Kinia1

Masz?

Nie,bo nie ma czego. A więc czytasz nas bo...

Tak na poważnie, nie jestem niczyją własnością,do nikogo nie należę. Jestem odpowiedzialna sama za siebie i za swoje wybory. Nie zawsze dobre,ale najważniejsze żeby wyciągać wnioski. Chyba muszę to sobie częściej powtarzać.

A mnie jest szkoda Ciebie, że masz tak nudne życie, że musisz czytać o naszym.

dobre.

To co napisałam to była wersja light,bo to też nie nadaje się do cytowania.

jak widać sama jestem szurnięta i trafiam na szurniętych facetów

No mogę chyba być z siebie dumna,przeżyłam i świat się nie skończył

M kiedy komentował zdradę u naszego znajomego (żona go zdradziła) powiedział że dziwi się że on nie zrobił jej krzywdy (w sensie nie zabił) . No powiem Wam że się wystraszyłam .

Może nie może nas znaleźć.

Tak, wiem. Ostatnio jeden ze współpracowników zadał mi pytanie (zresztą ten który mnie kiedyś ostrzegał ),czy już się poznałam na xk.

To , że on nie powie to wiem. Ale pracuję z ludźmi ,którzy znają mojego m. Zresztą jeden z nich nakrył nas jak się całowaliśmy . Mogę mieć tylko nadzieję,że albo nie zwrócił uwagi na to co robiliśmy albo , że skoro nie powiedział do tej pory to już tego nie zrobi. A poza tym wszyscy widzieli, że się do siebie zbliżyliśmy. A teraz już tego nie ma.

Bardzo mi przykro, że się dowiedzieli. Jak do tego doszło?

Już tyle minęło od zakończenia,a ja nadal nie mogę dojść do siebie. Gdy wydaje mi się że mam to już za sobą, to znowu pojawia się tęsknota. Jak nie tęsknota to złość na niego (nienawiść?),a innym razem chce mi się śmiać. Jestem już tym zmęczona.

To fakt,zostałam zmuszona . Nie chciałam tego. Może jest łatwiej ale swoje trzeba odcierpieć.

O rany, ciężko się połapać gdzie piszemy.