malutka2302

W tym że włożyłam w niego cała siebie i nam go zostawić bo on nie chce bo ma takie widzi mi się...

Tak mówię że jeśli my zależy na tym to mogę go dopisać jako współwłaściciel i nie widzę żadnego problemu,.to stwierdził że on tak nie chce tylko chce mieć swoj na swoim terenie.

Jemu ciągle jest mało i mało, ile by nie miał to tylko kasa się liczy, ja się cieszę z tego co mam i nie potrzeba mi nic więcej oprócz zdrowia i szczęścia i tyle.

A no właśnie to samo mnie gnębi. Jak mu zadałam pytanie podobne to stiwerdzila że lokalizacja mu nie pasuje i nie będzie wkładał pieniędzy do nieswojego domu...ale przecież ja tego domu do grobu nie zabiorę, dziecku przecież to zostanie...

To racja myśli że to wszystko jest na pstryknięcie palca wszystko takie łatwe i proste...nawet kupujac można wtopić kasę a gdzie wykończenie. Człowiek który nie ma pokory żadnej pokory...tylko kręci nosem i cały czasem daje mi do zrozumienia jakbym była w czymś gorsza

Twierdzi że nie chce mojej kasy sam kupi ten dom . Tyle że jak mu powiedziałam że nie sprzedam to stwierdził że może sobie niszczeć on ma to gdzieś zero takiego poszanowania dla mojej pracy

Tak, aby móc się pochwalić innym gdzie mieszka itp żeby go ludzie podziwiali, bo jest prezesem w dużej firmie. A ja jestem zwykłą dziewczyną która owszem pracuje w miarę zarabiam teraz jestem na macierzyńskim ale no dawałam radę wcześniej.

Dałam mu propozycję że możemy mieszkać tutaj dbać o to i kupić np dziecku mieszkanie wspólnie czy coś innego.. no to nie bo on tak to nie chce

Bo jest to wieś około 25km od miasta.tylko nie jakaś zabita wiocha tylko normalna wieś z komunikacją sklepy blisko biedronki lewiatany itp a on musi mieć na jakims prestiżowym osiedlu mieszkać

Fajnie mi to słyszeć na prawdę dziekuje bo już na prawdę jestem tym połamana jak słyszę od niego że nikt mnie z dzieckiem nie zechce jak będę przystawać przy swoim i zostaną starań Panna z dzieckiem..

Wg niego powinnam siedzieć w domu z dzieckiem i on mi na wszytko da tyle że ja nie chcę bo to człowiek który wszystko wymowi za jakiś czas. Mam wiecej oleju w głowie i wiem że żadne kredyty z nim wchodzić nie będę ani też nie sprzedam tego żeby wyłożyć kasę i powiedzieć rób co chcesz z tymi pieniędzmi, bo nie jesteśmy w żadnym formalnym związku żeby potem być uzależniona od niego. Zbyt wiele przykrych słów od niego usłyszałam żeby na coś takiego się zgodzić...

To jest człowiek który potrafi poklepać po plecach kogoś i powiedziec jaki ktoś super jest a odwrócić się i swoje myśleć i temu komuś obrabiać tyłek. Jest egoistyczny bo dla niego liczą się pieniądze i życie na pokaz...tylko szkoda że dostrzegłam to tak późno... Gdyby nie to że mamy syna to odworcilabym się na pięcie i odeszła.

Dla niego nie liczy się to wszystko, tylko on chce spełnić swoje ambicje, swój cel i tyle żeby on mógł czuć się dowartościowany, a ja w tym wszystkim mam być dodatkiem bo jestem matką jego dziecka..

Mówię ale do niego nic nie trafia... Stwierdził że sobie może stać i on ma to gdzieś...

Ja nie chcę tego domu sprzedawać, za dużo mnie to kosztowało energii posiewcania się nie mówiąc o pieniadzach, chciałbym tutaj mieszkać i żyć szczęśliwie.. nie potrzebuje prestiżowego domu o 10mkw większego albo metrażowo takiego samego...mam dość kolejnego urządzania domu, jestem tym zmęczona...

tyle że ja nie chcę walczyć i żreć się o to przez parę następnych lat..chce normalnego spokojnego szczęśliwego życia...a tym czasem od odbiera mi radość i chęci do czegokolwiek...

On ma pieniądze i chce sobie kupić swoje, tyle że ja tego domu nie sprzedam żebym potem została z niczym bo różnie w życiu bywa, a nie mam kasy żeby mu dołożyc do tej jego inwestycji.

Dzidziuś jest najważniejszy ale nie mam wsparcia znikad, rodzina sie dopytuje kiedy ślub a ja nawet nie wiem o co w tym wszystkim chodzi, czuje takiego doła że masakra...czuje że tylko stwarzam swoją osobą problem rodzicom bo się martwią sobie i temu jeszcze nienarodzonemu dzieciątku...

Kochani pisze do Was bo nie umiem sobie poradzić...mam chyba jakaś depresję...jesteś w związku od 1.5 roku bywało różnie między nami od początku coś mi z tyłu głowy mówiło że to nie jest to i jesteśmy z dwóch różnych bajek ale tkwiłam z nim na siłę bo bała się samotnosci...chciałam zakończyć związek ale okazało się że jestem w ciazy, byłam załamana jestem w 24 tygodniu ciąży i czuje totalna beznadzieję ciągle się kłócę z ojcem mojego dziecka mamy siebie dość nawet nie mieszkamy razem a już teraz mamy siebie dosc...czuje się tak strasznie samotna w tej ciąży, mam dużego doła,mam taki straszny mętlik w głowie bo boje się zostać sama z dzieckiem mam gdzie mieszkać ale bo wszystko będzie na mojej glowie a jemu nie zabronię kontaktów z dzieckiem...mam wrażenie że zmarnowałam sobie życie i tego dzieciątka mam strasznego doła ciągle płacze nie umiem sobie z tym wszystkim poradzić.jakie jest najlepsze wyjście z tej mojej beznadziejnej sytuacji?

Masz bardzo mądrego syna który jak widać jest Twoim wsparciem, najgorsze to wiecznie szarpiący się rodzice dziecko powinno być wychowywane w spokoju i miłości w domu szczęśliwym ale no życie pisze różne scenariusze nie zawsze jest tak jakby się chciało..

Masz bardzo mądrego syna który jak widać jest Twoim wsparciem, najgorsze to wiecznie szarpiący się rodzice dziecko powinno być wychowywane w spokoju i miłości w domu szczęśliwym ale no życie pisze różne scenariusze nie zawsze jest tak jakby się chciało..

Dziękuje za słowa wsparcia, masz rację dam radę jedno dziecko to nie koniec świata dla tego maluszka muszę dać radę

Dziękuje tak zrobie

Wiem ale już tyle razy myślałam że będzie już lepiej w moim życiu a jest coraz gorzej, nie potrafię sobie sama z tym poradzić a nie chce swoich najbliższych zamartwiać bo jeszcze coś im się stanie przeze mnie...

Chciałabym Zając i już się nigdy więcej nie obudzić...tyle już przeszłam myślałam że będzie łatwiej tym czasem jestem w kolejnym bagnet z którego nie ma już wyjścia..