Julia69

Ola, fajnie, że jesteś, Ty stara_baba też, cieszę się. Co pijecie?

Dziewczyny, strasznie Was przepraszam, że się spóźniłam. Moje dzieci przecholowały dzisiaj z oglądaniem telewizji i miałam problem z zagonieniem ich do łóżek. Mam nadzieję, że jeszcze kogoś z Was tutaj zastanę.........

Będę ok 21ej pozdrawiam......

Zastanawia mnie jeszcze jedna rzecz, a mianowicie, dziwi mnie postawa tej kobiety z którą mój mąż pracuje. Po takim wyznaniu miłości z jej strony i takiej aferze jaka miała miejsce, ja nie pokazałabym się na oczy, szczególnie w pracy u jego boku. Wiem, że to ja przerwałam ten związek, on będąc pod ścianą, wybrał rodzinę i cholernie jestem zdegustowana i zniesmaczona jaki tupet i odwagę należy mieć aby dalej świecić oczami. Dla mnie totalny brak ambicji. A może, panna liczy, że los się do niej uśmiechnie i czeka......

A Wy dziewczyny, co pijecie?????? Nie krępować się, ja stawiam!

Tak, kochaniutka, wiem o tym i zdaję sobie sprawę z tego. Gin z tonikiem szykuję dla Ciebie.

Cześć stara_baba, cześć dziewczyny!!! Przepraszam, ze tak w pół słowa uciekłam, ale siła wyższa. Padło pytanie, czy mąż opowiada mi co się dzieje w jego firmie (jakieś ploteczki). Moja odp:tak sam z siebie to czasami, ale b rzadko opowiada np., że ktos go wkurzył albo opowiada o czyiś problemach mieszkaniowych czyli takie tam, nic znaczącego. Z regóły jest b powściągliwy w swoich wypowiedziach. Jeśli już go zapytam, co tam u ciebie w pracy, zazwyczaj odpowiedź brzmi : dzisiaj miałem kupę roboty, urwanie z tymi papierami itp. Reasumując całość, generalnie odnoszę wrażenie, że kiedy bym się nie zapytała to odpowiedź będzie podobna. Nie twierdzę, oczywiście, że tak nie jest, ale wydaje mi się, nie powiem więcej, jestem pewna, że w pracy oprócz pracy właściwej zawsze znajdzie się czas by pogawędzić czy wypić kawkę, herbatkę, powysyłać emaile, sms-y. Czyli śmiem sądzić, że czasem i w tej pracy można połączyć przyjemne z pożytecznym czego mój m jest przykładem. W końcu to w pracy znalazł powiernika i towarzysza a potem kochankę, więc.................. śmiać mi się chce i wolę nie pytać, chociaż język świerzbi...., ale jestem zołza....

Dzięki za wypowiedź. Widzę, że Twoje życie po części układało się podobnie poza jednym wyjątkiem. Tryb życia jaki prowadził mój mąż doprowadziło do zdrady. Zresztą przy takim tempie jakie było narzucone przez firmę, wiele związków podło, dosłownie piszę to i podkreślam. Sorki, wpadnę dokończyć później, bo moja mama dzwoniła, że właśnie jedzie do mnie. Pa, pa.........

Tak jak obiecałam, wszystkie Was dziewczyny zapraszam na drinka wieczorem. Pozdrawiam.

Wiesz...... to, że nie pracuję i siedzę w domu, po części mam do siebie żal. Pracowałam jeszcze, gdy byłam w zaawansowanej ciąży z pierwszym dzieckiem. Potem mój mąż dostał pracę w dużej znanej firmie, gdzie piął się po szczebelkach na górę a i finanse rosły razem z nim. Jego praca pochłaniała coraz więcej czasu. Z czasem na dobre pojawiły się kilku dniowe wyjazdy służbowe, imprezy itp aż w końcu hotel stał się jego domem a prawdziwy dom rodzinny hotelem. Skoro ojca i męża nie było w domu, ja samoistnie przejęłam wszystkie obowiązki i tak juz zostałam na amen w tym miejscu do dziś dnia.

Wiem kochana, że praca dodaje witalności. Zanim wyszłam za mąż i na początku małżeństwa, praca to był mój żywioł. Pracowałam na dwóch etatach tzn na państwówce i miałam swoją działalność gospodarczą. Miło i z sentymentem wspominam tamte czasy. Z tamtego okresu zostało mi kilka przyjaźni. Pomimo, że siedzę w domu to zawsze otaczam się ludźmi. Mam więcej znajomych aniżeli mój małżonek, powiem nieskromnie, ale nie o to chodzi. eva - tak myślę o tym by założyć coś swojego, ale czasy nie sprzyjają przedsiębiorcom.............. mam pomysł....... zobaczymy........ Pozdro!!!!

SUPER dziewczyny, że wpadłyście! Oczywiście jutro zapraszam wszystkich na imprezkę wieczorkiem do mnie ok 20tej. Strasznie się cieszę!!! P.S. stara_baba - szczególne pozdro dla Ciebie!!!

Najpierw tę pracę trzeba mieć aby odbić się od dna. Na dzień dzisiejszy wszystko pozostaje bez zmian.

To jest właśnie tak, niezdajemy sobie sprawy dopóki sami nie doznamy na własnej skórze. Coś w tym jest.....

Cześć 30tka! Tak, jestem pod wrażeniem, że plan wprowadziła w życie.

Dzień dobry! Kto dzisiaj wpadnie do mnie na kawkę z rana?

Super, popieram odwagę. Gratuluję pewności siebie. Pozdrawiam!!!

Dzięki stara_baba, że się odezwałaś. Dzięki dziewczyny, że zajrzałyście do mnie. Cieszę się, że mogę z wami pogadać. Tak, praca to dla mnie zbawienie na które czekam z utęsknieniem. Może czasem smęcę tutaj po kątach, ale jestem bardzo energiczną i z temperamentem babą. Dlatego roznosi mnie energia i bezsilność jednocześnie. Uważam, że firma jedna czy druga dała mojemu mężowi możliwość osiągnięcia sukcesu zawodowego i dodała pewności siebie. A to jest bardzo ważne, być docenionym, zrealizować się, szczególnie dla mężczyzny - głowy rodziny. I niestety nastąpiła przepaść między nami, bo cóż ja mogę mu zaoferować ze swojej strony, skoro poświęciłam się prowadzeniu i wychowaniu dzieci a swoje pragnienia i ambicje schowałam do szuflady. Najzwyczajniej nie jestem tą kobietą na jego poziomie skoro zaczyna nowe związki z kobietami, które również są zrealizowane. A mój poziom to perfekcyjne prowadzenie domu. Dlatego dziewczyny, nie wolno wam powielić mojego błędu za który płacę wysoką cenę. Teraz aby gdziekolwiek zaistnieć na dobre to jak trafić 6 w totka w moim przypadku. Ale mam nadzieję, że i do mnie uśmiechnie się słońce chociaż na chwilę bym mogła wykorzystać swoje 5 minut.

30 tko Być może tak jest, bo ja również odnoszę takie wrażenie. Dwie burze za mną a przede mną?

Ciebie stara_baba również zapraszam na herbatkę lub na drinka w czwartek wieczorem. Napisz tylko o której....... Pozdrawiam cieplutko!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Dzięki za miła rozmowę. Wpadnij od czasu do czasu. Dobrze jest się wygadać. W czwartek będę dłużej, więc zapraszam na gorącą herbatkę wieczorem. Pozdrawiam.

Tak, przez brak zaufania nasz związek jest tylko z pozoru udany. Męczy mnie to, że już tamte lata nie wrócą nigdy, kiedy mogłam otwarcie powiedzieć - ufam!

Dlatego na nogi postawi mnie tylko praca i drink wypity w waszym towarzystwie wieczorkiem.

Zobojętniałam na to wszystko. To się nazywa bezsilność.

Ale nie mogę się wycofać ze swojej obietnicy. Dostał ode mnie drugą szansę, więc niech ma poczucie, że wszystko zależy od niego. Jeśli straci rodzinę to taki był najwidoczniej świadomy tego wybór.