malutka2302

Mógłbyś do mnie napisać na priv bo nie mogę wysłać wiadomości

Witam serdecznie, mam pewien problem i szukam porady otóż mam nowy dom który dali mi rodzice, wykończyłam go sobie nie wszystko tak w miarę możliwości tak żeby sobie zamieszkać, wszystkie swoje oszczędności włożyłam w niego, pojawił się facet planowaliśmy wspólna przyszłość międzyczasie zaszłam w ciążę i urodziłam synka, ale on nie wyobraża sobie mieszkać tutaj ze mną bo chce coś swojego..nie wiem co mam robić włożyłam w to całe swoje serce a on nie patrzy na to tylko na to aby mieszkać w prestiżowym miejscu około 5 km bliżej miasta niż ja teraz...mam już takiego doła że nie wiem co robić, dobija mnie to wszystko..macie jakąś radę na to wszystko?

Wiem że to byłoby najlepsze rozwiązanie nagrywanie ale on czasem wyskakuje z jakimiś tekstami jak burza żeby tylko dogrysc wbić w ziemię, ja przy nim uschalm psychicznie...parę dni temu po kolejnej kłótni powiedziałam mu że jak mu się coś nie podoba to może spadać to jaki był zdziwiony że w ogóle tak powiedziałam Ps. Życzę Ci mój wirtualny kolego Swiąt Wielkanocnych pogodnych i zdrowych, smacznego jajeczka

Mądry artykuł, dobrze napisany tak niestety jest, że to są ludzie niepewni siebie którzy jedynie co potrafią to pokazać swoją wyższość siebie nad innymi, mój w dodatku jest przyslowiowa "zlotowa"...masakra gdzie ja miałam oczy..życie z kimś takim to tylko strach i udręka..

Dziękuję za słowa wsparcia, mądrze mówisz, widać że jesteś doświadczonym człowiekiem w życiu, brakuje mi jedynie odwagi i siły do tego aby to zrobić ale może któregoś dnia obudzę się i stwierdze to koniec i odnajdę ta siłę ze względu na syna...obawiam się jednego ze jak to zrobię to wtedy rozpęta się piekło o dziecko...

Poza tym nasz związek od początku był burzliwy ale myślałam że to się zmieni tak bardzo potrzebowałam kogoś bo byłam po nieudanym związku na którym mi bardzo zależało... Miałam tyle lampek ostrzegawczych które olalam bo nie potrafiłam od niego odejść ponieważ ma na mnie bardzo duży wpływ gdyż z tego co widzę on ma zaburzenia narcystyczne...

W sumie jest mi juz obojętne czy kogoś sobie znajdzie czy nie..mam przez niego depresję, żyć mi się nie chce wszystko robię na siłę, nic mnie nie ciessy...te jego teksty że coraz mniej mnie szanuje powoduje że płakać mi się chce...jest on największym błędem mojego życia...proponowałam terapię rodzinna to stwierdził że nie jest mu to potrzebne...

Taka propocyzje już dostałam kiedyś stwierdził że ja będę siedzieć z dziećmi w domu najlepiej 2dzieci nie będę musiała pracować a on będzie pracował...na co opowiedziałam mu że nie ma takiej opcji ja pracować też zamierzam...nie będę się prosić o każdą przysłowiową złotówkę ani tłumaczyć.

Masz rację, nie mam z nim ślubu i kiedyś sobie obiecałam że jak będę przysięgać przed Bogiem to tylko gdy będę pewna faceta. Masz rację gdy się na prawdę kochają to nie zwracają gdzie...

Partner

Wiesz że to wszystko co piszesz jest w jego przypadku prawda, czytając to co piszesz miałam wrażenie że go bardzo dobrze znasz...tak on by chciał żeby jego ego było spełnione a ja zachwycona wszystkim...tyle że ja taka nie potrafię być bo nie umiem być taka wyrachowana. "Kiedyś czegoś nie chce muszę sprawdzić żeby on też nie chciał"...nie da się tak bynajmniej ja nie potrafię tego uczynić bo jest strasznie uparty jeśli coś sobie postanowi ja nie mam takiej siły przebicia...jest zakompleksiony bo lubi się lansować pokazywać ciągle coś nieswojego aby zrobić uznanie lajki na fb. Taka relacja z taką osoba narcystyczna jest bardzo trudna...czasem mam ochotę się poddać gdyby nie dziecko...

Szczerze seksu już od dwóch miesięcy nie ma bo jeżeli on mi takie teksty mówi to ja nie potrafię bo wszystko siedzi we mnie jestem za bardzo wrażliwa..., nawet jeśli zrobi coś dobrego gdzie pomyśle że może będzie dobrze to zaraz znowu jakieś akcję...już mi wiele razy groził że znajdzie sobie inną bo ja nie daje mu bliskości i go nie umiem przy sobie utrzymac..

Przeraża mnie ta wizja że może będzie chciał odebrać mi syna, bo on jest na stanowisku i wszystko może...

z tym też masz rację, bo tego akurat już doszłam, aby zbytniego entuzjazmu nie okazywac nie ma sensu

Masz rację może za bardzo to pokazuje że boje się zostać sama z dzieckiem bo mnie ta wizja przeraża. Już wiele razy słyszałam od niego że łączy nas tylko dziecko że nie nadajemy się do siebie itp... Ale myślisz że jeśli tak powiem to i on powie że ok to w takim razie ja kupuję drugi dom to się nie wcinać do tego oprócz tego co pisałeś o tych kosztach itp?

Z tym masz rację, nie mam jeszcze na koncie rozwodu ale widzę jakie jest życie tzn jacy są ludzie, później każdy patrzy na siebie i aby tylko nagle zostało jak najwięcej na jego koncie takie życie. Nie chce właśnie sprzedawać tego domu bo to moje jedynie zabezpieczenie w życiu gdzie czuje się bezpiecznie, bo wiem że nikt mnie z dzieckiem z niego nie wygoni a życie potrafi płatać figle już nie raz mnie rozczarowało... Więc planować sobie można a życie zakładać różne scenariusze i tak da od siebie coś innego...

Czuje że odejście będzie nieuniknione.. ciężko mi jest iść na kompromis jeśli on daje do zrozumienia że to na co pracowałam pół życia nienadaje się do niczego najlepiej aby zniszczyło się...patrzy tylko na siebie i swoją rodzinę rodziców brata siostre z moja się nie liczy...

No ja rozumiem wszystko ale to że on nie szanuje tego wszystkiego tylko za wszelką cenę chce postanowić na swoim, zachowuje się tak jakbym w lepiance jakiejś mieszkała..

Szkoda mi tylko mojego synka...który jest dla mnie całym światem...

To nie jest przybudówka tylko nowy dom który ma 3 lata...

Mam wrażenie że przegrałam życie...

Dobrze go nazwales..narcyz...

W domu sami mieszkamy ale moi rodzice mieszkają za plotem obok w jednej linii ale jest ogrodzenie i drzewka także nic nie widac oni już się zorientowali jak jest że nie przychodzą do nas wcale jedynie jak ja pójdę do nich z synem.

No tak, bo w tym serio nie ma logiki...bynajmniej dla mnie