kolezanka 2525

Mojej koleżance niedawno ginekolog powiedział, żeby absolutnie się nie szczepiła, jeśli chce mieć kiedyś dzieci. Jest tyle powikłań i śmierci po tym eksperymencie, że głowa mała. Po szczepieniu lekarza już nie będzie obchodziło, jak coś się stanie. Jakoś dziwnie wiele znanych mi osób po szczepieniu ma albo zapalenie mięśnia sercowego, albo jakoś dziwnym zbiegiem okoliczności, tracą siłę, werwę, muszą częściej odpoczywać. O tym już nie mówią, tylko każą się szczepić. Niech każdy robi, jak uważa, ale żaden lekarz nie powinen nikogo do tego eksprymentu namawiać.

Ja karmilam 9 miesięcy i chociaż dziecko nie chciało tak łatwo zrezygnować z piersi, to ja już miałam dosyć tego karmienia i chciałam przejść na butelkę. 3 tyg zanikał mi pokarm.

Moje dziecko nie raczkowało w ogóle, tylko pełzało, a chodzić zaczęło w wieku 9 miesięcy.

Ten cały covid, to jedna wielka zagadka.

Robiliście sobie badanie ilościowe przeciwciał? Moja koleżanka ma ich 122. To dużo, czy mało ? Na ile to może wystarczyć? Orientujecie się może?

Ja przed pozytywnym testem, nie czułam żadnych oznak ciąży. Do czwartego miesiąca około, czyli do pierwszych ruchów, w ogóle nie czułam, jakbym była w ciąży.

1200 po pół roku? To bardzo dużo, ale też po szczepieniu. Znam dwie osoby, które po szczepieniu tych przeciwciał miały bardzo mało. Ciekawe, od czego to zależy.

Karolcia, a jak długo po szczepieniu bądź chorobie mają taki poziom przeciwciał?

A możliwe, że taki poziom przeciwciał może być miesiąc po covidzie? Czy raczej taki poziom przeciwciał sugeruje przechorowanie dużo wcześniej?

Tak? Tak to działa? To po co robią takie badania dzieciom przed szczepieniami, żeby w razie czego poczekać ze szczepieniem?

Moje dziecko w tym wieku budziło się 2 godziny mniej więcej, ale mojej bliskiej koleżanki córka potrafiła tak spać. W ogóle okazała się być nieproblemowym dzieckiem nie licząc tego, że bardzo nie lubi sprzątać zabawek, a ma już 6 lat :)

Mam jedno dziecko i więcej dzieci mieć nie chce. Jak tu ktoś pisał, macierzyństwo jest przereklamowane i choć kocham moje dziecko najbardziej na świecie, to drugi raz nie chcę przez to wszystko jeszcze raz przechodzić. Ciąża i poród wyniszcza organizm i jeden się szybko zregeneruje, inny nie, a wychować dziecko trzeba. Mi szkoda mojego zdrowia na powtórkę, bo najmłodsza już nie jestem.

Każdy jest inny, ma inną wrażliwość, inne priorytety, które kształtuje życie. Znam parę jedynaków, którzy się pobrali i też mają jedynaka. Jedni tak, inni tak. Ja tłumaczę sobie to jeszcze inaczej. Gdyby nie brak rodzeństwa, to nosiłabyś inny "krzyż". Czy lżejszy, kto to wie. Zawsze się z czymś zmagamy. Tak już to życie jest urządzone. Polecam psychologa. Korzystałam kiedyś, bo niestety życie w mojej rodzinie to na mnie wymusiło. Trzymam za Ciebie bardzo kciuki.

Mam dobry kontakt ze swoim rodzeństwem. Ja jednak byłam tą przysłowiową "wpadką" i czułam to, że nie jestem rodzicom "na rękę", bo okazywali mi to. Wszystkiego w domu brakowało. Pieniędzy, miłości, czasu, zrozumienia itp. Być może kiedyś będę żałowała, że moje dziecko nie ma rodzeństwa, ale na chwilę obecną, nie będę robiła nic wbrew sobie.

Ja pochodzę z wielodzietnej rodziny i też wolałabym, żeby mnie nie było. Rodzeństwo nie gwarantuje NICZEGO tak naprawdę. Psycholog. Koniecznie terapia w Twoim przypadku. Sama mam jedno dziecko i nie planuję więcej i mimo, że czasem narzeka, że nie ma rodzeństwa, w ogóle mnie to nie rusza, bo z doświadczenia wiem, jak to bywa wśród rodzeństwa.

W moim przypadku było tak, że 28 grudnia miałam miesiączkę, 20 stycznia test miałam już pozytywny ( wtedy mam krótkie cykle), 25 stycznia byłam u lekarza i ciąży nie stwierdził. Dopiero 10 lutego, jak byłam na kolejnej wizycie, już dziecko miało 6 mm. Nie ma co zbyt wcześnie iść. Jak około 25 czerwca byś poszła do lekarza, to na pewno już byś się czegoś konkretnego dowiedziała.

Bardzo małą, chociaż NMPR uczy, że w sprzyjających warunkach, w ciążę można nawet zajść 6 dni przed owulacją.

Ja szukam już około pół roku. Mam fajnego doradcę zawodowego i kilka razy już miałam jakieś propozycje, ale nic z tego nie wyszło. No nic. Liczę, że niedługo już pójdę do tej pracy :) Tobie Autorko i innym Mamom w mojej sytuacji, również życzę powodzenia :)

Wolna kobieto - nie oceniaj, bo nie wiesz, dlaczego niektóre kobiety nie pracują, tylko zajmują się dzieckiem. Ja też szukam pracy po kilku latach bycia z dzieckiem w domu i mam podobny dylemat co autorka. Póki co, śledzę, szukam i mam nadzieję, że już niedługo jakaś fajna praca mi się trafi.

Do 4 miesiąca, gdyby nie test i usg, wcale bym nie powiedziała, że jestem w ciąży. Nic, absolutnie nic się nie czułam inaczej, niż przed ciążą. Ani żadne kłucie, ani ból. Nie doszukuj się objawów na siłę, bo organizm potrafi płatać figle.

To wszystko zależy od organizmu. Ostatni cykl zaowocował u mnie owulacją w 3 dniu cyklu, potwierdzoną bólem owulacyjnym i pozytywnym testem owulacyjnym, a po 14 dniach, czyli 17 dnia cyklu dostalam.okres. Teraz owulację miałam 10 dnia cyklu i tak mam najczęściej, ale zdarza się, że w okres mam owulację. Dodam jednak, że jestem już po czterdziestce i to pewnie dlatego te cykle są u mnie różne.

Też mam jedno dziecko i to, czy zdecydować się na drugie, zależy tylko i wyłącznie ode mnie i od tego, czego naprawdę chcę. Nie chcę mieć drugiego dziecka i to, czy ktoś uważa tak, czy tak, nie ma dla mnie znaczenia. Zastanów się dobrze, czego Ty chcesz i Ty decyduj. Nie mama, nie przesądy, tylko Ty.

Znam historię dziewczyny z bezwodziem, której dziecko też nie przeżyło. W siódmym miesiącu się urodziło i w złym stanie. Dziewczyna po kilku latach znów zaszła w ciążę i tym razem z ciążą i z dzieckiem wszystko było ok. Trzymam kciuki.

Ja kupuje testy na allegro, 50 szt za 30 zł około. Różowo-białe. Cykle mam różne, ale mam to szczęście mieć dosyć silny ból owulacyjny. Jak tylko zaczynam go odczuwać, to robię test. Czasem już 3 dnia cyklu, czyli w trakcie okresu mam owulację. A jeśli cykle miałam 24 dniowe, to testy robiłam kolo 8 dnia cyklu. Nie każdemu te testy pokażą owulację. Mi akurat pokazują.

Też mam 5,5 letnie dziecko i też zdarzał się taki czas, że mimo iż odpieluchowany, zaczął robić przez jakiś czas w majtki. Nie wiem dlaczego, tak się działo, ale po kilku dniach mijało. Nie wywieraj presji na dziecku, nie krzycz, poczekaj, minie. A może córka miała ostatnio jakieś stresowe sytuacje?