Agnik24

sprawdziam betę i dupa- nie udało się. Jestem załamana i chce mi się ryczeć. Nie mam nawet ochoty się dalej starać. Najwyraźniej wracają mi objawy, które przed ciążą miałam na okres i to mnie zmyliło. A na domiar złego spotkałam akurat dzisiaj sąsiadkę, która rodzi miesiąc wcześniej niż ja miałam rodzić i ile razy ją widzę, to przeżywam katusze. Próbowałam z wiesiołkiem i też nie pomógł. Nie wierzę, że nam się uda.

Koniczynka79 Aż mnie ciarki przeszły, gdy czytałam Twój wpis. Idź czym prędzej do lekarza. Mam nadzieję, że wszystko będzie dobrze. Nie zawsze plamienia oznaczają coś złego, ale to na pewno musisz skonsultować z lekarzem x Nowa30 strasznie mi przykro z powody Twojej straty, zwłaszcza, że tak długo się staraliście. Dziwię się, ze lekarz miał takie podejście, bo po takim czasie starań powinien był Cie otoczyć szczególną opieką. Trudno jednak stwierdzić, czy mógł w jakikolwiek sposób pomóc. Ja brałam progesteron od samego poczatku, bylam otoczona dobrą opieką, a i tak straciłam dziecko. Na pewne rzeczy nie mamy wpływu. Ale to nie zmienia faktu, że mógł się bardziej Tobą zainteresować- według mnie. Nie poddawaj się Kochana, wcale nie jest powiedziane, że teraz znów będziecie się tak długo starać- może zobaczysz 2 kresi szybciej niż się spodziewasz. x Sohvi, Karola, Paatii, Akinom, Now, Doris cieszę się, że u Was wszystko dobrze. Jeszcze trochę i bedziecie mieć swoje maleństwa przy sobie :) ale ten czas szybko leci ... x a ja w czwatek powinnam dostać @. Modlę się, żeby nie przyszła. Nie chcę się nakręcać, ale mam takie objawy jak miałam w ciązy. Powiększone i bolące piersi. W ubiegłą środę pobolewało mnie podbrzusze - a wtedy mniej więcej mogło przypadać zagnieżdzenie, jesli doszło do zapłodnienia. Kawa jakoś mi nie smakuje. Przed ciążą piersi mnie zawsze na @bolały, a po poonieniu juz nie. A teraz do @ jeszcze trochę, a już bolą. I nie wiem, czy to objaw ciąży, czy po prostu mój organizm wraca do stanu poprzedniego. Chciałabym jutro iść na betę, ale boję się, co zobaczę. Nie wiem, czy wytrzymam do czwatku z testowaniem.

anka8403 przykro mi bardzo, że straciłaś dzidziusia jak my wszystkie. Gdy czytam Twoje posty, to przypominam sobie, że czułam się dokładnie tak, jak Ty, więc doskonale Cię rozumiem. Też dokładnie w 9 tygodniu dowiedziałam się, że serduszko mojego dzidziusia nie bije. Doskonale pamiętam, co wtedy czułam. Mimo, że minęło już 3,5 miesiąca,to płaczę na samą myśl o tym, że mogłam teraz nosić w brzuchu moje . maleństwo. Kochana, jak tylko będziesz gotowa i lekarz pozwoli, to próbujcie dalej i trzymam kciuki, żeby się udało. Musimy wierzyć , że zostaniemy wkrótce mamusiami. x Ja zaczęłam nową pracę, poznaję mnóstwo nowych ludzi i nieraz pada pytanie czy mam dzieci. Łzy mi się wtedy zbierają. Odpowiadam, że nie, bo nie chcę obcym tłumaczyć, ale z drugiej strony czuję się, jakbym zdradzała moje dziecko, nie przyznajac się, że byłam w ciąży. Straszne to jest uczucie. Za 2 tyg mam ślub i własnie wtedy powinnam dostać okres. Tak bym chciała, aby nie przyszedł. To byłby najpiękniejszy prezent ślybny. x Pozdrowienia dla Was wszystkich Dziewczyny

cześć Dziewczyny dawno sie nie odzywałam. Ale tutaj się dużo dzieje, aż nie byłam w stanie wszystkiego przeczytać i trochę sie pogubiłam. Gratuluję 2 kreseczek tym z Was, które już je zobaczyły. Trzymam za Was kciuki :) przykro mi, że dołączają tu nowe dziewczyny, które straciły dzieciątka. Widać, że niestety wielu z nas dotyczy ten próblem. Widze, że piszecie o wiesiołku i mam w związku z tym pytanie- czy już w pierwszym cyklu powinno być widać więcej sluzu po nim ? My wrócilismy do starań. Wczesniej nie miałam problemu ze śluzem, a teraz mimo, że biorę wiesiołek i powinnam już mieć dni płodne, to śluzu nie ma :(

Dziewczyny Życzę Wam zdrowych i spokojnych Świąt spędzonych w gronie rodzinnym... dużo dużo miłości i radości ...

Aniołek 23, dziękuję, mam nadzieję, że to będzie piękny dzień :) duże miałaś wesele ? właśnie w ubiegłym tyg.pokłóciłam się z narzeczonym z tych nerwów i nadmiaru obowiązków, a na końcu sama już nie wiedziałam o co mi tak naprawdę chodzi. Chyba po prostu emocje puściły. Oczywiście ryczałam cały wieczór później, że bez sensu wszczynam kłotnie, Najgorsze, że ja teraz siedzę w Warszawie ( a jestem z Poznania). Po świętach z powrotem do Warszawy i tak do połowy kwietnia. trzeba przecież przymiarki sukni robić, próbnego fryzjera, kosmetyczkę itd. Nawet nie mam kiedy, skoro mnie nie ma w domu. A jak wrócę do Poznania i zacznę pracę na swoim stanowisku, to pewnie na początku do wieczora będę pracować, żeby wszystko ogarnąć. Przydałby mi się choć tydzień wolnego. Mam nadzieję, że w nowej pracy chociaż 2 maja dadzą mi wolne, żebym miała długi weekend,

Cześć Dziewczyny Jakiś czas mnie nie było i widzę, że przybyło ciężarnych... Pati, 9 tygodni, Azja , gratuluję i trzymam kciuki :) niestety widzę, że przybyło też Dziewczyn po stracie maleństwa :(. Sitarowa, a u Ciebie nadal brak @ długo bardzo. Może coś na wywołanie jednak dostaniesz przy następnej wizycie. Sohvi, dziękuję, że o mnie pytasz. Asiu, jak Filipek? A ja... Po tym, jak dostałam ostatni @ załamałam się znowu i bałam się tutaj zaglądać. Czytanie o ciążach mnie dołowało, bo sama nawet nie mogę się starać, a czytanie o kolejnych poronieniach mnie przeraża. Mam ciężki okres, bo tak, jak pisałam wcześniej, likwidują moj dział. Poronienie, utrata pracy, bardzo mi się to odbiło na psychice. Nieraz nie kontroluję swoich emocji i zaczynam ryczeć z byle powodu. Na szczęście od razu znalazłam pracę i zaczynam zaraz po świętach. Jednak najbardziej cierpię z powodu utraty dziecka i nowa praca mało mnie cieszy. Jedyne to dobre, że nie będę na bezrobociu. Czeka mnie seria szkoleń. Przez to zamieszanie w głupiej pracy ani nie możemy się o dziecko starać, ani nawet do ślubu w maju nie mogę się w spokoju przygotować, bo wszystko kręci się wokół pracy. Zmęczona już tym jestem. Miałam już dobrą pracę, przyszedł czas na dziecko i w jednej chwili wszystko się powywracało do góry nogami. I teraz od nowa... Dziewczyny, O każdej z Was myślę bardzo ciepło i życzę Wam zdrowych dzieciaczków. nie piszę do każdej z osobna, bo przy tylu wpisach nie jestem w stanie przeczytać wszystkiego. Trzymajcie się Kochane.

wynik bety 1,2 czyli brak ciąży. Mam strasznego doła. Nawet fakt, że dostałam nową prace mnie nie cieszy. Kolejnych starań nie będzie i o dziecku w najbliższym czasie mogę zapomnieć

Asiu Naprawdę wspólczuję Ci , że Twoja mama tak się zachowuje. Nie mogę tego zrozumieć, jak matka może tak traktować własne dziecko. Trudno się czymś takim nie przejmować, ale dobrze, że próbujesz się od tego oddzielić i skupić na męzu i Filipku. A może mama kiedyś zrozumie, jak bardzo Cię krzywdzi. Sitarowa Zadzwoń lepiej do tego lekarza. Może mowinnaś dostać coś na wywołanie okresu Dziewczyny Ja dziś nie wytrzymałam i poszlam zbadać beta hcg. Czekam na wynik. Nie czuję się ani na ciążę ani na to, żebym jutro miała dostać @ jednye co mnie niepokoi to moj apetyt. Ja mało jem i jestem szczupła, a od kilku dni jem za 3. Ciągle jestem głodna, a jak nie jestem głodna, to mam po prostu ochotę i jem nawet o 22 godz. Jeśli to nie ciąża, to muszę się opanować, bo przytyję i się w sukienkę ślubną nie zmieszczę. A tak naprawdę, to sama nie wiem, jaki wynik bym chciała. Mam poczucie, że im więcej czasu od poronienia mija, tym bardziej się boję ciąży. Chcę mieć dziecko, ale ogarnia mnie przeraźliwy lęk, tym bardziej jeszcze jak przeczytałam wypowiedzi dziewczyn, które po poronieniu szybko zaszly i znów poroniły. Chyba nigdy się tego lęku nie pozbędę

Patii, będzie dobrze tym razem :) oszczędzaj się i myśl pozytywnie. Super, że Wam się udało. Ja mam w środę dostać @. Tak bardzo bym chciała, żeby nie przyszła. Dzisiaj mam takie dziwne uczucie ciągnięcia i kłucia w lewej pachwinie i zaczynam sobie wkręcać, bo w ciaży też tak miałam. Bronię się jednak przed tymi myślami jak mogę, bo nie chcę sobie niczego wmawiać, a później być zawiedziona. Choć pewnie i tak będę, bo wcale nie czuję, zebym miała być w ciąży. Przyjdzie @ i po nadziei :( Ciągle martwiąca Wiem doskonale, co czujesz widząc ciężarne znajome - ja czuję dokładnie to samo. Może już tak często nie reaguję płaczem, jak na początku, ale serce boli za każdym razem. Wiosna 24 Przykro mi bardzo, ze przeszłaś to samo, co my wszystkie tutaj. Mojemu dzidziusiowi tez serduszko przestało bić. Jeśli mogę coś poradzić, to po zabiegu lepiej jednak odczekaj trochę. Idź na wizytę kontrolną i zobacz, co wtedy lekarz powie. Lepiej nie ryzykowac zbyt wczesną ciażą po zabiegu

Patii Kochana, gratulacje... jeszcze kilka dni temu pisałyśmy o Twojej ,,niewiadomej" owulacji, a tu widzisz ... :) miałaś jakieś objawy/ przeczucia, czy tak po prostu zrobiłaś test i wyszedł ?:)

Kobietki, wszystkiego naj naj najlepszego w tym naszym Dniu Kobiet :) Tym, które nie są w ciąży życzę, abyście w końcu zobaczyły 2 kreseczki i szczęśliwie donosiły ciąże. Tym z Was, które już noszą dzieciątka pod sercami - aby urodziły piękne zdrowe Maleństwa. Szczęśliwym mamom życzę, aby dzieci zdrowo rosły i żeby macierzyństwo sprawiało mnóstwo radości. Ja dostałam dziś fajny prezent na dzień kobiet - nową pracę. Dobrze się złożyło, bo po likwidacji mojego działu, automatycznie przejdę do innej firmy i nie będę miała żadnej przerwy w zatrudnieniu. Smutno mi tylko, że ta cała nieszcześliwa sytuacja z pracą opóżni ponowne starania o dziecko. Mimo to jednak dobrze, że przynajmniej nie muszę się marwtić o dalsze zatrudnienie.

Patiii, Beznadziejnie na tych wyspach pod względem dostępu do lekarza, tym bardziej jak kobieta jest w ciąży lub stara się o dziecko, albo tym bardziej - gdy poroniła i nie wie, co dalej. Nie rozumiem tego, że nie wspomagają ciąży w I trymestrze. Przecież czasem to jest tylko kwestia hormonów, których podanie podtrzyma ciążę, a ich brak spowoduje poronienie. Tak sobie myślę - może kochajcie się przez cały cykl co 2 dni, czerpcie z tego dużo przyjemności i na dni płodne też na pewno tym sposobem traficie :) mówię poważnie. O sobie mogę powiedzieć, że mimo, ze bardzo jestem nastawiona na ciążę, nigdy nie traktowałam seksu jako konieczności w celach prokreacyjnych. Oczywiście myślę o dziecku, zwracam uwagę, czy mam owulację itd., ale kocham się dlatego, że bardzo lubię to robić z moim narzeczonym, a nie tylko dla dziecka. Nie wiem, czy próbowałaś kiedyś obserwować śluz- to na pewno ułatwia rozpoznanie kiedy są dni płodne. Trzymam kciuki Kochana, żeby Wam się udało. xxxxxxxxxxxxxxxx Moniczka ale masz pomysły :) przynajmniej trochę dobrego nastroju wprowadzasz . Skoro za Vanillabla dzisiaj nie da rady, to kochajmy się wszystkie dla przyjemności :) a na dzień kobiet jeszcze raz :) Czas liczy się od pierwszego dnia krwawienia, bo wraz z tym dniem zaczyna się nowy cykl- czyli to tak, jakby poronienie było @.

paaatiii87 nie dziwię się, że wkurzają Cię długie cykle, to zawsze opóźnia moment starania, no i trudno wyczyć kiedy owluacja . A moze lekarz coś na to zaradzi, żeby Ci wyregulować ? 9 tygodni daj znać, jak z tymi Twoimi hormonami, gdy już będziesz po badaniu. Moniczko Przykro mi bardzo z powodu Twojej straty, Wiedz, że tutaj możesz na nas liczyć, bo kto, jak nie my rozumie, co teraz przeżywasz. Z całą pewnością zmień lekarza. Znam różnych lekarzy i wiem, że wielu z nich po prostu olewa pacjentów i w zyciu nie powinni wykonywać tego zawodu. Tym bardziej cieszę się, ze moja gin jest naprawde super. xxxxxxxxxxxxxx Kaja dziękuję Ci bardzo za Twoje rady i wsparcie Wiem, ze mam owulację. 2 tyg po poronieniu na wizycie kontrolnej okazało się, że pęcherzyk jest prawie gotowy do pęknięcia. Nie byłam wtedy u mojej lekarki tylko u innej. Stanowczo kazała mi się zabezpieczać, bo ona jest z grupy, która uważa, że nawet po poronieniu naturalnym trzeba 3 miesiące czekać. Mimo to próbowaliśmy. Nie udało się. Zbadałam wtedy w fazie lutealnej progesteron i był za niski, wiec pewnie nawet nie mogło dojść do zagnieżdzenia. Tym razem poszłam do mojej lekarki i znów- pęcherzyk 19 mm, za 2 -3 dni pęknie- usłyszałam. Od razu umówiła mnie na wizytę po 3 dniach, na której okazało się, że pękł. Dostałam progesteron, żeby nie było, że znów będzie za niski. Przed owulacją brałam właśnie olej z wiesiołka. Teraz jestem 7/8 dzień po owulacji, ale nie wydaje mi się, zeby doszło do ciąży. Jakoś straciłam nadzieję. xxxxx Przepraszam, że nie do wszystkich, ale padam z nóg. Miałam dzisiaj bardzo stresujący i męczący dzień. Pozdrowienia dla was wszystkich

vanillabla__1992 dzięki za ciepłe słowa :) wiem, ze jestem już mamą. Nieważne jak postrzegają mnie ludzie. Ważne jest to, że ja chciałabym nia być mając swoje dziecko tutaj przy sobie, nie zapominając jednak o tym w niebie. .Mam nadzieję, że kiedyś doświadczę tego cudu. . Jeśli jesteś po zabiegu, to lepiej odczekaj do wizyty. Po zabiegu zwykle zalecają dłużej czekać, bo może nie być zagojone, a po co ryzykować. A jak tylko lekarz pozwoli, to trzymam kciuki, abyś płodna była wtedy , gdy mąż będzie w domciu :)

vanillabla__1992 to smutne, ze dołączyłaś do nas z powodu utratu dziecka. Odpowiadając na Twoje pytanie, od kiedy starania - ja zaczełam jeszcze przed 1@, ale miałam poronienie naturalne. Niestety się nie udało. Teraz była 2 próba i czekamy... Kaja, masz 100% rację, że nastwianie się tylko szkodzi. Ale nie potrafię inaczej. mam 31 lat, nie mam jeszcze dziecka. Teraz utrata pracy spowoduje, że będę musiała zaczynać wszystko od nowa - od początku układać sobie życie zawodowe i odłożyć przez to starania o dziecko. Dlatego mi tak zależy, żeby teraz się udało, bo inaczej dalszych prób już nie będzie. Nie mogę sobie powiedzieć, że ze spokojem odpuszczam np. na 2 miesiące, bo jak zacznę nową pracę, to małe prawdopodobieństwo, że od razu będziemy się starać. I jak pomyślę, że mam czekać nie wiadomo ile i że może się znów nie udać i minie kolejny czas... to mnie ciarki przechodzą. Młodsza już nie będę i nie chcę dłużej czekać. Nie chodzi mi o to, żeby ciążą ratować się przed utratą pracy, bo pracę zawsze sobie znajdę. Chodzi mi o to, że nie chcę odkładać znowu starań o dziecko z powodów zawodowych. Zbyt długo podporządkowywałam wszystko pracy. Nie chcę być od początku w punkcie ,,0" z jej powodu. Wiesz, ja nie myślę, ze zachodząc w ciążę zastępowałabym mojego Aniołka. On zawsze będzie moim pierwszym dzieckiem, tylko niestety w niebie i zawsze będę go kochać. Trzymam kciuki za was dziewczyny, żeby może w większym luzie Wam się udało :)

Kaja To fragment jakiegoś wiersza, ale nie pamiętam jakiego. Gdy szukałam informacji na temat poronienia, to natknęłam się na poezję . Ryczałam przy tym jak bóbr. Nadal nie moge czytać wierszy czy listów Aniołków do mam, bo bardzo się przy tym rozklejam. Dziś też mam nastrój na ryczenie... Coraz bardziej. Czuję się fatalnie. Przeziębienie nie ustępuje, wręcz przeciwnie. I wraz z utratą nadziei na zobaczenie 2 kreseczek, złapałam potwornego doła. Nie chcę tak żyć, od owulacji do okresu itd. I huśtawkami nastrojów. - po owulacji prawie euforia, a później całkowite przygnębienie

Sitarowa Jeszcze jedno- nie miałam ani bólu, ani napiętych piersi - ani przed ani w trakcie @ co było zupełnym przeciwieństwem miesiączek przed ciążą. Pewnie u Ciebie zaraz przyjdzie.

Mycha, dziękuję za wpis. U mnie niestety gorzej. Leczę się domowymi sposobami, pojawił się stan podgorączkowy. Kicham tyle, że siedzę prawie cały czas z chusteczką przy nosie. Już straciłam nadzieję, ze taki organizm przyjmie ciążę :( Co do Twoich cykli bez owulacji - co lekarz na to ? zalecił jakieś leczenie ? xxxxx Sitarowa Ja też tak miałam. Przed pierwszą @ po poronieniu miałam 3 dni plamień ( raz słabsze, raz silniejsze), a 4 dnia przyszła @.Była normalna, może tylko trochę dłużej trwała niż wcześniej.

Dziewczyny mam do Was pytanie - jestem 3/4 dni po owulacji i przeziębiłam się. Nie gorączkuję, ale mam katar, boli mnie gardło i czuję się bardzo osłabiona. Jam myślicie, czy to może mieć wpływ na zagnieżdzenie zarodka, jeśli nastąpiło zapłodnienie ? Obawiam się, że osłabiony organizm może go nie przyjąć. Nie wiem, czy mam brać jakieś leki, czy lepiej niczym organizmu nie faszerować? poradzcie coś proszę. Zaczynam znów się denerwować i myśleć, że może ja teraz po prostu nie mam mieć dziecka. Najpierw poroniłam. Teraz zdecydowaliśmy, że ostatni raz próbujemy, a tu przeziębienie mnie dopadło, kiedy już chyba ponad poł roku byłam zdrowa jak ryba. Akurat teraz musiało się coś przyplątać :(

Kinguszka,... Nie chcę Ci mówić, żebyś się nie dołowała, bo to i tak nie pomoże. Trzeba to po prostu przeboleć. Wiem dokładnie co czujesz, bo sama niedawno na tym forum opisywałam podobne stuacje kiedy to spotykam szcześliwe przyszłe mamusie pełne radosci, opowiadające o swojej ciąży. I serce mi pękało. Nadal zresztą pęka ile razy widzę maleńkie dzieci albo kobiety z brzuchami. Kochana, daj sobie trochę czasu. Każda z nas musi przejsc przez etapy żałoby, jedne szybciej, inne wolniej, jeśli masz ochotę płakać to płacz. Mi to nieraz pomagalo. A jak tylko będziesz mogla, to starajcie się dalej. Xxxx U mnie też rózne nastroje. Z jednej strony cieszę się, że podjeliśmy jeszcze jedną próbę, a z drugiej strasznie się boję. Obiecalam sobie, że nie bede się nastawiać, a monitoring cyklu spowodował, że jednak się nastawiam. Czasem ze strachu myślę, ze wolałabym teraz nie zajść w ciążę, a za chwilę wiem, że jeśli przyjdzie @ to będę zawiedziona.

9 tygodni Ciekawa jestem, czy Twój lekarz zalecił Ci branie progesteronu po owulacji ? Wiem, że jak jest niski progesteron to jie dochodzi do implantacji Mi teraz gin zaleciła żeby go brać po owulacji, to nie gwarantuje sukcesu, ale na pewno warto sprawdzić. Jak będziesz badala hormony w 21 dc to sprawdź może progesteron ( jeśli jeszcze tego nie robiłaś wcześniej ). Ja jestem po owulacji i czekam....

Cześć Dziewczyny. Widzę, że sporo nas tutaj przybyło niestety :( mam mało czasu, więc tak ogólnie tylko napiszę. Ale się tu ostra dyskusja wywiązała. Myślę, że to forum powino być dla nas wsparciem, wzajemną pomocą, poradą, wymianą doświadczeń, ale wiadomo, że i tak kwestie decyzyjne pozostawiamy lekarzowi. Węc nie ma co się na siebie nawzajem unosić. Cieszę sę, że u przyszłych mam w porządku. 9 Mama Aniołka, rozumiem Twoje rozczarowanie doskonale, ale nie poddawaj się kochana, jeszcze zobaczysz upragnione 2 kreski. A ze mna dzieje się coś dziwnego, nie poznaję swojego organizmu po tym poronieniu. Muszę iść do lekarza, mam tylko nadzieję, że nic złego się nie dzieje. Pozdrowienia la Was

Sitarowa, ja miałam taki śluz właśnie przed @. Czasem tak ze mnie poleciało, że myślałam, że okres. Też mnie ten śluz zastanawiał. Po jakims czasie zmienił się w plamienia, a później @ Marys, dziękuję za ciepłe słowa. Masz sporo racji, w tym, że czasem warto odpuścić, nie mysleć w kołko o dziecku, zajać się sobą i związkiem. Staram si myśleć w taki sposób, tylko kiepsko mi to wychodzi. Bo inaczej jak to odpuszczenie wynika z własnej woli, a inaczej gdy z musu z powodu czynników zewnętrzynych. A mnie przeraża myśl, że gdybym zaczęła nową pracę, to o dziecko staralibyśmy się pewnie dopiero za rok. A to długo. I nie wiadomo, czy od razu by się udało, więc kto wie, kiedy doczekalibyśmy się maleństwa. Możesz mi podesłać linka o prawach kobiet, zobaczę co tam napisali. Ja już się sporo naczytałam na ten temat i wydaje mi się, że gdybym teraz zaszła, to miałabym ochronę ( jeśli się nie mylę). Nie dostałam jeszcze wypowiedzenia, a w ciąży tym bardziej nie mogliby mi go dać. Pracuję w porządnej firmie i tak sobie robię nadzieję, że może nie robiliby mi pod górkę.

28agatagata przykro mi, że dołączyłas do naszego grona z powodu straty dzidziusia. Czytam Twoje słowa i czuję się, jakbym sama je pisała. Też nam się udało za 1 razem więc ogromna radość, a później...ogromna pustka. Czytałam to badanie, o którym piszesz i bardzo pozytywnie mnie ono nastroiło do kolejnych starań. Na wizycie kontrolnej spytałam panią prof. o to badanie i ona powiedziała, że nie ma możliwości przeprowadzenia takich badań na tyle, aby były w pełni wiarygodne, bo każda kobieta i każda ciąża jest inna. Odradziła natychmiastowe starania. My jednak próbowaliśmy od razu, bo wyniki wszystkie miałam dobre, więc uznalismy, że lepsze już nie będą. Nie udało się niestety. Bardzo mocno chciałam się już starać, ale teraz widzę, że nieudana próba spowodowała jeszcze większy dołek. I tak sobie myślę, że organizm szybko moze dojść do siebie, zastanów się tylko czy jesteś już psychicznie gotowa na to, że może się za pierwszym razem nie udać. Ja chyba nie byłam gotowa na to, że nie wyjdzie.