karola2812

Te plastry to wymus rodziców?

Kobieto jestes pelnoletnia-to ty decydujesz o sobie.Całe życie bedziesz pod ich wpływem?to skonczysz jak siostra!

Przepraszam za ststwierdzenie ale twoja siostra to dzieciak i stara panna,nie słuchaj jej wogóle

Jak ci się oświadczył to znak że będzie ok.Podniesiesz się z nami będzie ci lżej a i zobaczysz że któregoś dnia nam napiszesz że zobaczylas 2 kreseczki.

Pestka22 gratulacje,uważaj teraz na siebie i fasolinke,dbaj o nią!

Ty sama bedziesz wiedziala czy chcesz i kiedy.Powiedz swojej siostrze żeby zajęła się sobą,że nie jestes dzieckiem.Potrzebujesz wsparcia a nie wyrzutów.Ma 30 lat,ja 31 i nigdy nie powiedzialabym czegoś takiego.Ale z drugiej strony pewnie martwi się o ciebie

Jak chłopak cie wspiera?

ILE twoja siostra ma lat??Takie gadki to historia.

I nie jesteś głupia-szybko doroslas,ale to że przezywasz taką tragedię -my doskonale wiemy.Kto tego nie przeżyje to nie zrozumie.

Może powinnas porozmawiac z rodzicami?O co oni się gniewaja?

Czy zagląda tutaj jeszcze ktoś???żeby porozmawiać o stracie???

Kochane siedze sobie a mój M chrapie niemiłosiernie,moja Wiki spi aj ja tutaj.Czytam jak długo to może potrwać,kiedy będę mogla starać się?Psychicznie-szczerze mówiąc jest ok.tylko ta moja niecierpliwosc jest okropna.Dzisiaj mój M jak wrócił z pracy pytał znowu kiedy zaczynamy,chyba też już doczekać się nie może.

Mar będzie dobrze.Rodzice teraz pewnie maja wyrzuty sumienia.Nawet obwiniają się o to wszystko.Aby dojsc do siebie potrzeba czasu.Każda z nas potrzebuje tego.Czas leczy rany.Jesteś młodziutka,jeszcze urodzisz gromadke zdrowych dzieciaczkow.Ja jestem starsza i też niedawno straciłam moje szczęście,jak poczytasz trochę forum to zobaczysz że każda jest po przejściach,niektóre już urodziły,inne są w ciąży a reszta albo się stara albo jest po stracie.Nikt tu cie nie będzie dolowal bo mamy ten sam problem.Pisz śmiało -takie wygadanie daje dużo siły i optymizmu.Jak twój chłopak zareagował na to wydarzenie?Co mówił?był z Tobą?

Mar będzie dobrze.Rodzice teraz pewnie maja wyrzuty sumienia.Nawet obwiniają się o to wszystko.Aby dojsc do siebie potrzeba czasu.Każda z nas potrzebuje tego.Czas leczy rany.Jesteś młodziutka,jeszcze urodzisz gromadke zdrowych dzieciaczkow.Ja jestem starsza i też niedawno straciłam moje szczęście,jak poczytasz trochę forum to zobaczysz że każda jest po przejściach,niektóre już urodziły,inne są w ciąży a reszta albo się stara albo jest po stracie.Nikt tu cie nie będzie dolowal bo mamy ten sam problem.Pisz śmiało -takie wygadanie daje dużo siły i optymizmu.Jak twój chłopak zareagował na to wydarzenie?Co mówił?był z Tobą?

Ale jest pewien minus-aby isc na l4 to musi minąć 90 dni składkowych.

No tak.Ja właśnie tak mam ale to nie są duże pieniądze.Ja teraz do końca lutego mam pół etatu i płace miesięcznie 20,90 na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe ale mam gwarancje że gdyby coś to Zus będzie płacić.

Cudna...będzie dobrze.Zobaczysz,że pod koniec roku będziemy pisać o porodzie.

No tak ale czemu nie płatne?

Aisha a czemu nie poszlas na l4?przecież tobie też przysługiwało zwolnienie!

Kochana dziekuje za zyczonka.To miłe!Jak na to wpadłaś?-myślałam że tego nikt nie odgadnie,

A z konfliktem to się nie martw.Mam znajomych gdzie ona ma 35 lat i troje dzieci.

Każda ma inaczej.Ja nie miałam zabiegu a plamienia mam od piatku-soboty.

Mondziula to jeszcze raz gratuluję!!!Napewno będzie dobrze.Musi być!!!Powodzenia.

Kochane,mam wszystkiego dość.Wkurza mnie to plamienie,te świętai nawet źle położona lyzeczka.Ogólnie dopadł mnie zły nastrój,przygnębienie.Mój M dopytuje kiedy zaczynamy starania,bo chciałby na następne świata abyśmy byli już w 4.

Aisha kochana moja,uważaj bardzo na siebie.Musi być przecież dobrze.Oszczędzaj się bardzo.Leniuchuj jak bedziesz mogła.U mnie tak sobie.Czekam na światełko bo mnie ten fakt dobija.