to tylko zgubione hasło. Nadrabiaj i wracaj do nas

Aurelia, powiem Ci tak: nie ma idealnych par. Mówię to po 18 latach życia razem. Zachowanie Twojego partnera jest dziwne, ale z drugiej strony faceci inaczej przeżywają nasze ciąże. Czasami to coś zaskakuje u nich dopiero po narodzinach, kiedy zobaczą dziecko. Wcześniej wydaje im się to dalekie i takie trochę z gatunku się sience-fiction. Z drugiej strony, może jest wygodny, przyzwyczaił się, że pewnymi sprawami zajmujesz się Ty i teraz ciężko się przestawić, że samemu trzeba ruszyć tylek i coś zrobić. Chłopy są wygodne, to jest pewne. Mój mąż gdyby czasami nie kopnąć go w tylek też by się nie domyślił kilku spraw. Chociaż ogólnie rzecz ujmując to dobry facet. Ale czasami jak coś sobie wbije do głowy, to ciężko naprowadzić na właściwe tory. Ja ostatnio usłyszałam, że on rozumie że ciąża i hormony, ale ogólnie wydziwiam z czymś tam.. Kurka wodna, jakby mi ktoś strzelił w twarz. Mam nadzieję, że się dogadacie i wszystko się ułoży. Trzymam kciuki

Jutro znajoma pielęgniarka ma się rozejrzeć i da namiar na dobrego diabetologa, który przyjmuję. Powiem Wam, że jest mi obojętnie czy będzie na NFZ czy prywatnie. Ważne żeby był. Ilona, super ze udało Ci się tyle karmić. Ja syna próbowałam karmić może ze 20 godzin w sumie, a może mniej. Nie miałam pokarmu od razu po cięciu i Mlody zdążył się przyzwyczaić do butelki, może trochę poszłam na łatwiznę, ale on się wściekał, a mi się chciało płakać i skończyło się na butelce. Super, że macie "wspólny" szpital. Ja chce rodzic w szpitalu oddalonym o 35 km od mojej miejscowości i mam nadzieję, że go nie zamkną do stycznia. Mój najbliższy szpital (15 km od mojej miejscowości) od tygodnia jest covidowy.

Szlag mnie dzisiaj trafi, albo mam tak ogromnego pecha albo nie wiem co, urok jakiś.. Na środę miałam umówioną wizytę u diabetologa na NFZ, niedawno odebralam telefon z przychodni że diabetolog jest chora od dwóch tygodni i nie wiadomo kiedy wróci.. Na pytanie co z pacjentami, kiedy jakąś wizyta, pani nie wie, trzeba czekać. Cholera, wszystko rozumiem, ale co teraz zrobić.. Czekać, szukać innego lekarza? Koszmar!! Razem ze mną jest w tej sytuacji jakieś 60 ciężarnych z tych dwóch tygodni

Dziewczyny, ale macie szczescie internet jednak łączy ludzi

Ja się dzisiaj obijam. Mama robi obiad i mam wolne . Jak to mówią leżę bykiem puki co oczywiście, bo muszę wyprasować co nie co Ilona, trzymam kciuki za krzywą i brak cukrzycy. Ja ledwo przeżyłam to badanie. Ale przetrwałam 2 godziny i zwymiotowałam po drugim pobraniu, później jeszcze cały dzień się męczyłam. Moja Gwiazda jest ułożona miednicowo puki co, nie kopie po żebrach, ale rączkami i nóżkami ugniata żołądek, pęcherz i inne wnętrzności .

Bambam, ja też się zastanawiałam co się dzieje z Agą i innymi dziewczynami, które mam wrażenie jeszcze 2 tygodnie pojawiały się tu zdecydowanie częściej.

Dokładnie tak, chodzi o prawo wyboru i samodzielną decyzję rodziców, a nie o to że ktoś mi narzuci swoje jedyne słuszne zdanie. Nie żebym była za aborcją jako środkiem antykoncepcyjnym, to nie, ale chcę mieć wolność wyboru w razie tragicznej dla mnie sytuacji życiowej.

Ola, ja się łudze że do stycznia sytuacja się już unormuje. W szpitalu w którym planuje rodzić w tej chwili są przyjmowane tylko przypadki pilne zagrażające życiu i porody. O porodach rodzinnych można zapomnieć. Drugi szpital który brałam pod uwagę przestał być powiatowym, a został covidowym. Powiedzcie mi, jam wyglądają Wasze pępki? Mam wrażenie, że mój zrobił się płytszy. Jest trochę zmasakrowany, po dwóch laparoskopiach. W poprzedniej ciąży mi nie wyszedł na wierzch, a teraz chyba się na to zanosi

Podobno z krezeczki mogą zrobić się "kółeczka" w drugą stronę trudniej. Pracuję z osobami niepełnosprawnymi fizycznie i umysłowo, znam ich wiem jak wygląda ich życie i powiem Wam tak, jeśli chodzi o uposledzenia umysłowe, to Ci ludzie są w jakimś stopniu szczęśliwi, tak mi się wydaje, nie znają innego życia, nigdy nie osiągną nic więcej. Zatrzymali się na pewnym etapie i to już wszystkie ich możliwości. Za to życie rodziców tych dzieci to ciągła walka. O wszystko, o wczoraj, o dzisiaj, o jutro.. Dalej już nie sięgają. Tacy rodzice potrzebują opieki wytchnieniowej, bo samo przebywanie z dzieckiem 24/7 to wyzwanie. W zeszłym roku rozmawiałam z mężczyzna (45 lat) z dziecięcym m porażeniem mózgowym, sprawnym umysłowo, od zawsze na wózku, zależnym,wymagającym 100% opieki rodziców, powiedział, że gdyby miał wybór, wolaby umrzeć, bo takie życie, to nie jest życie, tylko wegetacja.

Lessy, nie mam słów na to co się dzieje. Ja również nie jestem za aborcją na życzenie, bo nie o to chodzi, ale czasami tak się układa że po prostu nie ma innej opcji, jak terminacja ciąży. Sama znam kilka takich przypadków z mojej miejscowości, dziecko nie miało nerek i pęcherza, nie miało szans na przeżycie. Mynia, mam zdjęcie z kreseczkami podpisane szparka

Czytałam też o dziewczynie która miała ryzyko 1:1 i dziecko urodziło się zdrowe. Dlatego musimy mieć nadzieję do końca.

Melissa, ja jestem dobrej myśli i jestem z Tobą całym sercem Ja mam echo serca Małej 24 listopada w związku z cukrzycą i ryzykiem zespołu Downa. Chociaż puki co wszystkie znaki na niebie i ziemi mówią, że Mała jest zdrowa i to tylko statystyka.

Nie, nie zwolnili. Zmieniałam pracę w maju. Byłam pewna że już nic z ciąży nie będzie, staraliśmy się 5 lat tak sumiennie, wcześniej na zasadzie, że jak się uda to super. I jakoś się nie udawało. Zrobiłam hormony i okazało się, że ten odpowiadający za płodność jest za niski. Pogodziłam się z tym. Syn ma 12 lat, trochę szkoda że byłby sam, ale co zrobić. Teraz juz się cieszy, ale na początku był w szoku tak jak i my. Przyjdzie pogada do brzucha, pogłaska . Spotkała nas niespodzianka, bo w ciążę zaszłam w maju praktycznie za pierwszym razem, wystarczyła zmiana pracy. Zorientowałam się w lipcu że jestem w ciąży, wcześniej wszystko sobie tłumaczyłam, a to senność, to wymioty, źle samopoczucie.. Umowę mam do końca marca, później wiadomo nikt mi jej nie przedłuży. Plus jest taki, że po macierzyńskim mogę wrócić, oczywiście całą procedura przyjęcia od nowa.

Ja mam +2.5kg od początku ciąży, waga stoi ale to że względu na dietę cukrzycową. Nie ma zachcianek, nie ma podjadania więc nie ma z czego być więcej. Z drugiej strony to dobrze, bo mam spory plus z poprzedniej ciąży i wszystkich diet. Będę mieć co robić po porodzie i tak nieskromnie powiem ze liczę na to że odchudzanie pójdzie sprawniej niż wcześniej. U nas imię wybrane od początku. Tzn ja wybrałam rośnie Marysia. Mąż wybierał dla syna więc teraz moja kolej. Ja biorę cały macierzyński. Tak się złożyło że po porodzie zostaje bez pracy, więc nie mam co dzielić. Od dzisiaj odliczam jak kiedyś w wojsku przed końcem służby. Zostało mi 100 dni do rozwiązania.