Zmęczona życiem 93

Skad ja to znam... Jestem w takiej samej sytuacji. Chodze do liceum, wiec mam kilka kolezanek, ale z zadna nie mam tak dobrych kontaktow jak bym chciala. Nie wiem czemu jestem takim odludkiem. Ostatnio dlugo sie nad tym zastanawialam i wydaje mi sie, ze wina w duzej mierze lezy we mnie ale... Kilka lat temu przezywalam najgorszy czas w moim zyciu spowodowany smiercia pewnej osoby, nie moglam ulozyc sobie zycia na nowo a mialam 15 lat. Mialam w klasie kolezanke, ktora zawsze uwazalam nawet za przyjaciolke, jednak ta osoba w ogole mi nie pomogla. Unikala kontaktu ze mna, udawala ze nic sie nie dzieje. Nie tego sie spodziewalam... Pamietam, ze od tamtej pory zaczelam czuc niechec do roznych spotkan itd. Teraz jest to samo. Nie moge liczyc chocby na najmniejsza pomoc ze strony kogokolwiek, mimo iz ja zawsze staram sie dac z siebie wszystko. Siostra mowi ze jestem glupia, bo dalabym wszystko, a w zamian nie otrzymala nic i tak jest zawsze. Z czasem przywyklam do tych samotnych wieczorow, do samotnych przechadzek, siedzenia w pokoju. Nie mam innego wyjscia. Probowalam, ale nie potrafie sie przelamac. Dzis mijalam kilku moich znajomych. Wszyscy w grupie, usmiechnieci, maja siebie. Ja nie mam nikogo procz rodziny i to jest przykre... Wiem, ze mam jeszcze czas na przyjazn, milosc itd, ale co z tego skoro dzis czuje sie fatalnie i nie mam ochoty patrzec w przyszlosc. Ona i tak jest zawsze taka sama...