emigrantka

Moze sie myle, ale chyba lepiej w takiej sytuacji kobietom z dziecmi.Zwiazku wprawdzie nie ma, ale rodzina+utrzymanie sa i jest co robic w domu, wiec nie ma czasu myslec o innych sprawach.Gorzej bezdzietnym mezatkom, bo nie maja nikogo bliskiego w realu.Sytuacja odwrotna od poznania kogos przez internet, spotkania sie i potem jest wspolne zycie, czesto powiazane z przeprowadzka jednej ze stron do innego miasta.A tutaj jest przejscie z realnego zycia do wirtualnych kontaktow.A jak sie jeszcze facet pieknych Szwedek czy Norwezek naoglada, to tym bardziej sobie uswiadomi, ze to nie ma sensu.Za granice powinny wyjezdzac single lub cale rodziny, wtedy wszystko bedzie gralo

Chodzi mi o to ze niektorzy nie moga sie zdecydowac kim sa w danej chwili i chca byc jednoczesnie siwa babulenka w okularach piekaca szarlotki ale i atrakcyjna mama niemowlaka z tipsami ale i nastolatka z kolczykiem w nosie przestawiajaca rodzinie co jakis czas nowego chlopaka.Jak z kims takim gadac, skoro nie wiadomo z jaka grupa sie identyfikuje najbardziej

Nie dziwie sie jesli ktos ma pierwsze dziecko w tym wieku albo drugie jeszcze male w domu bo roznie sie w zyciu uklada, zwykla chec skorzystania z mlodosci tez jest ludzka sprawa, ale nie wiem o co chodzi z obecna moda na roznice wieku dzieci 20 lat czy rodzenie "razem z corka" lub "przypieczetowanie zwiazku" bo nowy partner.Jak ktoras ma dorosle dzieci, to powinna byc babcia, a nie mama niemowlaka

Odlegla przyszlosc ta szczepionka, pewnie zdaze zachorowac a wirus zmutuje tysiace razy i beda znowu pracowac nad nowymi, bo te istniejace beda nieskuteczne.Jakby byla dostepna wzielabym, nawet placac z wlasnej kieszeni, ale i takiej opcji nie ma.Ciekawe czy ktos z Was tutaj bedzie zaszczepiony za rok o tej porze, pewnie nie

Mowi sie tyle o tolerancji i akceptacji siebie, ale po co na sile zmuszac otoczenie i wlasne dziecko nadajac dziwaczne imie i tym samym realizowac swoje ambicje/ uniesienia/przeblyski itp.Zaloze sie ze dla dziecka lepiej byc dziesiata Julka w klasie niz jakims odmiencem

No i to, co dotyczy ogolnie wszystkich bliskich.Przerywanie jak sie mowi, udawanie ze sie nie slyszy lub komentarz ze nie slucham co mowisz bo to dla mnie bez znaczenia/nie interesuje mnie.I oczywiscie nieszanowanie cudzej pracy, oczernianie, osmieszanie, umniejszanie roli drugiej osoby (ze ma kiepska prace lub nie moze znalezc, gorzej wyglada).Drobiazgi.A z tym przypadkiem o kochance i dzialaniu na dwa fronty, to bardziej s...stwo i cwaniactwo niz brak szacunku.I zona i kochanka moga odejsc lub odplacic sie

Wydaje mi sie ze to czesto nie jest zadna presja na samo posiadanie dzieci tylko swintuszenie, bo wiadomo skad sie dzieci biora.Jak juz ktos je ma albo jest w ciazy lub otwarcie mowi ze ma w planach adopcje to zainteresowanie innych slabnie do zera.A teraz nie wazne czy para ma slub czy nie, a nawet singielkom zadaje sie pytania o dzieci-w koncu na dyskotece/wyjezdzie sluzbowym/na rozmowie u szefa byla/spotkala kolege w centrum handlowym, wiec moze bedzie ciaza

Mam dokladnie zaplanowane wakacje/czas wolny 2021-nigdzie nie jade bez potrzeby dopoki nie dostane szczepionki albo nie przechoruje na tyle lekko, ze stane na nogi

Nie bede teraz grzebac w necie zrodla, ale to taki koktail hormonow dajacy motywacje nad zajmowaniem sie noworodkiem, ktory tylko wrzeszczy, pije mleko i wali w pieluchy a dla rodzicow jest osmym cudel swiata.Roczne dziecko a nawer starsze niemowle juz takim cudem nie jest, nie mowiac o dalszych etapach rozwoju.Kupa noworodka "piersiowa"pachnie tylko rodzicom, ciociom i wujkom juz nie, z wyjatkiem tych swiezo po porodzie

Wszystko zalezy od stezenia i proporcji pewnych hormonow.Jak jest wysokie po porodzie to taka matka uwielbia zapach kupki swojego babelka, robi ich fotki na fejsa, moze trzymac osrana pieluche w torebce czy kieszeni, zje to co dziecko wypluje itp.Niektore maja "zaburzenia" i nie czerpia z tego przyjemnosci, wola uzywac rekawiczek i wstrzymuja oddech.Hormony w kazdym przypadku sie stabilizuja i odchody np.3 latka przestaja pachniec i fascynowac i zaczynaja obrzydzac, samo dziecko tez nie jest juz centrum wszechswiata i mniej interesuje rodzicow, czasem denerwuje.Nie sadze zebyscie odmowily rekawiczek do wymycia ledwo przytomnego 10-latka z wymiotami i biegunka, mimo ze "wlasne dziecko".Niestety hormony rzadza kobietami

Za granica ojciec singiel to czlowiek sukcesu,nie musi wiazac sie z jedna baba, ktora zestarzeje sie i zbrzydnie, a wtedy ciezko sie jej pozbyc.Do "zascianka" z tradycyjnym modelem rodziny jeszcze w pelni nie dotarla ta moda.Znam paru takich wielodzietnych singli, ale oni twierdza, ze "nie udal im sie zwiazek" a dzieci mieszkaja z matkami.Jeden mnie raz zapraszal "na randke", bo "wszystkie sie chyba umowily" i ma czworke dzieci w weekend w domu pod opieka.Inny zarywal kolezanke i myslal ze bedzie zachwycona jego piatka dzieci.No powiedzcie, czy normalny Polak bylby dumny z takich osiagniec?A oni sa.Nie powiem w jakim kraju mieszkam, bo mnie jeszcze ktoras obczai, a wole dyskutowac anonimowo

Naucz sie, autorko, pisac lepsze provo.Z tymi trojaczkami, starymi imionami i ze wszystkie corki i synowie do stanu duchownego to przegiecie i nikt sie nie nabierze.Do kariery literackiej ci jeszcze daleko, ale pomysl ciekawy.Raczej klotnie wynikaja z tego ze syn chce byc ksiedzem czy corka zakonnica, ale rodzice "musza miec wnuki".Jedna babka zamowila msze o to, zeby stn wystapil z seminarium i poznal jakas dziewczyne

No wlasnie, takie szufladkowanie jest niesprawiedliwe.Tak a propo,swietni ojcowie z "lepszych" krajow bynajmniej nie zajmuja sie tak duzo dziecmi zeby pomoc ich matce, ale zeby sie realizowac jako ojciec, rodzicielstwo jest dla nich nr 1, zwiazek-duzo dalej albo bez znaczenia, dlatego sa takimi dobrymi ojcami i kazdy marzy o gromadce dzieci.Co wiecej, mlode szczyle, ktore wpadna ze swoja dziewczyna sa dumne, szczesliwe i garna sie do pieluch, mowiac ze ojcostwo jest "cool"(inaczej niz polscy kawalerowie unikajacy odpowiedzialnosci)-to akurat jak najbardzie w porzadku, mimo ze zenic sie nie chca.Nie wiem jednak, czy w praktyce byscie byly tak zachwycone i czy rzeczywiscie marzycie o kims kto najpierw chce sie postarac z wami o dziecko, a pozniej zastanowic czy bedziecie razem, czy moze tylko wspolne wychowanie lub rodzina, w ktorej maz bedzie kochac tylko dzieci a zone traktowac jedynie jako srodek do celu (czyli dzieci+dom). Nie mowie ze wszyscy, absolutnie tez nie szufladkuje (starsze pokolenie jest tradycyjne), ale chyba to "polscy faceci", sa romantyczni, zako...a sie w kobietach, a nie mysla glownie o rozrodzie

W czasie wyjazdu weekendowego, na ktorym ojciec ma z dziecmi wspolne zainteresowania (plywanie, ryby, narty, wszelkie aquaparki, zwiedzanie) matka zapewne robi duze sprzatanie, zakupy na caly tydzien i wszystko inne.Raczej nie widuje matek z dziecmi na plazach, trasach/stokach narciarskich, szlakach wycieczkowych, basenach, wylacznie ojcow.Z tym ze wiekszosc kobiet woli nie wychodzic z domu bez potrzeby, prace domowe maja we krwi i predzej zrobia remont niz pojada z dziecmi w gory.Taka postawa sluzenia, nie sa w stanie spedzac z dziecmi czasu tak zeby miec z tego przyjemnosc.Niektore sie zmuszaja na jakis wyjazd, przy czym koncentruja tylko na dziecku, sledza kazdy jego ruch i caly dzien sie zamartwiaja, czy posilek dziecka zawieral idealne proporcje skladnikow odzywczych.Ojciec nie ma takich problemow i czasem tez zerknie na krajobraz czy zje ciastko

Ale od czego zaczela sie dyskusja wlasciwie?Nie mowie o przecietnej, zwyklej rodzinie.Powiedzialam, ze to inna sytuacja jesli kobieta wrobi mezczyzne w dziecko niz odwrotnie.Wlasnym kosztem vs cudzym kosztem

Raczej mam dziwny wzorzec kobiety, nie mam tak jak Wy wszystkie tutaj naturalnego pragnienia podporzadkowania sie rodzinie, radosci z obslugiwania dzieci i meza i rezygnacji z innych potrzeb.Fakt, cos szwankuje, ale za pozno na psychoterapie.Dodam ze rownouprawnienie o podziale prac w krajach skandynawskich to mit, wlasnie to co mowie ze ojciec wyjedzie z dziecmi w czas wolny nad morze a matka sprzata, pierze, prasuje, gotuje.Az sie dziwie, ze w Pl cale rodziny jada w gory, w koncu miejsce kobiety jest przy garach i pralce

Sorry, ale jak dla mnie to zadania ojca to czysta przyjemnosc, mile urozmaicenie dotychczasowego zycia bez rezygnacji z niczego.Najgorsza ciaza, porod, problemy zdrowotne, czuwanie w nocy przy karmieniu, wszelkie depresje i zlosliwosc ze strony otoczenia, ktore wymaga wszystkiego idealnie.Nie rozumiem naprawde mezczyzn, ktorzy nie chca dzieci, bo oni tylko zyskuja, nie traca nic, a jeszcze wszyscy podziwiaja jaki dobry ojciec, bo wyszedl z dzieckiem na wesole miasteczko w sobote jak zona robila obiad, pranie, prasowanie i sprzatala mieszkanie na blysk (=odpoczywala).Kobieta musi poswiecic 100% a i to nie wystarcza, i tak bedzie zla matka

Gossc 2, chyba wiesz, ze wysilek rodzicielstwa nie wychodzi 50:50 tylko jakies 90:10 i to nie wynika bynajmniej z jakiejs krytyki mezczyzn przeze mnie, tylko tak natura stworzyla i nawet jakby ktorys chcial bardzo podzielic sie najgorszymi obowiazkami, to niewiele moze.Najciezsze sa poczatki, a ojciec moze duzo pomoc przy dziecku dopiero jak jest juz myslace i proste w obsludze.Rownoprawnienia nie ma i nie bedzie, ze wzgledu na ograniczenia biologiczne, na ktore nie mamy wplywu

Mozliwe, ze babci sie pozno obudzil instynkt macierzynski, przy corce nie byla gotowa i traktuje ja teraz jak dorosla krewna a nie wlasne dziecko

A wyobrazcie sobie, jaka presja na rodzicow w kraju, gdzie kazdy chlopiec musi grac w hokeja, zajecia z trenerem i sprzet kosztuja tysiace euro, a osiagniecia dzieci w tej dziedzinie to glowny temat rozmow w pracy, mimo ze pewnie ponizej 1%bedzie kontynuowac kariere sportowa.Jesli ktorys chlopiec nie radzi sobie, to i ojciec nie pojdzie z kolegami na piwo, bo wstyd o tym rozmawiac.Rodziny nieraz zadluzaja sie na ogromne sumy i organizowane sa zbiorki charytatywne jesli nie wyrabiaja.Niewazne co kto chce, otoczenie dyktuje, a kredyty nie do splacenia wpedzaja w klopoty

Mam na mysli znajome/rodzine autorki i wplyw jej otoczenia.Jedna moja kolezanka z malego miasteczka (nawet nie ze wsi) w wieku 23 lat zaczela panikowac, ze nie wyszla za maz i jest wytykana jako stara panna i wyszlaby na szybko za kogokolwiek kto by sie oswiadczyl, bo kuzynki wychodzily za maz juz w wieku 19-21.Potem w wieku 25 zalila sie ze zegar biologiczny tyka i zaluje ze nie zlapala faceta na dziecko jak byla okazja, pewnie jest juz bezplodna, a kuzynki do tego wieku zdazyly urodzic po troje.Autorka watku jest podobna

Tez mysle, ze o to chodzi.Autorka juz zaczyna panikowac, ze nie ma wnuka, a inne 40-latki (rodzina, znajomi) maja

Tzn nie chodzi o wiek, jesli jakas kobieta poznala kogos pozno, nie ma wcale dzieci i czuje, ze da rade (ale nie pod naciskiem meza), to jak najbardziej

Odradzam, dziecko to nie lekarstwo na nieudane malzenstwo czy "na odmlodzenie".Maz by chcial, ale nie brac odpowiedzialnosci za chore dziecko-jak wiekszosc mezczyzn, bo to nie oni sa w ciazy, nie rodza i nie ponosza konsekswencji.Czy ty przypadkiem sie nie boisz, ze znajdzie jakas mloda laske i z nia bedzie miec jeszcze dzieci?Jesli tak, to kogos takiego nie ma sensu trzymac przy sobie na sile, ryzykujac i wlasne zdrowie i szczescie.Moze byc i tak, ze urodzisz chore dziecko, a on odejdzie.Lub po 50 znowu bedzie chcial kolejne i jakas 30-latka sie kolo niego zakreci (dla mnie dziwne, ale sporo mlodych kobiet lubi starszych, nawet brzydkich i nie potrzebuja pieniedzy).Przeciez dwoje dzieci macie, a w przyszlosci pewnie wnuki

Z tego co opisujesz autorko, to widac ze on chcial dziecka i jest zadowolony z bycia ojcem, ale nie mezem.Jak wiekszosc wspolczesnych facetow, opowiadajac o planach na zycie twierdzi, ze przede wszystkim pragna miec dzieci i wziasc za nie pelna odpowiedzialnosc ale sie z nikim nie wiazac na stale.Zazwyczaj pasuje im mieszkac z "matka dziecka" bez przywiazania emocjonalnego i wspolnej przyszlosci lub krotki zwiazek i opieka naprzemienna.Kiedys cos takiego bylo obciachem-kawaler z dzieckiem, teraz to modne i na takiego kobiety leca, dziecko dodaje punktow.Bycie samotna matka jednak nadal nie jest trendy