uno

55 minut temu, Margo napisał:

A co ona takiego ma do relacjonowania? Każde zdarzenie? Jesteś aż tak interesującą osobą dla jej siostry?

Moja miala identycznie

7 godzin temu, Maszcochcialas napisał:

Wiem związek ciężka praca ale obojga zainteresowanych aby ten wózek razem pchać, ale co zrobić gdy koło odpada a ty sama raz ciągniesz raz pchasz ale sama

NO jak druga strona nie przejawia ochoty na rozwiazanie tylko najszybsa droga ucieka to potem tak sie drugi człowiek męczy

A Twoj maz byl rownie tak wierzacy jak Ty na poczatku małżeństwa? Bo jeżeli nie to masz odpowiedź na przyczynę zmarnowanych lat.

10 godzin temu, kardulaki napisał:

Piszesz,że ja bardzo kochasz a za chwilę kombinujesz jak ją udupić przy rozwodzie? Kobiety w pl nie odchodzą od tak od facetów nie rozwodzą się od tak bo chce z koleżankami wyjść...daj spokój.  Weź na klatę i przyznaj,że dałeś ciała albo się rozwiedź z honorem..

Może jeszcze mało znasz kobiety, pomimo że nią jesteś? Nawet jeżeli nuda ją ogarnęła i zapragnęła odskoczni, to fakt, że poświęca dzieci, małżeństwo i po prostu bez rozmowy jak człowiek z człowiekiem obwieszcza wyprowadzkę raczej nie świadczy o niej dobrze. Mądre kobiety ratują małżeństwo z takich powodów a nie uciekają jak małe rozkapryszone dziewczynki. A to że może przestała kochać to jest wystarczający powód? Ludzie powinni się nauczyć brac odpowiedzialność za swoje słowa wypowiadane w dniu ślubu. Po prostu łatwiej jest uciec niż zacząć pracować nad związkiem, wiesz dlaczego? Bo aby pracować trzba zacząć od siebie, trzeba umieć spojrzeć na siebie krytycznym okiem, a mało kto to potrafi. I nie piszę tu aby bronić autora posta, tylko on i jego żona wiedzą jaka była sytuacja i przyczyna. Ale jeżeli faktycznie jest tak jak to przedstawił to raczej zachowanie jego żony jest śmieszne i dziwaczne. Pamietajmy też, że nie wszystkie kobiety biorą ślub z czystej miłości i dla partnera - często to chec posiadania dziecka, nie bycia wyszydzanym, że jest się starą panną. Potem takie kobiety nie potrafia już nic zaoferowac w związku.

2 minuty temu, Invictus82 napisał:

Jak sie teraz czujesz? Jest lepiej? Jak czesto mozesz widywac dziecko? Czy relacje z twoja sie poprawily czy ogorszyly?

Wiesz to dopiero kilka tygodni. To nasze drugie rozstanie, pierwsze w czerwcu i lipcu 2 miesiace. WRocila we wrzesniu bo po prostu ja wymieklem i wyprosilem. Ale ona nic sie nei zmienila przez 2 miesiace, nie analizowala swojego zycia. Obiecala mi terapie, we wrzesniu powiedziala ze jednak nie ma ochoty i tak to sie toczylo do polowy grudnia, az sie wyprowadzila do swojej rodziny z ktora tak bardoz pragnela zyc od 10 lat. Z dzieckiem nie mam problemu sie widziec, poki co do czerwca zostaje w moim miescie, opieka na zmiane. Potem ma wyjechac 100 km stad, nie chce sie po sadach ciagac aby walczyc o pozostanie

Dnia 31.12.2020 o 21:33, Jack445 napisał:

Naprawę małżeństwa (relacji) trzeba zacząć od odstawienia telewizji i internetu. Choćby w ramach terapii.
Po pierwsze albo wyłączyć internet w telefonie, albo dosłownie wrócić do telefonu z klawiszami... Do tego wieczorem samemu sobie trzeba wyznaczyć limit 2 godzin w internecie plus jeszcze 2-3 godz. przed telewizorem, wtedy ma się wieczorem 2-3 godziny całkiem bez tv i internetu żeby spokojnie zrobić jedzenie, jakieś drobne porządki w domu, może jakiś trening.
Ja tam całkiem zrezygnowałem z telewizji. Wolę mieć trochę więcej czasu na internet, ale wieczorem muszą być minimum 2-3 godziny całkiem bez internetu na trening, na spokojne zrobienie jedzenia, itp.
Moja żona siedziała na FB nawet 8 godzin dziennie i po kilku latach takiego siedzenia rozwód, bo ciągle zmęczona, a tak naprawdę nic pożytecznego nie zdążyła zrobić. 

Trzeba poszukać przyczyny i spróbować znaleźć lekarstwo.
Moim zdaniem sytuacja nie do uratowania.

U mnie to ja się wyprowadziłem, poznałem inną, ale zanim się to stało miałem kilka lat męczarni, bo żona dawała mi odczuć, że mnie nienawidzi. Nie była tak miła, żeby się wyprowadzić... Starała się, żebym to ja się wyprowadził a jej zostawił nasz dom.

Po czterdziestce zaczynamy inaczej patrzeć na świat i ten kryzys wieku średniego daje więcej odwagi, żeby coś zmienić.

Dokładnie, moja kilka tygodni temu sie rowniez wyprowadzila, poczatkowo bylo trudno, tesknota za dzieckiem, ale teraz zaczynam dostrzegac ze nie miałem z nią życia zadnego. Przesiadywanie godzinami na komorce, przegladanie stron gwiazd, plotek. Na proszenie o rozmowe, wyjscie do lasu, spacer, nigdy nie miala czasu. Ja juz swoje przeszedlem i zaczynam patrzec inaczej na to w czym tkwilem. Wieczne proszenie o terapie, rozmowe miala w nosie. Dla niej calym zyciem byla jej rodzina i 3 siostry, ktory decydowaly o kluczowych sprawach z jej zycia. Non stop na telefonie i przekazywanie informacji co dzis na obiad, tragedia a nie życie

Poczytaj sobie o DDA to Ci przejdzie ochota na zwiazek

3 z moich dziewczyn poznalem przez internet. Kazdy zwiazek po 2-3 lata. 2 dziewczyny w realu. Jakie moje spostrzezenia? Nie ma znaczenia sposib poznania bo jak ktos mysli to zorientuje sie ze cos jest nie halo nawet przez neta. 

A zapomnialem dodac, sa na swiecie osoby ktore w takich zwiazkach potrafia być rownoczesnie z 2-3 osobami na raz, może po prostu nie ma czasu bo musi obgonić pozostale znajomosci?

W przeszłości byłem w takim związku na odległość (600 km) przez okres 3 lat. Jest to możliwe a nawet z perspektywy czasu  ten związek przewyższał pozostałe. Dziennie po kilkanascie smsow, telefonów, widzieliśmy się co 2 tygodnie, spedzalismy wspolnie wakacji a to u mnie a to u niej. Rozleciało się, gdyż moja dziewczyna starała się strasznie zaborcza, zazdrosna (nie dawałem powodów). Po prostu juz nie moglem z nia wytrzymać bo wystarczyło, że powiedzałem czesc koleżance ze studiów na ulicy i była awantura publiczna.

Jezeli Twoj zmniejszyl zainteresowanie, to mozliwe ze kogos innego poznał niestety

14 godzin temu, Dobranoc napisał:

Wiesz, czasem tak mam. Serio, przez dwa miesiące jest tak, że czuje się szczęśliwa, a przychodzą takie dni, że jest mi jakoś tak przykro, albo że się boje. I tak myślę, że niedługo zapuka trzydziestka. I co jeśli tak będzie zawsze? O, ten strach jest najgorszy, że tak może być zawsze.

 

 

I ja tak właśnie w Twoim wieku się bałem, wziąłem ślub, krótko się znaliśmy a dzisiaj rozmawiamy o rozwodzie. jaki z tego morał? że lepiej się nie śpiesz bo może potem bardziej żalować niż gdybyś była dalej sama. Wiesz jaka jest najgorsza samotnosc? że na papierku kogos masz a w rzeczywistości jesteś sama jak palec. Spokojnie, na pewno kogos poznasz

Przed chwilą, ANGIE2298 napisał:

Wiadomo ze czasami tez nie powiedziałam ze z kims gadałam pisałam itp ale on wiecznie ma pretensje do moich przyjaciół 

Jest po prostu chorobliwie zazdrosny i niedowartościowany. Prawdopodobnie ma niskie poczucie własnej wartości, potrzebuje miec wszystko pod kontrolą bo to go umacnia

1 minutę temu, Bimba napisał:

Sama widzisz że psychiczny 

Raczej tak, Wiej póki czas i nie jest za późno

Dnia 16.05.2020 o 17:07, kardulaki napisał:

Inni mają gorzej ja nie mam ani męża ani dzieci i co mam zrobić lata lecą ehh chyba nie każdy ma szczęście w życiu 

Spokojnie, jestes szczesliwa kobietą, mozesz wszystko zaczynac od nowa bez ewentualnego bagażu życiowego