biedna_krawcowa

Ja tu jestem, cały czas, tylko leniuchuję... I ciężko mi się do tego przyznać. trochę jakby grypa mnie brała ale opanowałam kryzys. Ale rozstrój żołądkowo - jelitowy trwa. Wszystko po tych ekscesach kulinarnych. Trzeba chyba wyciszyć się.

racja mariner, własnie takie wnioski trzeba wyciągnąć z tej całej pisaniny :)

szanowny przedmówco, a kto tu mówi i chęci dorównania nastolatkom? Ja przynajmniej nie tęsknię do tych czasów. Zupełny zamęt, wieczny niepokój, brak podstawowej wiedzy na temat życia... Działanie po omacku w wielu dziedzinach życia. ;

Hej!!! Przeżyłam Święta, przeżyję i Sylwestra i dalej pójdzie... hehe Święta przeszły spokojnie aczkolwiek trochę nudno. Atmosfera była przyjazna. Dziś odstawiłam córki do dziadków, żeby sobie parę dni pobyły w mieście. Zresztą to ich pomysł. Aktualnie piję browarka, bo akurat nikt mi za uszami nie prawi morałów, że nie powinnam. Dodatkowo napisał mi przyjaciel, że przywiózł do domu synową ze świeżym wnuczkiem ze szpitala. Jego euforia udzieliła się i mnie... hehe chyba za sprawą tych procentów z piwa. :) Przez święta zepsułam sobie laptop, a raczej system, przez pomyłkę wykasowując urządzenie audio i wszystkie piosenki... Efekt - brak głosu. W serwisie zaradzono problemowi a dodatkowo namówiono mnie na dodatkowa pamięć podręczną. No i dobrze, bo komputer śmiga kilka razy szybciej. Oczywiście ja o kilka dych lżejsza. ale trzeba być dobrej myśli. I nie przejmować się ubywajacą kasą . to w końcu tylko pieniądze....

Ledwo żyję dziś a wcale się nie obrobiłam jak zwykle... Dobrze, ze mam córeczki do pomocy, bo już z wiekiem coraz bardziej wysiadam. Nie mam sił wymyślać ciekawych i porywających tekstów życzeń świątecznych, więc prostymi słowami życzę ZDROWYCH, WESOŁYCH, SPOKOJNYCH ŚWIĄT !!! A na razie dobrej nocki a jutro ostatnie pociągnięcia przed Wigilią.

No tak, racja... ale od tego trzeba zacząć, że nie przykładam się zbytnio do przygotowań świątecznych. Ja już nie mam siły... będzie ładnie, pięknie, mąż przywiezie mi jakieś smakołyki (gadał już coś o winku i koniaczku) ale będzie fajnie do czasu. Ja to znam. Już mi się nie chce starać. Już tyle czasu się starałam i nie zostało to docenione, wręcz przeciwnie. Nie zamierzam przechodzić do porządku nad sprawami finansów. Jeżeli nie ma wspólnoty na tym polu, to ja załatwię sobie rozłączność majątkową w chwili gdy zacznę pracować. Nie mogą mnie wszyscy tak traktować. Przykro mi. Pewnie, ze nie będę obnosić obrażonej miny ale zamierzam o tym porozmawiać. Na razie mam problemy z rodzicami, bo oni tez traktują mnie jak niedorozwiniętą. Chodzi o to, że mój syn zdecydował się zostać honorowym krwiodawcą. Jego dziadek, czyli mój ojciec jak to usłyszał, to zaczął wrzeszczeć na mnie, jak mogłam na to pozwolić... Ja taka zdziwiona, bo powiedziałam o tym żeby się pochwalić, jaki to on jest pozytywny i bezinteresowny... Ale okazało się, ze ja jestem głupia i on jest głupi... Zaznaczam że syn skończył na początku roku 18 lat, jest w klasie maturalnej podobno najlepszego liceum w mieście, uczy się dobrze, jest nie do zagięcia z historii i wiedzy o społeczeństwie, zna się na giełdzie, jest całkowicie samodzielny jeśli chodzi o sprawy bankowo-urzędowo-przychodniane... nie pali, prawie nie pije alkoholu. Nie ma wygórowanych roszczeń finansowych i ciuchowych. Już wie co to praca, np. na budowie. I fakt, że mój ojciec uważa go za głupiego frajera zupełnie mnie zniesmaczył. Moja mama jest tak zdominowana przez niego, że aż mnie to przeraża. Jak ojciec po wydarciu się wyszedł z pokoju, to sama przyznała, że za swoich młodych lat sprzedawała swoja krew. Wtedy było można. I zdrowotnie było z nią wszystko OK. Ale powiedziała to gdy byłyśmy same. A dziś dzwoni do mojego syna i go prosi żeby zrezygnował z tego pomysłu... A ton miała taki jakby go prosiła, żeby nie wyganiał matki z domu. Ja już nic nie rozumiem. Czy oddawanie krwi jest aż tak niebezpieczne dla zdrowia? Przecież czytałam co nieco i wiem wszystko co trzeba. I czuję, ze ojciec już jej wyprał mózg, albo pastwił się nad nią psychicznie przez ostatnią dobę. Jeszcze ni ten stres potrzebny przed Świętami. Powiedziałam mamie o tych moich rozterkach, a ona zdziwiona, że ja się obrażam "bo ojciec taki przecież jest". No to co? Ja go teraz opieprze zdrowo i wygarnę mu i też niech się nie obraża , bo przecież ja taka jestem. Już coraz bardziej narasta we mnie świadomość, ze nie pasuję do tego głupiego świata. :o

Witam, U mnie nic takiego się nie dzieję... a może dzieje, ale nie wiem czy pisać. Trochę radości, ale też trochę przygnębienia. Wkurzył mnie pan mąż bo dzwonił z pracy i w sumie wyglądało na to, że niechętnie mnie słyszy przez telefon. Doszłam do wniosku, ze nie będę odbierać, ale u mnie nie wyświetlają się numery dzwoniących. Niech gada z dziećmi, skoro im powierzył ważne sprawy rodziny. No, musiałam się wyżalić... Mam nową notkę na blogu i tam piszę dlaczego nie lubię świąt. A zresztą wiadomo. Rok temu też o tym pisałam. pozdrawiam Was moje miłe dziewczyny, życzyła bym już Wesołych Świąt, ale myślę, że jeszcze się odezwę.

No, ciesze się, że tak ładnie zinterpretowałaś. Co tam ją przywiodło do życia to sama nie wiem... może jeszcze nie był jej czas... :) Prawdą jest, ze jest ono niedopracowane, można by pociągnąć jakieś filozoficzne wątki w rozmowie z aniołem. Można by więcej o gwieździe. Nie wyślę jeszcze go na Portal Pisarski, bo znów musiała bym poprawiać w nieskończoność. Ale dziś nie chciało mi się już nad nim pracować, bo zaczęłam ciągnąć znów powieść główną.... nie mam jeszcze tytułu. I pierwszy raz od dłuższego czasu jestem zadowolona z tego co napisałam. Strasznie mnie to wszystko bawi i pasjonuje. A tymczasem muszę napisać prace do szkoły i tak mi sIę nie chce.... :( generalnie to co powinnam robić to mi się NIE CHCE !!!

oczywiście trzeba skopiować link i usunąć spację, albo kliknąć link aktywny i wybrać tytuł "Skrzypce Sebastiana"

Jeśli o odstresowanie chodzi to mam dla Was bajkę na dobranoc. Wlepiłam na portalu Granice, ale ja tam nie umiem edytować i musi zostać tak jak jest - trochę niechlujnie. Na PP nie che mi się wklejać bo to wydaje mi się trochę głupie...Ale to w końcu humoreska http://www.granice.pl/opowiadania,skrzypce-sebastiana,3278,1 na blog, gdzie mam inne linki do moich "dzieł" na razie nie będę tego linka wklejać. Dobranoc wszystkim i miłych snów.

Witam, witam, oczywiście dla mnie kawa na początek dnia. Zaraz idę na pocztę, ale szybko wracam i działam, bo wczoraj odblokowało mi się pisanie. Na razie co prawda humoreska... albo coś z fantastyki. Zobaczycie same. Od Mikołaja chcę tylko natchnienia. Tego cudownego stanu, gdzie sprawy widzi się wielowymiarowo. O oczywiście umiejętności przekazania wszystkiego słowami. Zanim mi opublikują na PP to wkleję gdziekolwiek i podam linka dla Waszego relaksu. Na Portalu Pisarskim owa koleżanka z bloga niby literackiego, zaczyna też być agresywna, bo burzą ją komentarze innych i to nie zawsze w sprawie jej utworów. Już się tworzą Towarzystwa Wzajemnej Adoracji a to oznacza dla portalu zejście na psy. Dlaczego ludzie w Sieci musza dawać upust swoim frustracjom? Jeżeli już trzeba trochę pary spuścić, niechże to będzie własny, osobisty blog. Przynajmniej kto nie chce, to nie wchodzi. Miłego dnia życzę. U mnie mróz trochę ścisnął i z nieba leci śnieg... Wow! Jakby ktoś poduszkę puchową rozdarł... :D

Witam, Jak na sobotę to nawet jestem rozkręcona. Jednak nici z działalności artystycznej, bo jest u mnie moja mama i po kolei wynajduje mi domowe roboty. Na blogu mam świeżą notkę, jednak tekstu w niej mało a fotografii więcej, no bo rzecz o lalczynych ciuchach. Może jakaś recenzję zamieszczę, bo ostatnio więcej czytam. Nie mogę się przecież w tym ograniczać do swojej własnej pisaniny ;) U mnie dzień zachmurzony i żeby coś zrobić czy napisać, to trzeba zapalić światło. ABy do Świąt :) a potem to już szybciej wszystko ruszy Miłego weekendu Wszystkim !

Oj nie zaglądałam dziś a tu imprezka... Saro . wszystkiego NAJ NAJ NAJ i przede wszystkim ZDROWIA !!! Mam tutaj przed sobą drinka i wznoszę Twoje zdrowie!

Uraczę się kawką, może mnie chociaż na jakiś czas rozkręci. Siedzę w domu i jak zwykle się obijam... Ale dziś czuję od rana, że dzień będzie twórczy. :D Wczoraj popołudnie było twórcze, bo zrobiłam córce kartkę mikołajkową. Nie mam specjalnych zdolności do tego typu rzeczy, ale moje dzieci to już wcale i na dodatek tego nie cierpią. No to co mam robić, odwalam za nich prace plastyczne i okazuje się, ze nie tylko ja. Moją córkę dołuje sama nauczycielka, bo zawsze mimo jej starań ma jakieś uwagi do pracy. Ja mówię, ze po to w sumie jest nauczycielką żeby je miała. Córka na to mówi, ze nawet jakby sam Matejko namalował pracę to ona też by mu powiedziała co gdzie ma poprawić. Jutro może ruszę tyłek z domu. Porozglądam się. W tym tygodniu nigdzie nie wychodziłam, pracy nie szukałam. Kondycyjnie to jestem do bani - ciągle mi zimno i jeszcze w nocy coś mi wlazło pod łopatkę. Muszę się rozruszać. Miłego dnia życzę wszystkim. Już grudzień i niedługo koniec roku. :) Zawsze jest ta nadzieja, że następny będzie lepszy a w sumie jest nadal to samo...

Dziś byłam na kursie. Urwałam się trochę wcześniej bo jakoś dziwnie się czuję - wszystko mnie boli. Chciałam również zaliczyć drinka, zdecydowałam się na mało romantycznego browarka... Jednak dziwna sprawa - browarek mi nie smakował ani przegryzki do niego. Przypomniałam sobie, że rano nie smakowała mi kawa. To niedobrze - wiem z doświadczenia. Mój maż wpadł do kraju na weekend. Zrobił się bardzo milutki ale ja w dalszym ciągu jestem sztywna. Kolejny raz nie dam się ogłupić. Szłam przez miasto na krótko po zamknięciu sklepów. Spokojnie, że aż nudno. Jedna z wykładających znów nas uraczyła straszną historyjką: Zniknęła kobieta około 50-letnia. Wyszła na chwilę ze szkoły, bo ktoś zadzwonił, że znalazł telefon jej męża. Ona wybiegła i nikt jej nie widział od tygodnia. Zawsze się zastanawiam co się kryje za takimi zdarzeniami. Nie wygląda mi to na porwanie dla organów i do zachodnich domów publicznych... Za to wygląda na zaplanowane przez współmałżonka morderstwo lub na drastyczne, zdecydowane wyjście z domu, ucieczka z paleniem za sobą mostów. Zawsze zastanawiały mnie zdarzenia tego typu. Żyjemy wiele lat ze sobą, z wierzchu wszystko fajnie, nie ma się do czego przyczepić, aż pewnego dnia delikwent znika, żeby zacząć żyć gdzie indziej, najczęściej z kimś innym. Dobra, bo w końcu zacznę powieść pisać. W każdym razie uspokajam Was - nic takiego nie chodzi mi po głowie ,.. :) No to na razie miłej niedzieli życzę.

Jeśli chodzi o pracę, to z ręką na sercu przyznam się, ze szukam tak, aby nie znaleźć... Przeraża mnie kilkugodzinne robienie tego samego. Wszystko jedno czy będzie to spacerowanie po sklepie czy szycie identycznego detalu w szwalni. Podejrzewam też, że będzie narastać frustracja z powodu braku czasu na ukochane hobby. Pewnie, wolny zawód to by było coś... :) tylko wymaga to sporej samodyscypliny. Tak jak niektórzy mówią: "nulla dies sine linea" (ani dnia bez kreski). Tymczasem zdarzają mi się ciągi dni zupełnie bez kresek, nawet bez spojrzenia na przybory... - wszystko jedno czy to maszyna do szycia, szydełko czy edytor tekstu na komputerze. (Bo komputera to dotykam codziennie :) ) Ostatnio sprzedałam kilka małych zazdrosek szydełkowych i już jestem w lepszym nastroju. No Święta i każdy myśli o przyozdabianiu. Jeśli chodzi o grafomaństwo, to raczej ciężko się z tego utrzymać. Chyba że jest się autorem kilku bestselerów. Jedna z koleżanek pisząca na literackim blogu opowiadała o jakichś pieniądzach z wydawnictwa za opowiadania. Pisałam do niej ale nie odpowiedziała mi co to za wydawnictwo. Od czasu do czasu ktoś w komentarzach wytknie jej grafomaństwo i bujanie na temat wydawnictwa. Ona wszystkie niepochlebne opinie na bieżąco kasuje. Nawet, te które zawierają wskazówki odnośnie warsztatu. Tak naprawdę to moje kawałki przy jej pisaniu to literatura wysokich lotów .. haha. Ale ja bym się nigdy, przenigdy nie nazwała pisarką. Napisałam jej coś to mnie wyzwała... nie spotkałam się jeszcze z takim megalomaństwem. Ale parafrazując pewną piosenkę: "Pisać każdy może..." no i Internet wszystko przyjmie. O wiele więcej niż papier. Z czego i ja też skwapliwie korzystam. Tak wiec powinnam chyba zacząć od narzucenia sobie pewnej dyscypliny. KONIEC Z ROZMEMŁANIEM !!!

Faktycznie już mnie zmroziło. Nic mi nie wychodzi. Poszłam do największej Galerii w mieście i oglądałam ją. Pracy nie znalazłam, ale za to się zdołowałam... Miała bym codziennie patrzeć na te wszystko, a po miesiącu za pobory kupić sobie 2-3 rzeczy z tego? Albo jedną rzecz. Nogi mnie rozbolały i usiadłam. Wtedy zobaczył mnie jeden mój taki znajomy, żołnierz, który był na misji... Pogadaliśmy a potem zaoferował mi podwiezienie do centrum. Oczywiście nowy samochód terenowy z salonu. Ale akurat tego to nie zazdrościłam. Tylko, ze zawsze wydawało mi się, że STAMTĄD wracają ludzie w fatalnym stanie psychicznym, a tymczasem to wesołek i optymista. A może taka moja natura, że potrzebuję się dołować? Po południu byłam w gimnazjum na dyskotece. Przesiedziałam i przespacerowałam 4 godziny. Byłam jako pomoc przy opiece nad młodzieżą. Młodzież akurat była nadzwyczaj spokojna. Nie wiem po co tylu opiekunów się tam kręciło. Ale przepisy przepisami. W weekend mam zajęcia w szkole i znów mi się nie chce... Ale muszę niestety przypilnować tej sprawy. Zaczęłam, to postaram się skończyć. Zwłaszcza, że mój mąż nie może się doczekać mojego wyjazdu za granicę i dodatkowej kasy z mojej pracy. Na razie nie wyrywam go z marzeń, nich się dalej łudzi . :D Zimno dziś. Ale pozdrawiam Was cieplutko. :)

Oj nie wiedziałam, że leniuchowanie to takie nieprzyzwoite jest, że aż słowo podlega ocenzurowaniu... ;D

Witam, witam Oczywiście leniuchuję, byłam tylko rano na zakupach. Na tygodniu z zaplanowanych spotkań towarzyskich wyszło tylko jedno. Z drugiego zrezygnowałam, bo wcześniej zmarzłam na mieście i nic już mi się nie chciało. Szukam niby pracy i wtedy przeszłam się po galeriach, przynajmniej tych w centrum. Tak się zastanawiam ile te sprzedające zarabiają, skoro tam nie ma prawie wcale ruchu. Te pieniądze to odwieczny problem. Na razie chyba zajmę się lalkami, poszyłam już ale nie mogę zrobić fotek, bo ładowarka do baterii mi sfiksowała. Chyba, ze telefonem, ale też nie moim, bo to żaden nowoczesny model. Życzę wszystkim miłego weekendu.

Oczywiście ja zapełniam jakiś brak w jego życiu i odwrotnie. U mnie też pełno czarnych dziur. Dodatkowo ma problemy a mnie wypada wysłuchiwać. I siłą rzeczy przejmuję się, jakbym mało miała własnych. A przecież świata nie zbawię i raczej nikomu nie pomogę. Mogę tylko "przytulić" na odległość. Co do pracy, to faktycznie boję się, bo nie jestem chyba w stanie zmobilizować się do czegokolwiek. Nawet do rannego wstawania. Chodzę rozmemłana do 9 godziny. Jutro i pojutrze mam wyjście "do ludzi" i już teraz w panice myślę jak by tu się ogarnąć, nie tylko wyglądowo. :o Bo prawdą jest, że najchętniej została bym w domu, razem z moim rozmemłaniem. Ale nie mogę się poddać. Ciesze się, ze na naszym topiku od czasu do czasu jest zamiecione troszeczkę. ;) Aż od razu przyjemniej się robi. miłego dnia, mimo szarej pogody

Witam Was. JA zwykle zaglądam a nie piszę... Tak, własnie w jednej z tych spraw chodziło o szczerość moja nadmierną. Myślałam, że każdy wie, ze jestem bardzo bezpośrednia, więc można się niektórych spraw ode mnie spodziewać. Przyjaciółka się nadal nie odzywa, ale przyjaciel odezwał się za dwie doby skruszony i pogodzony. Inna moja koleżanka mówi o tym: "To musi być miłość"... :D A tak naprawdę to każde o każdego było zazdrosne. Do tej pory nie wiem o co chodziło. Przyjaciółka prała mi mózg, domagając się radykalnych posunięć typu rozwód, podział majątku i zerwania wszelkich kontaktów z przyjacielem. Przyjaciel, jak to facet, nieśmiało domagał się konkretów. Teraz już wystarczy mu nawet internetowy kontakt, byle by tylko był. A mnie się z niczym nie śpieszy... ja mam czas. Chodzę i narzekam. Komu popadnie. Jeden ze znajomych siłą mi wydarł moje CV i wysyła gdzie popadnie. To odpowiedź na moje labiedzenie w sprawie braku pracy. Z tym że szukałam tak, aby nie znaleźć. A teraz pytanie: Czy słyszał ktoś, aby 49-letnia kobieta znalazła pracę. Ale nie jakąkolwiek, tylko taką, z której była by w pełni zadowolona? :o Bo nie wiem czy już mam się bać, że coś znajdę. ehh, rozleniwiłam się i klapnęłam na dobre . :( trzeba coś z tym zrobić

Ja trafię na zbokola? Z moim pechem? Raczej nie... ;D u mnie też chłodno chociaż słonecznie. Planuje się dziś wziąć za jaką poważną robotę... Jeszcze nie wiem jaką. miłego dnia !

Całe szczęście, że mnie chandra na razie omija. Może to zasługa ładnej pogody a może miłych ludzi, których spotykam na swej drodze. Dziś szłam kilometr przez las do swojej miejscowości, znaczy maiłam w zamiarze, ale bardzo miły pan zatrzymał się i mnie podrzucił. Ja to myślę, że zobaczył z tyłu wysoką laskę w dżinsach-rurkach i z burzą rudych długich włosów i ciekaw był co to za jedna. Jak się obejrzałam to już wiedział....hehe ale mu nie wypadało się zerwać i uciec hahaha Mała rzecz a cieszy.

Witam, witam, u mnie wszystko w porządku. Uraczę się kawką. Mam po porostu latane, intensywne dni i jeszcze mnie wena dopadła. Pisałam swoją grafomanię. Wczoraj jechałam w zatłoczonym busiku i przyszedł mi pomysł na opowiadanie. Tytuł "Skrzypce Sebastiana"... No to już wiadomo o co chodzi hahaha... Tak więc chciałam na szybko złapać pomysł, ale i tak jeszcze nie wszystko skończone. Sebastiana tam mało, ale się przewija... hehehe. Jestem w świetnym humorze ostatnio, bo ktoś zdiagnozował u mnie lekkiego świra ale już nadającego się do terapii. Sam z tego konfliktu jednak wyszedł z konkretną depresją. Jeśli o mnie chodzi, to nadal dobrze mi ze sobą. Wszystkim życzę takiego stanu. :) Miłego dnia wszystkim!

Witam, Już szykuję się do wyrka bo mnie ciągnie... te leki przeciwzapalne powoduję senność u mnie. Dziś wiele nie zdziałałam, ale mam już uszyte trochę ubranek dla lalek. Mogłaby być dokumentacja na blogu, ale niestety już od piątku zajęcia, a jutro wyjście "do ludzi" ;) Literatura leży... aczkolwiek przybył jeden wiersz, który jest w najniższym linku na blogu. Najciekawsze są jednak te komentarze, które w sumie pokazują, że jestem w dobrym miejscu... hihi. Dwa z nich są od facetów!!! I to jak najbardziej pozytywne. Mała rzecz a cieszy grafomankę. :D dobrej nocki wszystkim