Jarzębinka 999

Ja ostatnio mam problem z synem. Twierdzi że jest nieszczęśliwy, że nie ma nic. Uważam to za przesadę, ale w tym wieku chyba to normalne że takie doły sie zdarzają. Na pewno miały na to wpływ - wyprowadzka brata i smierc jego ukochanego kota. To wszystko sie zbiegło jednocześnie, w dodatku nowa szkoła - coprawda jest z niej zadowolony, ale chyba boi sie że nie da rady. Wspieram go ale czuje jakby do mnie był wrogo nastawiony. Nie wiem dlaczego ale on nigdy nie czuł sie kims ważnym dla mnie - choc jest dla mnie najwazniejszy i uważam że okazywałam mu to. Mówie mu to, duzo rozmawiamy, myślałam że jestem z nim bardzo związana a tu takie teksty - jestem zaskoczona. Dzisiaj ide na terapię to pogadam o tym.

Znowu nie nadążam z czytaniem. Ostatnio jestem zajeta szukaniem kota, siedzę na forum o kotach i... płaczę... normalnie tyle nieszczęść, a podłośc i znieczulica ludzka to po prostu nie ma granic.... Juz 2 razy wplacałam pieniądze na fundację, tylko tak mogę pomóc. Zaniedbuję was przez to :P Drach jestem w szoku. Nie doczytałam wczesniej że Komandos ma problem z alkoholem, doczytałam tylko o "Lafiryndzie". Myslałam, że to ideał mężczyzny, partnera. Kurcze - potwierdza się że IDEAŁY NIE ISTNIEJĄ !!!!

Dziewczyny szukając tego kota i przeglądając różne strony tyle sie naczytałam o różnych nieszczęściach o podłości ludzkiej, że mój stres chyba też z tego wynika. Kazdemu biednemu zwierzęciu bym chciaała pomóc, ale sie nie da. Nawet sie popłakałam juz nie raz. Mam jakis stres, wszystko na raz, praca, szkoła, smierc kota. Mój mąz nie pije ale tez sie nie leczy. Jest spokojny nie kłocimy się, stara się, ale tak już nie raz było. Aż ciekawa jestem co będzie dalej. Tym razem jesli zapije i nie dotrzyma obietnic to naprawdę bedzie koniec - czuje to wewnętrznie

Drach chodziło mi że ogólnie bardzo szybko to poszło u ciebie, wspólne mieszkanie, wspólne plany poznawanie rodziny a dopiero znacie sie 2 miesiące, ale.... sama taka jestem jak coś chce to muszę to miec JUŻ Natychmiast. Raz sie przejechałam na takiej szybkości... :O Mój obecny mąz zaczął cos przebąkiwac o slubie chyba tez w miesiąc od poznania, ale jednak trzymałam go bardziej na dystans. Zamieszkaliśmy razem po jakichs 8-9 miesiącach a ślub był po roku. mimo problemów, kłótni i prawie rozstań to jednak nie załuje tego kroku.

Cześć laski. Oj działo sie tutaj jak mnie było, rzadko zaglądam ostatnio, nie nadąrzam za wami, a drach u ciebie to juz totalny kosmos!!! Wiesz bardziej dziwię sie facetowi tej lafiryndy że pozwala na taka zanjomość. Mój mąż pogoniłby każdego frajera który by do mnie się zblizył... zresztą vice versa, jesli on ode mnie oczekuje wyłączności to sam też musi tego przestrzegać. Myśle jednak że skoro to tylko koleżeństwo i ona ma swojego (tolerancyjnego) faceta to trochę przesadzasz - jeśli w innych sprawach to 100% ideał. Nie ma 100% ideałów, zawsze musi buc "coś" - tylko czy z tym "czymś" da sie żyć bez nerwów?

sama nie wiem co - kiedys jak chodziłam na randki z internetu poznałam faceta który uwaga.... prowadzi takie kursy !!!!!!!!!!!! Jaki to był dla mnie szok jak po kilku latach zobaczyłam go w TV jak o tych kursach opowiadał. Kursy dla kobiet tez prowadzą, nawet przysyłał mi maile z zaproszeniami, ale nie skorzystałam....

Cześć dziewczyny, witam nowe koleżanki, fajnie że jest nas coraz więcej. U mnie OK, sielanka trwa, ciekawe ile czasu..... :O na razie jestem zadowolona. Od dawna juz nie zamartwiam sie nie myśle co będzie za miesiąc, pół roku czy rok, żyje dniem dzisiejszym i cieszę się z drobiazgów. Ile nerwów i stresów się przez to zaoszczędza !!!! Przecież co ma sie stać to i tak sie stanie, po co wywoływać zło czarnymi myślami. Na terapie chodze nadal i na początku września awansuję na wyższy poziom ide do grupy dla zaawansowanych, ciesze się bo tamta grupę prowadzi terapeutka która mi bardziej pasuje.

U mnie też świeci słońce. Oby świeciło i w weekend bo planuję opalanie bo blednę już !! Drach F nie może mieć pretensji że sobie życie układasz, nie będziesz przecież żyć w takim zawieszeniu. Najważniejsze to mieć jasne sytuacje. U mnie na razie super, ze wszystkim.

U mnie też świeci słońce. Oby świeciło i w weekend bo planuję opalanie bo blednę już !! Drach F nie może mieć pretensji że sobie życie układasz, nie będziesz przecież żyć w takim zawieszeniu. Najważniejsze to mieć jasne sytuacje. U mnie na razie super, ze wszystkim.

Jeszcze jedno - ja odzyskałam spokój, odcięłam się od męża i jego picia bądz trzeźwości z chwilą kiedy stwierdziłam, że jestem gotowa na rozstanie. Poza tym nie dzieje sie to przy mnie, od dawna mąz nie pije w domu bo wie, że wezwę Policję i zabiorą go na izbę wytrzeźwień. (wyjątek na wakacjach - wtedy nie miałam wyjścia :P)

No drach - sytuacje masz faktycznie nieciekawą. wg mnie musisz jeszcze poczekać z ostzatecznymi decyzjami. Za krótko znasz komandosa, żęby stawiać w 100% na niego, a z F. to tak skomplikowana sytuacja, że w końcu tez musi sie jakpś rozwiązać. Efa - mój mąz nie wszył sobie żadnego esperalu, nie wszył sobie NIC. Okłamał mnie. Chciał mi udowodnic że potrafi się napić, kontrolować się i być Jak to mówi "cudowny" . Niestety po raz kolejny wymknęło mu sie to spod kontroli - zarówno picie jak i zachowanie po alkoholu. Na szczęście sam sobie to udowodnił i przyznał sam przed sobą, żę nie kontroluje picia. teraz jest super, ale ja jestem sceptyczna, nie raz było super 2-3 miesiące a potem znowu nerwy rozdraznienie i ... zapicie.

Kasiula jesli on jest spokojny to co ci dzielnicowy pomoże? Nie może go zmusić do przestania picia. Ja po pierwszym ciągu 3 czy 4 dniowym kiedy sie kłócilismy wezwałam policję, zamknęli go na izbie wytrzeźwień i poszłąm na Policje założyć mu niebieska kartę, ale powiedzieli mi, że nie ma podstaw. Nie było bicia, nie było gróźb karalnych a za samą kłotnię nie zakłądaja niebieskiej karty. w sumie to ja też go wyzywam i oberwał ode mnie nie raz (czymś :P)

Ale w sumie urlop i tak był super! Zawsze jak sa dzieci z poprzednich związków to są problemy a w tym przypadku ja jestem pośrodku i często do męża bronie dzieci a do dzieci męża. Starszy syn w zasadzie mieszka już osobno a młodszy zawsze sie dogadywał z mężem, byli kumplami, ostatnio się jednak popsuło. Jesli nastąpią zmiany które obiecuje M. to myślę że wszystko się wyprostuje. Zawsze byłam wybuchowa, ale przez te problemy tez zrobiłam sie bardziej nerwowa i nie obchodzi mnie czy ludzie słuchają czy nie, potrafię zrobić mu awanturę wszędzie. Widze w sobie jednak zmiany, może za sprawą terapii - nie zaprzątam sobie głowy jego piciem czy trzeźwieniem - pozostawiam to jemu, nie pilnuję, nawet o tym nie myślę, żyje dniem dzisiejszym ale nie ufam. Odciełam sie od tego ale to chyba dlatego że jestem w każdej chwili gotowa na rozstanie

Kasiulka mamy ten sam problem. jak poznałam mojego męża to była sielanka, zauroczenie, on był bardzo czuły, to facet który okazuje uczucia i troskę, taki wylewny - mi to pasuje, poza tym wesoły, przy nim byłam wesoła, radosna, wygłupialiśmy się z moim młodszym synem, śmialismy. No i co dla mnie bardzo ważne (najważniejsze) podobał mi sie z wyglądu. Niestety - po alkoholu wszystko go drażni, jest OK jak jest po jego mysli a wystarczy powiedzieć coś nie tak jest natychmiast złość, agresja, taka jaka nie występuje po trzeźwemu. Próbował mi pokazać że potrafi być cudowny po alkoholu ale sie nie udało. Naubliżał narzeczonej mojego syna że go olewa (nie mówiła mu dzień dobry), nawrzeszczał na mnie że pozwalam na to by moja rodzina od kilku miesięcy traktowała go jak intruza smiecia i mojego przydupasa a nie męża. Owszem tak było ale nie bez przyczyny. Przez wczesniejsze wydarzenia moi synowie go nie akceptują a ja faktycznie zawsze trzymam ich stronę. Na wyjeździe mój starszy syn z dziewczyną go ignorowali, faktycznie dzień dobry mogli mówić, ale ja ich sobie nie przedstawiłam, nie przedstawiłam tez dzieci męża. Wyszło źle ale cały ten wyjazd był od początku porażką. Ja z dziećmi i narzeczona syna juz mieliśmy wszystko załatwione, mąż miał pretensje, że go olaliśmy. Potem udało mu sie wziąć ten sam hotel, ale odgrażał się że będzie nas ignorować tak jak my jego zignorowalismy. Wytrzymał jednak tylko 4 dni a potem chciał ze mną czas spędzać, ale nie obło sie bez kłotni. Teraz przeprosił moich synów i im obiecał że nie będzie sie czepiać, złościć i że bierze sie w garść z piciem i nawet paleniem.

Może będę znowu tego żałować, ale ta moja decyzja jest "odwracalna" bo mogę się rozstac w każdej chwili. Gdybym zdecydowała sie jednak rozstać to byłaby to decyzja "nieodwracalna" i mogłabym bardzo żałować, tymbardziej że on zaczął się leczyć. Bardzo walczył o tą szansę to miło czuć się kochana - tyle tylko że taka huśtawka nastrojów jest niezdrowa. Odwaliłam niezły cyrk w Egipcie - az on sie przestraszył, przestraszyłam go az tym, widzi że to juz nie przelewki i trzeba cos zmienić.

Drach, ja w tej sytuacji bym zadzwoniła do któregos z tych co odwołałaś spotkania i coś tam zbajerowała, że plany ci sie zmieniły i że możesz sie spotkać. Dziewczyny nie wiem czy uda mi się jeszcze zajrzeć na kafe przed wyjazdem bo z domu mało zaglądam, nie chcę żeby ktoś mnie podczytywał :P:P Gdyby mi się nie udało to żegnam was na prawie 3 tygodnie i życzę żeby sie wam do tego czasu wszystkie sprawy poukładały. Buźka !

Blueoczka - teraz to on udaje twardziela. Podąsa się i mu przejdzie. Drach no sytuację masz nie do pozazdoszczenia. Też by mnie szlag trafił, dziwne to wszystko.

Drach jak piszesz o swoim starszym synu to troche mam podobnie z młodszym. Jestem z nim bardziej związana niż ze starszym, może dlatego że jest bardziej otwarty, bardziej wylewny, uczuciowy - jest Rakiem. Natomiast bardzo polubiłam dziewczynę starszego syna, która jedzie z nami do Egiptu. Raz ją widziałam ale poczułam do niej wielką sympatię, chciałabym żeby to była moja synowa :P:P:P Syn mi powiedział, że ona też mnie bardzo pozytywnie odebrała i stwierdziła że "Twoja mama to laska" :D Jestem młoda duchem i jego znajomi zawsze uważali mnie za Równa osobę a najbardziej podobało im sie że jak syn szedł na imprezę to do niego nie wydzwaniałam i dawałam mu luz.

Tak się rozspisujecie, że nie nadążam czytać :P Piszecie o samotnych wyjazdach - ja bym sie na to nie odwazyła. Wolę siedzieć w domu niż gdzieś jechac sama. Byłam kiedys sama w Sopocie 1 tydzień jak miałam 19 lat i był to najgorszy tydzień w moim zyciu mimo że kocham morze, Sopot, ale wynudziłam sie koszmarnie i nigdy wiecej tego nie powtórzyłam. Wczoraj byłam u mojej indywidualnej terapeutki i trochę mi sie w głowie poukładało, rozjasniło. Doszłam do wniosku że wszystko z tych terapii biorę zbyt dosłownie i bardzo analizuję, wychwytuję też sprzeczności. Na codzień odsunęłam ten temat od siebie. Teraz to juz w 100% żyje wyjazdem. Dzisiaj ostatni dzien w pracy, w poniedziałek ide do fryzjera na baleyage, robię paznokcie, pakuje sie itp. Boję sie trochę upału - bo upałów nie cierpię!

Blueoczka - twarda jesteś :P Sama musisz wyczuć co lepsze dla ciebie i Twojego związku, kazdy z nas jest inny, każdy facet jest inny, na jednego zadziała umiejętne odpychanie a drugiego to może zrazić. Myślę jednak że z czasem wszystko się miedzy wami poukłada i wrócisz do niego.

Witajcie. Wcięło mi takiego długiego posta ! Drach na terapii nie uczą że nasze postepowanie ma wpłynąć na ich nie picie. Właśnie uczą że nie mamy na to wpływu więc mamy zająć sie sobą a ich zostawić w spokoju. Może to i dobre dla kobiet które tkwią w tym latami i żyją życiem swoich mężów, zajmują się mężęm, domem a siebie zaniedbują - ja akurat do takich nie należę. Moim problemem były nerwy, stres, lęk i brak konsekwencji we wszystkim oraz to że nie potrafię być sama. Myślałam że ta terapia będzie bardziej nastawiona na to, aby kobiety dojrzały do decyzji o rozstaniu a tu kompletnie o tym nie ma mowy. Poza tym ja jestem chyba jedyną która o tym tak poważnie myslała - reszta trzyma sie tych swoich alkoholików rękami i nogami :P Po prostu czego innego sie spodziewałam po tej terapii, dodatkowo terapeutka mnie wkurza i jej nie lubię ....

Jeszcze jedno mi przyszło do głowy. Wpajają nam wokól szczególnie na terapiach, warsztatach i w "mądrych" książkach że nie mamy wpływu na drugiego człowieka i możemy zmienić tylko siebie. Przykre to, ale jednak nie do końca się z tym zgodzę, bo druga osoba chcąc ratować związek, z miłości tez może chcieć coś w sobie zmienić - choćby wyjść z hazardu czy alkoholizmu. Rozstając się ze swoim mężem powiedziałam mu, że ja go nie zmienię, ale on odparł, że on sam chce zmienić SIEBIE i nie miałam już argumentu aby trwać przy swoim. Daje mu szansę aby pokazał że chce, że potrafi. Wiem że charaktery mamy ukształtowane, poznaliśmy się jak on miał po 30 a ja po 40 - więc nie zmienimy naszych charakterów, upodobań, ale możemy pracować np. nad wybuchowością, nerwami a on nad zapanowaniem nad alkoholem. Wg mnie wystarczy tylko dobra wola a wszystko może się udać - czego życzę Tobie Blueoczka. Byłam na warsztatach o konfliktach i sporo sie dowiedziałąm i wprowadzam to w życie

Ja też nie potrafię być taka twarda wbrew sobie. Raczej robię to na co mam ochotę. Nie tylko w tych sprawach ale ogólnie w życiu cenie sobie wolność a słowa "muszę" wręcz nie cierpię. Brak mi tez konsekwencji ale tego już sie uczę - pod wpływem terapii. Ostatnio np. żeby nie było nieporozumień wszyscy w domu ustaliliśmy że każdy zmywa po sobie i tylko po sobie! Że ja wcześniej na to nie wpadłam! Oczywiście najbardziej ociąga sie ze zmywaniem mój mąż, ale ja jestem konsekwentna i tego nie tykam. W weekend ja mam wolne a on pracuje i ostatnio poprosił mnie abym zmyła jego naczynia a ja spokojnie odmówiłam. Mam zdecydowanie mniej zmywania a nawet jak kilka dni leży w zlewie to wiem, że to nie moje i nikt sie nikogo nie czepia, bo każdy odpowiada za siebie.

Drach - nie kilkanaście tylko chyba 8 :P:P

Blueoczka zdecydowanie rób to na co masz ochotę a nie to co "trzeba". Ja o wiele lepiej się czuje jak działam zgodnie z moimi uczuciami a nie tak jak "uczą" - w końcu to nasze zycie i my musimy być szczęśliwe. Masz rację - jesteśmy na innym etapie życia. Ja mogę sobie pozwolić na życie dniem dzisiejszym. Oboje mamy swoje dzieci - ja juz w zasadzie dorosłe - zegar biologiczny mi nie tyka :P Jeśli ty chcesz założyć rodzinę to faktycznie musisz byc bardziej rosądna. Co do wspólnej kasy - nie musi tak być, zyjąc z hazardzista najlepszym rozwiązaniem jest intercyza - wtedy jesteś bezpieczna, nawet jak narobi długów to nie będziesz za nie odpowiadać. Inna sprawa codzienne życie, trzeba byc czujnym i miec swoje pieniądze, na pewno takie życie jest trudne.