Niebieska_Panda

Witajcie. Obecnie mieszkamy w Anglii i planujemy jakaś przeprowadzkę. Prawdopodobnie po brexicie bez deal'u będzie jeszcze gorzej niż w Polsce. Ale jednak pojawia się pytanie czy warto. Mój narzeczony pracuje w Mclarenie. Plus robi kursy na informatyka. Czytałam że w Polsce informatyk bierze tak 4000/4500zl na rękę. Ja planuje iść na studia więc o sobie się jeszcze nie wypowiadam. Wiem że z czynszem w Polsce jest ciężko. W Warszawie nawet do lub ponad 1500zl. Jak z innymi miastami. Wiem też że w Warszawie kupno to już 1 000 000zl a jak z innymi miastami? Zastanawialiśmy się nad kupnem domu lub jego wybudowaniem. Co tańsze? Czy ktoś z was wrócił zza granicy do polski? Jak wam się wiedzie?

W sobotę wróciliśmy z wakacji. W samolocie było potwornie zimno. Mimo tego że ubrałam córkę wiedziałam że będzie chora. Dzisiaj w nocy dostała katar. TOTALNIE sobie nie radzę. Próbuję jej to wytrzeć to nie, płacz. Na gruszkę reaguje płaczem jak tylko ją widzi. W momencie jak ma zapchany nos podaje jej kropelki, to zaczyna kichac I WLASNIE TAK oczyszczamy nosek. Macie jakieś pomysły? Naprawdę będę wdzięczna. I mi będzie łatwiej i dziecko nie będzie się męczyło

Od razu mówię, że sobie nie poradzisz tak łatwa. Nie da się w tej sytuacji powiedzieć "Musisz poczekać. Czas leczy rany. Kiedyś przejdzie." Nie, bo nie przejdzie a rana już chyba do śmierci zostanie otwarta. Strata dziecka to, tylko moim zdaniem, najgorsza rzecz jaka może przydarzyć się kobiecie. Mam 15 miesięczną córkę. Po porodzie miałam tragiczne sny, w których córce działo się coś strasznego. W dniu nie mogłam sobie z tymi MYŚLAMI, zaznaczam MYŚLAMI, poradzić. A co dopiero by było po śmierci dziecka, to nawet nie mogę sobie wyobrazić. Bardzo ci współczuję. Jestem z takimi kobietami moją duszą i sercem.

Dopiero teraz zauważyłam hahahah

Jak by mój mi tak powiedział to nie wiem co bym zrobiła. Pewnie byłoby mi przykro ale wydaje mi się że z marszu ściągnęła bym obrączkę. Też siedzie z dzieckiem w domu. Pranie, gotowanie, sprzątanie i w międzyczasie trzecim okiem patrzeć czy dzieciak nic sobie nie zrobił. Mąż też ma prawo być zmęczony. Jednak to czy w gniewie, bo zły dzień, czy w gniewie bo zmęczony nie powinien tak powiedzieć. Na twoim miejscu bym z nim pogadała. Dowiedziała się na czym stoicie i głowa do góry.

Nie dałam nogi. Mama zabrała mnie jak miałam 11 lat. Zawsze chciałam wrócić do kraju, do babci która tak czy siak mnie wychowywala ale mama nigdy nie pozwoliła. Jest jak jest. Mieszkanie w Anglii nie jest takie złe ale jednak ta chęć powrotu jest

Diete dziecka karmionego piersią można rozszerzać dopiero od 6 miesiąca. Podobno diete dziecka karmionego mm można trochę wcześniej. Zacznij od kleików ryżowych. Warzywa i owoce trochę później

Mieszkam w Anglii i tu takie domki są bardzo popularne. Mieszkaliśmy w takim przez rok. Sam dom w sobie był dość mały, ogródek też. Jakie widziałam minusy? Mieliśmy sąsiadów po prawej i lewej. Z prawej strony rodzinka z chyba 2 czy 3 dzieci. Co chwile piłki wpadały do ogródka i trzeba było odrzucać. Co chwile lerzały u nas pieluchy (to chyba już wredota i chamstwo). Krzyki dzieci i kłótnie ich słyszeliśmy jakby to było u nas. Więc tak, zgodzę się że akustyka gorsza niż w bloku. Z lewej strony mieliśmy pare. Babka była pielęgniarką więc jak coś za głośno to trzeba ściszyć bo ona do pracy. Cisza nocna zaczyna się dopiero o 22 więc mieliśmy to w nosie. Chociaż powiem ci że wszystko zależy jakich macie sąsiadów...

To nie fajnie. Ja wyjechałam jak miałam 11 lat. Mój narzeczony jak miał 9

Ale to będzie dla osób mieszkających w Polsce ale pracujących za granicą ?

Ja dalej nie wierzę że kraj głosuje na PIS

Ja na twoim miejscu bym nie ryzykowała. Przede wszystkim kultura. Daje sobie rękę przy samej dupie uciąć że teraz jest wszystko super ale jak tylko pojedziesz "do niego" to zaczną się problemy. Nie będziesz u siebie w kraju. Bez rodziny. Przyjaciół. Będzie tylko on, jego rodzina i kultura do której ty będziesz się musiała dostosować

Rozumiem. Jednak gdyby moja 2.5miesieczna córka tak miała to od razu bym poszła do lekarza bo inaczej umarła bym że strachu gdyby wczesniej nam by się to nie przytrafiło ...

Na twoim miejscu skontaktowała bym się z lekarzem. Moja córka już roczna jak zaśnie to nie mogę jej czasami obudzić (np.: Jak musieliśmy wstać w nocy i jechać na lotnisko) Nikt tutaj nie powie ci dokładnie co z twoim dzieckiem więc tak czy siak udaj się do lekarza

Moim zdaniem twoja córka nie rozróżnia nocy od dnia. Musisz ją nauczyć że w dzień: głośno, jasno i się nie śpi, a noc: ciemno, cicho i się śpi. Wystarczy jak w dzień nie będziesz zaciemniała pomieszczenia w którym śpi, nie będziesz cicho kiedy śpi. A w nocy wystarczy właśnie zaciemnić pokój o mieć (lepiej) całkowitą cieszę. Moja córka powiem ci szczerze że nigdy nie spała tak dużo jak twoja. Były dni kiedy tak, była na cycu caaaly dzień i spała cały dzień ale noc też przespała. Co do tego płakania to mogą to być kołki albo po prostu tak jak już wspomniałam nie rozróżnia nocy od dnia więc w noc to dla niej dzień i nie chce spać.

Dziecko jest zazdrosne i to normalne. Po prostu przestańcie i już po problemie

Tak. Jednak chciałabym dodać że media mediami ale ich też trzeba brać przez pół

Więc moim zdaniem COVID-19 jest i jest prawdziwy. Według mnie działa tak jak AIDS. Na AIDS się nie umiera. AIDS osłabia układ immunologiczny przez co umiera się na inne choroby. Może z Koronawirusem jest tak samo. Osłabia nas po czym umieramy na inne choroby. Dlatego umierają starsi ludzie. Nie dość że starzy, to jeszcze ich system immunologiczny pada i tragedia gotowa. Każdy szpital ma płacone podwójnie za każdego pacjenta z COVID-19 wpisanym w kartotekę i dodatkowy bonus za podłączenie do respiratora. Za dużo ah'ów i oh'ów przy tym temacie moim zdaniem

Jeśli WHO mówi że po 6 to lepiej poczekać. Poza tym rozszerzenie diety u dziecka po 4 miesiącu to jak dziecko jest na butli a nie na piersi. POZA tym rozszerzać powinno się dietę jeśli dziecko siedzi już z podparciem. Ja bym jeszcze poczekała

Zależy jak komu pasuje. Mój np wygląda dobrze albo bez albo jak jest całkowicie zarośnięty ...

Bardzo mało wydaje na ubrania. Są miesiące kiedy sobie nic nie kupię więc nie mam takiego problemu.

Teraz nigdzie nie ma lepszego życia. W sensie na chwilę obecną w Anglii dalej coś tam lepszego jest niż w Polsce. Ale ceny domów (jeszcze przed koronawirusem) szły tylko w górę, czy to na wynajem czy to na sprzedaż. Z pracą jest różnie. Jest praca! Nie zrozum mnie źle. Chociaż na chwilę obecną z wirusem to ciężko. Wielka ilość ludzi poszwalniali. Podobno gospodarka anglieska będzie najbardziej dotknieta! Więc nie wiadomo czy jak to cholerstwo się skończy czy będzie lepiej. Języka bardzo szybko nauczycie się w pracy! Dziecko? Nie musisz się uczyć. Samo życie pomiędzy tym językiem: szkoła, znajomi, powiedzmy telewizja pomoże mu w nauce... Jednak decyzja należy do was

Tak w sklepach i tam gdzie jest otwarte. Teraz na całym świecie brakuje roboty oprócz sklepów itd itd. Albo zadowolisz się tym albo po prostu poczekaj aż znowu pootwieraja.

A kto w dzisiejszych czasach pracuje na zero hour contract? Żadna normalnie szanująca się osoba nie pójdzie na to .... Dla chcącego nic trudnego. W UK jest dużo prac (nawet teraz podczas covid-19)

Ja dostałam gdy miałam 10 lat. Kilka miesięcy przed moimi 11 urodzinami.