marawstala

Nieważne jakie ma opinię... spróbować i tak możesz jeśli masz ochotę.

Konkretów Ci nie podam, moja znajoma kończyła (miała chyba kompleks na tym punkcie)... zajęcia mieli jakoś weekendowo i to w sumie tyle, była zadowolona.

Już trochę się tu rozwinęłam... tylko to mi przychodzi na myśl

No właśnie nie do końca wiadomo co znaczy to "nie rozumiem co się mówi" czy chodzi o niedosłyszenie czy niezrozumienie treści... czy są to pojedyncze słowa czy pełne zdania... Czy uczestniczy w tych rozmowach od początku bo jeśli próbuje nadrobić zrozumienie słuchając od środka to może nie łapać... albo zwyczajnie chodzi o niezrozumienie danego tematu jeśli dotyczy jakiejś konkretnej dziedziny w której nie jest zorientowana... W każdym razie jeśli to problem ze słuchem to laryngolog szybko zweryfikuje czy wszystko jest ok.

Jeśli to nie problem ze słuchem i nie z koncentracją to nie wiem...

Jeśli nie rozumiesz to pytaj co dana osoba miała na myśli... Nie ma w tym niczego złego.

Moze to problem z koncentracją, skupieniem... Nie wiem.

Powiedz, że masz na nie inny plan... segregację w teczkach w ten sposób jest szansa, że ząb czasu nie pożre je całkowicie : )

Jeszcze jeden, tym razem od kuchni... Ta sama projektantka.

Nie na temat... tak jakoś trafiłam na pokaz który śmiało można nazwać sztuką.

Dziękuję, i wzajemnie : )

W sumie odniose się do ostatniego zdania bo gdzieś wyczytałam, że to "chciałabym" nie zakotwicza się odpowiednio... brakuję w tym mocy sprawczej na dłużej i wiary w to, że to się dokona. Formę tego wyrażenia chyba trzeba zmienić na dokonana, taką która już się zadziała i formę prostą bez lania wody i zbędnej analizy. Jeszcze nie sprawdzałam czy działa : )

To też fakt... zapomniałam, że te nieszkodliwe mogą kosztować : )

Miałam na myśli Twoją dziewczynę (ale rzeczywiście mogło to zabrzmieć jakbym o nim pisała) To dorośli ludzie i on i ona... Nawet jeśli źle robią to sami muszą do tego dojść. Może Twoja dziewczyna szybko się zmęczy tą 'pomocą' ale jej ojcem nie jesteś żeby ją pouczać (póki co widzi w tym sens).

Skoro nie robi nic złego i to nie ona pierwsza piszę (?) to raczej pytanie do Ciebie dlaczego ta sytuacja jest tak niekomfortowa... chyba, że usilnie doszukujesz się w niej drugiego dna.

W sumie może być, w miarę uniwersalne dla kobiet w różnym wieku...

Nie wiem, z jednej strony robisz tu antyreklamę swojej osoby po czym dziwisz się, że nikt nie zabiega o taką osobę... ale ok. tak ten problem odpisałaś Myślę, że jest tu wiele spraw które wymagają przemyślenia... Po pierwsze Twoj punkt widzenia jest czysto subiektywny i nie wiesz co inni myślą o Tobie... Może zwyczajnie są skupieni na sobie i ok. nie czekaj na to aż ktoś się Tobą zajmie bo to nie ich zadanie choć nie powiem od czasu do czasu byłoby też miło... ale nie na zasadzie "będę miła dla kogoś to zasluze sobie na coś" Rady... wiem o co Ci chodzi, ale nie jesteśmy kowalami czyjegoś losu i nawet jeśli udzielę ich wiele to trzeba odpuścić myślenie, że ktoś się do nich musi zastosować... bo musi to jak na Rusi itd. być może druga osoba nie oczekuje rady a jedynie chce być wysłuchana. Może zapytaj koleżankę o co jej chodziło... bo póki co projektujesz to co ktoś myśli nie wiedząc jaka jest prawda.

Może niekoniecznie przyda się Tobie, ale warto posłuchać bo to bardzo esencjonalna wypowiedź...

Może tak Ci jest bo bywasz tam rzadko... nie uczestniczysz w ich codzienności, przez co odwolujesz się do przeszłości (żyjesz wspomnieniami i emocjami tamtego dziecka) a przecież życie jakie sobie wybrali to był ich wybór... to byli i są dorośli ludzie

Pewnie się podoba, ale wybranej grupie kobiet której taki typ akurat się podoba... na co dzień nic nam w sumie nie grozi więc ten 'atut' nie ma znaczenia.

No pewnie, atmosfera robi się coraz bardziej ciężka i będzie ją odpychało coraz mocniej...

Mysle, że takie zachowanie jakie prezentuję jej mąż nie jest zbyt atrakcyjne dla niej... a wręcz może być odpychające jeśli domaga się poświęcenia, dąsa się i ogólnie robi z siebie pokrzywdzonego i odrzuconego chłopca który nic nie rozumie... tak, kij ma dwa końce ale wydaje mi się, że facet sam sobie krzywdę robi. : )

Bardzo ładna, ale nie znam : )

Decyzja leży po Twojej stronie i ryzyko również... może Wam się uda, a może nie. Sam zdajesz sobie sprawę z różnic choć z drugiej strony niektórzy twierdzą, że wcale zainteresowania nie muszą być te same, nawet ostatnio jakaś babeczka która zajmuje się dziećmi autystycznymi mówiła mi, że rodzice jednego z nich niewiele ze sobą rozmawiają, i do dziecka też niewiele mówią... więc nawet gadać ze sobą też nie musicie byle tylko obecność tej drugiej strony nie drażniła za nadto ale na tym etapie raczej to Wam nie grozi : )

Dobre są też płukanki (irygacje) nosa Jeśli to nic przewlekłego to być może pomoże.