Millagros

Wiesz, ja też marzyłam o córeczce. Te wszystkie maleńkie sukienki z falbankami... Przez początkowe miesiące byłam pewna, że to córka. I na usg przeżyłam szok. Nawet przez kilka dni nie potrafiłam się z tym pogodzić. Ale kiedy mój syn przyszedł na świat, kiedy spojrzałam na jego buzię, uswiadomiłam sobie, ze żadna dziewczynka na świecie nawet w połowie nie mogłaby być taka sliczna, słodka itd :D I do dzis nie potrafię zrozumieć, jak mogłam chcieć dziewczynkę ;)

Ja nie pchalam, bo moja koleżanka wlasnie w ten sposób straciła dziecko. W końcu zrezygnowałam z próśb i stalam obo. Przyjechał młody kierowca tirem, zaproponował pomoc i jeszcze podwiózł mnie do pracy.

Byłam w zaawansowanej ciąży, kiedy na skrzyżowaniu popsuł mi się samochód. Momentalnie utworzy się wielki korek, bo była to godzina dojazdu do pracy. Podchodziłam do kolejnych samochodów i prosiłam o pomoc. Przynajmniej 10 osób powiedziało mi \"nie\". Wystarczyło wyjść z samochodu i mój zepchnąć na pobocze. Ale nie - wszyscy woleli stać w korku. Pewnie wszyscy mieli chore kręgosłupy i serce i nikt nie mógł mi pomóc. I pewnie nikt nie widział, ze jestem w ciąży.